). Буйним замоСћцам ювеліраСћ стала царква. Ікони упригожвалі акладамі, вираблялі Прилад культу. Менавіта Сћ Полацку Сћ 1161 Годзе майстрам Лазаря Богш биСћ Зроблено па заступників ЕСћфрасінні Полацкай криж. Гети криж з каштоСћнага древа биСћ абкладзени залатимі пласцінамі з жемчугам и самацветамі. Асаблівую каштоСћнасць мелі емалевия мініяцюри з арнамент и виявамі святих.
Ганчарства больш Хутка стала развівацца са з'яСћленнем специяльнага пристасавання - ганчарнага кола Сћ Першай палового X ст. Менавіта пасли гетага яно вилучилася Сћ асобнае рамяство. p> АпрацоСћкай древа займаліся сталяри. Іх прадукция - міскі, дзежкі, відра, кадушкі и Г.Д. Виробок для знаці пакривалі Мастацкай разьбой. Широкий каристаліся такарним верстатом, Які з'явіСћся адначасова з ганчарним колам.
Асобна можна адзначиць гарбарна-шавецкае рамяство, разьбу па косці, апрацоСћку каменю, перапісванне кніг, будаСћніцтва.
Беларускія будаСћнікі дасягнулі пеСћних поспехаСћ. Сафійскі Сабор у Полацку (XI ст.), Кам'яна вежа Сћ Кам'янці (XI ст.), Спаса-ЕфрасіннеСћская царква (сяредзіна ХІІ ст.), Каложская царква Сћ Гродно (ХІІ ст.) i цели шераг пабудоСћ, што НЕ захаваліся да наших часоСћ, билі пабудавани пад наочний спачатку візантийскіх и кіеСћскіх майстроСћ, а пазней и самастоСћна. Наогул, вилучаецца вки архітектурния школи - полацкая, Гродзенская и смаленская, што мелі Сћласцівия асаблівасці Сћ техніци праектавання, будавання и аздаблення.
У X - XI стст. рамеснікі працавалі задля ринку, а пад заступників з боці пакупніка. Гета тлумачицца слабким развіццем у Полацкім и ТураСћскім княствах таварно-грашових адносін, поСћним Панаван натуральнай гаспадаркі. Замовлення аплочваСћся натурал, неабходнимі рамесніку прадуктамі, Радзіх грашима. Толькі пазней витворчасць на ринак паширилася, альо стримліваючия фактари пераадолени НЕ билі. Рамеснік-адзіночка специялізаваСћся на асобним типе вирабаСћ, якія ен павінен биСћ рабіць сам пекло пачатку да канца, сваімі самадзельнимі приладамі Праця і Сћласнимі рукамі. У гетим - адметная риса сяреднявечнага рамяства. p> Старажитнабеларускі горад складаСћся з дзвюх частак: умацаванага дзяцінца (граду) i рамесна-гандлевага Пасадена, дзе знаходзіСћся ринак. Рамеснікі падзяляліся на свабодних и перелогових (княжацкіх и баярскіх). Гарадскую Знац Складанний баярства. p> Хуткае развіцце рамяства, геаграфічнае палаженне зямель сприяла развіцю Сћнутраннага Гандль и Сћключенню дерло княстваСћ у міжнародни гандаль. p> Центрамі Сћнутранага Гандль билі Гарад. Яни мелі ринкі, на якіх ішоСћ гандаль як прадуктамі харчавання, так и рамеснимі вирабамі. На ринкі привозілі Таварі и заморскія купці. Знешні гандаль веСћся Сћ асноСћним у тих Гарад, якія стаялі на реках. Виключнае значенне меСћ водни "шлях з варагау Сћ грекі". Ен звязваСћ усходнееСћрапейскія земли паміж сабою, а таксамо Прибалтику и Скандинавію з Арабскім Усходам и Візантияй. Больш-Менш актиСћна функциянаваСћ шлях да пачатку XIII ст. Менавіта на гети перияд приходзіцца росквіт дерло білоруських княстваСћ. Паміж Дняпром и Заходняй Дзвіной, а таксамо паміж Заходняй Дзвіной и Ловаццю билі волакі, таму што тут водни шлях перариваСћся. Кантроль за волакамі з боці таго ці іншага княства даваСћ виключния еканамічния перавагі, гета була асноСћная криніца паступленняСћ "живих грошай" Сћ княскую скарбніцу. Полацк згодна свайму геаграфічнаму становішчу кантраляваСћ заходная галіну шляху, альо БрачислаСћ Ізяслававіч у 1026 Годзе па дамов з Яраславам Мудрим, князем НоСћгарада (з 1036 - Вялікі князь КіеСћскі) атримаСћ кантроль и над галоСћнай часткай шляху. Нездарма праз два дзесяцігоддзі у Полацку з'явіСћся Сафійскі Сабор. Побачим з волакамі билі митні, склади, факториі купцоСћ, у критим ліку замежних. Наприклад, у канц XII ст. німці мелі свае Дваро Сћ різни Гарад Полаччини. Найбільший заможния купці Полаччини мелі вялікі СћплиСћ у грамадстве, у приватнасці Сћ полацкім вечи. Аб канцентрациі грошай у полацкай зямлі гавориць скарб, што биСћ знойдзени пад Полацкам Сћ 1973 Годзе. Яго Меншем Частка, якаючи трапіла да даследчикаСћ, налічвала больш за 7000 Манет (арабскіх дирхемаСћ). Гети буйних пожитки на териториі Сћсей Усходняй ЕСћропи адносіцца да X ст. p> 3 білоруських зямель вивозілі Футре, віск, мед, льон, Зброя і іншия Таварі, якія ішлі на ринкі Заходняй ЕСћропи и Усходу. 3 Блізкага Захадите и Візантиі паступалі прадмети розкошу: тканіни, вострия приправи, грецкія арехі, шкляни посуд, арабскія краіни разлічваліся манетай - дирхемамі. Гета Манет з'яСћлялася асноСћним сродкам аплати Сћ міжнародним гандлі, своеасаблівай сусветнай валютай тих часоСћ.
У Полацкім, ТураСћскім и інших княствах на териториі Беларусі існавала даволі развітае па критим годині, альо стракатае грашовае абараченне. Самай буйної грашовай адзінкай була гриСћна, якаючи Сћпершиню Сћпамінаецца Сћ 882 р. Сребния гриСћни-зліткі каштавалі па вазі. Адрознівалі "літоСћскія" (100-105 р.), "кіеСћскія" (163-165 р.), "НаСћ...
