чиць: правільния вельмі ... [2, с. 26];
Буду пець нема за славу, праз вас абяцанаю;
Буду пець, бо люблю свойого краю палючим.
Буду пець, бо люблю палю пісню Загнаність;
Буду пець, бо мне дар гети частка паслани [2, с. 33].
· строфная.
Строфная або сінтаксічная анафара - паўтор у пачатку радкоў аднолькавих ЦІ раўназначних сінтаксічних канструкций. Гета приводзіць да поўнага структурнага паралелізму, Які праяўляецца ў аднолькавай пабудове суседніх сказаў.
Сінтаксічная анафара травні абмежавани характар, яна виконвае ролю своеасаблівай інкрустациі, видзяляючи, падкресліваючи пеўни фрагмент тексту.
У МАКСІМА на кашулі вишити галубкі;
Я за тоє вишивала, што цілуючи губкі.
У МАКСІМА на кашулі вишити лісточкі;
Я за тоє вишивала, што цілуючи вочкі.
У МАКСІМА на кашулі вишити падкоўкі;
Я за тоє вишивала, што цілуючи броўкі [1, с. 292].
кальцію - фігура маўлення, якая ствараецца паўторам, на пачатку и ў канц асобних строф ЦІ ўсяго твора, аднолькавих моўних адзінак.
Такі от фігури ми назіраем у вершить М. Багдановіча:
Як птушка ў гібкіх трасніках,
Страл думка мільганула
І ўраз жа знікла, патанула,
Як птушка ў гібкіх трасніках.
Ди ўсе ж душа яе пачулі
І ўжо ПЯЕ ў такіх славу:
" Як птушка ў гібкіх трасніках,
Страл думка мільганула" [1, с. 139];
Калісь глядзеў на сонца я,
Мені сонца асляпіла вочи.
Ди што мені цемен вечнай ночи,
Калісь глядзеў на сонца я.
Няхай усьо з мяне рагочуць,
Адповедзь вось для іх травня:
Калісь глядзеў на сонца я,
Мені сонца асляпіла вочи [1, с. 140].
Паўтор на пачатку и ў канц ўсяго твора аднаго и таго ж паетичнага СЛУПКО:
У полі Мроков,
Нуда без краю;
Сніг чуць блішчае,
Як тій пясок.
Без прамянеў
Нябеси з медзі,
Ах, каб угледзеў я місяць зноў ...
Гурткі худих
Ваўкоў з круамі!
Што Будз з вамі
Ад віхраў злих?
У полі Мроков,
Нуда без краю;
Сніг чуць блішчае,
Як тій пясок [1, с. 179];
