Дзяргай, Анатоль Вярцінскі, Алег Лойка, Алесь Разанаў и іншия ў білоруський паезіі, Мікалай Риленкаў, Уладзімір Салаухін, Яўген Вінакураў, Віктар Бокаў - у рускай, Іван Драч, Мікола Вінграноўскі , Ліна Кастенка, Уладзімір Лучук - ва ўкраінскай, Яан Крос, Дебора Ваарандзі - у естонскай, Едуардас Межалайціс, Юсцінас Марцінкявічус - у літоўскай.
Разам з критим Максім Танк, у адрозненне пекло некатора сваіх равеснікаў и маладзейших калег, що не спакусіўся адноснай легкасцю напісання верлібраў (як жа, що не треба падшукваць рифми, захоўваць вершавани Памер!). Чи не стаў ен и паталяць Модзі некатора заходніх краін (тієї жа блізкай яму Польшчи), Пает якіх амаль Цалко перайшлі на верлібр. Ва ўсіх яго кнігах 1970-х - пачатку 1990-х рр.. свабодни верш травні ганаровае, альо НЕ дамінуючае месца, займаючи приблізна адну трець папяровай полишаючи. Пает, плиг ўсім наватарстве, цверда тримаўся ў палею творчасці нациянальних білоруських традиций - як у змесце, так и ў формі. Мераючи «усьо вартасці, ісціни. мужицкім аршинам - працай усприняўши як »хліб надзенни непакой и клопати за рідну Зямля, яе« Ураджай, спакойно сон, за древа кожнае ў Гаях, за весніх Пісенні перазвон, Максім Танк паважна ставіўся и да народна-песеннай тонікі, и да купалаўска-коласаўскіх традиций літаратурнага сілаба-танічнага верша Ен видатна разумеў: ритмом-інтанацийния, а таксамо еўфанічния и страфічния мажлівасці, якія можа Даць нашим Пает рідна беларуская мова и народнопісенної творчасць, білоруський паезіяй за нейкія паўтари сотні гадоў яе сілаба-танічнага развіцця яшче Далеко не вичарпани. У гетим Сенсит паказальни яго апошні прижиццеви зборнік вершаў »Еrratа [20] - складзени самім Пает и плиг яго жицці (13.3.1995) здадзени ў набір, хоць и видадзени тади, калі Паета ўжо не стала (1996). Еrratа - кнігавидавецкі термін, уклейка ў канц кнігі, на якой пазначаюцца заўважания памилкі друку. Зразумела, гета слова треба тут успримаць НЕ ў терміналагічним, а ў метафаричним Сенсит. Па сутнасці, Перад намі своеасабліви апошні ТВОРЧА запавет МАКСІМА Танка. У критим ліку - и ў галіне вершаванай технікі, мастацтва вершаванага слова. Што ж нам кажа гети запавет?
Вось адзін з такіх вершаў, напісани ў пачатку 1962 року народження, - «Барабан б е. Твор - непасредни водгук на расстрел двох алжирскіх патриетаў. »Дзе б у Чалавек ні стралялі, Кулі - усе!- У серца мені траплялі, - верш «Барабан б е» лішні раз сведчиць, што гетия СЛОВА Межалайціса з поўним прав міг би сказаць I Максім Танк, серца якога ўмяшчае радасці и гора Лепша людзей планети. Увесь верш будуецца на гукавим кантрасце: б е барабан, пад гукі якога вядуць Чалавек на расстрел, і - б е чалавечае серца, маленькае, бездапаможнае. Бій барабана, дасканала перададзени ритмом, як би ўвесь годину, пекло Радка да Радка наростає. Вось ен заглушає ўсе, гучиць па ўсім Свецє - над акіянам, на поўначи, Надав пранікае скрозь гуканепранікальния сцени будинка ААН. Альо - про дзіва!- У такім шумі Пает НЕ толькі чує біцце чалавечага серца, а больш таго - заўважае момант калі яно" біць перастае.
Барабан б е
Вялізни, як Африка, гучно,
Заліти Крива Алжира,
Трагічни.
Я чуў яго днем,
Прапливаючи
Міма Арана,
Я чуў яго грім,
Вітаючи
