Гістория еканамічнага развіцця Беларуссией Сћ канц XVII - пачатку XVIII ст.
Еканамічни заняпад Беларусі Сћ інший палового XVII - Першай палового XVIII ст.
Інша палового XVII - дерло палового XVIII ст. - Гета перияд глибокага еканамічнага заняпаду, причинамi якога Перш за Сћ се з `я Сћ ляюцца:
1. Війни:
- антифеадальная вайну 1648 - 1654 рр..; p> - вайну Расіі з Реччу Паспалітай 1654 - 1667 рр..; p> - польсько-шведська 1655 - 1660 рр..; p> - ПаСћночная вайну 1700 - 1721 рр.. p> Винікі: поСћнае разбуренне гарадоСћ и сельскай гаспадаркі асабліва Сћ усходніх и паСћночних РАПН. p> 2. Резкае скараченне колькасці насельніцтва
На 1654 на Беларусі було каля 2,9 млн. жихароСћ, на 1667 - каля 1 млн. Абязлюдзелі Сћсходнія и паСћночния Павєтьє Беларусі. Так 1700 колькасць насельніцтва Сћзрасла да 2,2 млн., альо пасли ПаСћночнай Вайни - зменшіть да 1,5 млн. Чалавек. p> 3. Значнае змяншенне колькасці вориСћних зямель. Не було працаСћнікоСћ, зменшіть колькасць цяглавай живели. Полишаючи ворива на Беларусі скараціліся больш чим на палового. p> 4. Узмацненне феадальнай експлуатациі сялянства. Павялічваліся памери павіннасцей: адпрацовачнай, грашовай и натуральнай. У цяглих сялян у асноСћним на захадзе и Сћ центри Беларусі пераважала адпрацовачная, у чиншавих (больш на Сћсходзе) - грашовая. p> Асабліва цяжкае становішча було Сћ тих сялян, што працавалі на землях феадалаСћ-арандатараСћ. Арандатар, Які імкнуСћся за годину свойого Сћладання атримаць пекло маенткаСћ Найбільший прибитак, няредка павялічваСћ павіннасці вище названих усякіх нормаСћ. p> 5. НяСћстойлівия палітичния абставіни, узброєні барацьба магнацкіх груповак. Так, у канц XVII - Пачатку XVIII ст. Найбільший адиезния форми набила барацьба СапегаСћ и РадзівілаСћ, што праходзіла на тлі ПаСћночнай Вайни. Войскі магнатаСћ винішчалі маенткі сапернікаСћ, жадаючи падарваць еканамічную моц ворага. Критим годинах падривалася моц усей дзяржави.
В
Сільська гаспадарка
АднаСћленне гаспадаркі пача на Беларусі Сћ пачатку XVIII ст. з галоСћнай галіни - сельскай гаспадаркі. ЗацікаСћлени Сћ гетим билі феадальния Сћласнікі - шляхта, магнати, кароль и царква, у руках якіх знаходзілася галоСћнае багацце - зямля и пригоннае сялянства. p> Дробова шляхта гаспадарила на невялікіх ділянках зямлі и валодала нязначнай колькасцю сялян. Маентак сяредняга шляхціца складалі некалькі Весак. Буйнимі землеСћладальнікамі билі магнати, уласнікі вялікіх зямельних латифундий, у склад якіх уваходзілі некалькі дзесяткаСћ ці Надав соцень Весак. У канц XVIII ст. 16 магнацкім сем'ям (Радзівілам, Сапєги, Агінскім, Чартарийскім и інш.) Належала на Беларусі 30% усіх сялян. p> буйних феадальним уласнікам биСћ кароль Речи Паспалітай. Маенткі, якімі ен распараджаСћся, називаліся каралеСћскімі еканоміямі. Самимі вялікімі каралеСћскімі Сћладаннямі на Сћсходзе Беларусі була МагілеСћская ека-номія, якаючи Сћ пачатку XVII ст. налічвала толькі ворнай зямлі 126 тис. га. Вялікія землеСћладанні належалі каталіцкай и Сћніяцкай царквам. У ходзе аднаСћлення сельскай гаспадаркі феадальная Знац викаристоСћвала Сћ асноСћним два Метад: перавод сялян на грашови аброк - чинш и паширенне фальварка.
Грашовая Рент Сћживалася часцей там, дзе разбуренне було асабліва вялікім и вострое НЕ Грабала Робочої рук. У гетих маентках памешчикі вимушани билі адмаСћляцца пекло самастойнага вядзення гаспадаркі, перадавалі Часова зямля сваіх фальваркаСћ сялянам и пераводзілі іх з паншчини на чинш. Чиншавия стаСћкі билі неаднолькавимі Сћ різни уладаннях, альо досиць високімі - 30 - 60 злотих з валокі. Тою не менше, большасць землеСћладальнікаСћ Намагайтеся захаваць палі фальваркі.
Развіцце фальварачних запашак пераважала там, дзе насельніцтва, якое хоць и памяншалася, альо Сћ масе палею заставали на месцев. Інша Сћмова - памешчик павінен биСћ мець сродкі для вядзення палею гаспадаркі Сћ фальварку. Па-ранейшаму сеялі азімае жита (яно Займаюсь так 50% усей полишаючи пасеваСћ), Авес, ячмінь, гречку, а на поСћдні Беларусі - проса. Льон и каноплі займалі нязначнае месца Сћ панскіх пасевах. З-за недахопу робочих рук и невялікай колькасці живели зямля дренна апрацоСћвалася и Сћгнойвалася, таму сяредняя Сћраджайнасць асноСћних культур у фальварках знізілася и Складанний сам 2-3.
У 30-40-я рр.. XVIII ст. фальварачния гаспадаркі Сћзмацніліся на захадзе и Сћ центральнай частци Беларусі. Для аднаСћлення фальваркаСћ патребни билі грашовия сродкі, якіх у памешчикаСћ пастаянна НЕ Грабала. Таму з іншого палового XVII ст. стала Широкий практикавацца перадача маентка Сћ аренду або заставу. Арандатарамі билі шляхціци, а годинах и купці.
Паступова СћзнаСћлялася и сялянская гаспадарка. Сяляне паширалі яе шляхам запашкі пазанадзельнай зямлі, з якой яни НЕ плацілі (бо Сћтойвалі), ці плацілі невялікія падаткі. У аднаСћленчи перияд дзяржаСћная Сћлада и феадали, каб хутчей узняць ...
