зкова павишаная еўфанічная моц, каб виразней акревліваць мяжу пеўнага Радка. «. Верш з павишанай сенсавай нагрузкай, якая дефармуе яго ритмом и ўзмацняе сінтаксіс, набліжаючи яго да гутарковай мови, развіваючи ў ім сказавую, виражальную інтанацию, видзяляючи плиг дапамозе кароткіх радкоў Найбільший виразния месцев » [34, с.216], - гета визначенне баечнага верша Л. Цімафеева, думаецца, болиш стасуецца да вольнаго верша МАКСІМА Танка, чим та такий вершаванай форми наогул. Принамсі, у Байцим несуразмернасць радкоў ўжо прадвизначана самої Формана, зададзена дзвінку. У вільним жа вершить МАКСІМА Танка метазгоднасць падаўження ЦІ звуження таго ЦІ іншага Радка поўнасцю залежиць пекло" сенсавай нагрузкі.
Даследчикі адзначаюць, што з верасня 1939 паетичнае серца МАКСІМА Танка няредка «давала збоі ў виглядзе парушення ритмічнага суладдзя сілаба-тонікі. Так, яшче ў дерло яго зборніку »На етапах свабодния форми верша, па падліках В. Рагойша, займалі 4% [34, с. 190]. Не менше іх було ў кнігах «Журавінави колір і» Пад мачтай. Аднако у савецкі перияд палею творчасці ажно да сяредзіни 50-х рр.. XX ст. да свабодних формаў верша, да верлібра Максім Танк НЕ звяртаўся. Не міг звяртацца. Верлібр яшче ў канц 20-х - 30-я рр.. таго ж стагоддзя з усей савецкай паезіі биў бязлітасна викаранени (няредка разам са сваімі стваральнікамі) - як заходная «мода,» мертванароджанае дзіця, што з явілася з «індивідуалістичних тенденций дробнай буржуазіі Америкі и Заходняй Еўропи (I. Маца). Такія екстралітаратурния ўмови, аднако, що не спалохалі білоруського Паета. Вершавания аналагі ритмом »зямлі и Падзу, як и свойого« аритмічнага серца, ен пачаў шукаць у ритміци народна-паетичнай тонікі, у ритмічнай разняволенасці традицийнага сілаба-танічнага верша. Ніводни з білоруських паетаў Першай палового XX ст. (Як, зрешти, и другий палового) НЕ можа параўнацца з Максімам Танкам па важкасці метра-ритмічнага репертуару. Апрача дзесяткаў памераў »чистай сілаба-тонікі, усіх відаў танічнага верша, імітаций античних гекзаметраў и пентаметраў, тут ми знойдзем трохскладовік и двухскладовік з пераменнай анакрузай, густа пірихіізавания вершить, радкі з цезурамі, з цезураванимі нарашченнямі и ўсяченнямі, з пропускамі складоў на метрична слабких и Надав метрична Моцний месцев у вершаваних Радко. Усе гета па-свойму расхіствала ўсталявания межи сілаба-тонікі, рихтавала Глібу для арганічнага з яўлення ў творчасці Паета свабоднага верша. I як толькі пасли XX з їзда КПРС наступіла т. зв. «Хрушчоўская адліга, Максім Танк адним з дерло ва ўсей тагачаснай паезіі звярнуўся да верлібра. Так, калі ў зборніку »Наступ бліскавіци свабодних вершаў не було зусім, то ў кнізе« Мій хліб надзенни іх налічвалася ўжо 6%, у »Глитку вади (1964) - 16%, а ў« Перапісци з Зямля - ??ажно 32% [34, с. 190]. Паколькі Максім Танк заслужана ўваходзіў у лік самих вялікіх тагачасних савецкіх паетаў (і НЕ толькі па колькасці дзяржаўних премій, узнагарод, високіх Пасад), паколькі яго паетични аўтаритет биў надзвичай високі и яго кнігі тут жа перакладаліся на рускую мову и станавіліся вядомимі ва ўсіс кутках агромністай краіни, Беларускі Пает адчувальна паўпливаў на нарадженне и адрадженне верлібра НЕ толькі ў роднай білоруський, альо и ва ўсей савецкай паезіі. »Менавіта ягоная творчасць адкрила ритмічния шлюзи верлібра, якія да таго годині билі наглухо зачинени, - адзначае В. Рагойша [31, с.21]. Побачим з ім ЦІ неўзабаве пасли яго да верлібра звярнуліся Пімен Панчанка, Сяргей ...
