атим знешнім и Сћнутраним Декор.
Са змяненнем стиляСћ у будаСћніцтве и Сћвядзеннем нових принципаСћ фартифікациі приватния замкі пачалі трансфармавацца Сћ палацава-замкавия комплекси (Нясвіж, Гродна, Гальшани). Акрам іх будаваліся Палац з кампактнай центральна-восевай планіроСћкай без унутранага Двара (будинок-крепасць у Гайцюнішках, Ружанскі замак). p> Зх паширеннем магдебурскага права Сћ Гарад узнікла грамадзянская архітектура - ратуші, дзе месціліся органи самакіравання (Нясвіж, інша палового XVI ст.).
У межах князівства Литовського развіваліся Сћсе віди вияСћленчага Мастацтва. На шкода, прикладаСћ манументальнага Мастацтва (роспіси храмаСћ) НЕ захавать, аб високай Ступені яе развіцця гавараць пісьмовия криніци.
Раннія розчини іканапісу Сћ XIV-XV стст. мелі вялікі СћплиСћ візантийскіх узораСћ. АсноСћния прикмети - диспрапорция, пласкастное вияСћленне, адсутнасць перспективи. У іншої палового XVI ст. у іконапісу адчуваюцца Риси Адрадження - з'яСћляюцца елементи битавога характар, архітектурния куліси, прасторавасць пабудови. У пачатку XVI ст. складваецца беларуская іканапісная школа. Найбільш папулярни сюжет у іконапісе - виявити Маці Боскан Адзігітриі (Багародзіци). p> У свецкім живапісе вилучаецца некалькі накірункаСћ. Партрети-ікони характерни для XIV ст., Як приклад - Партрет-ікона Ефрасінні Полацкай. Виканани такія партрети з улікам канонаСћ іконапісання. p> На партретах-парсунах ужо больш аб'емнае прадстаСћленне Чалавек, з'яСћляюцца елементи перспективи и реалізму. Невядомимі мастакамі створани цікавия партрети княгіні Кацярини Слуцкай (1580), князя Юрия Алелькавіча, Юрия Тишкевіча (усьо - канец XVI ст.). Перияду Адрадження на Беларусі характерни сармацкі партрет, з уласцівай яму Сћрачистасцю и параднасцю, увагай да атрибутаСћ и гербаСћ, фактури прадметаСћ и деталяСћ адзення.
Зх развіццем кнігадрукавання далейшае развіцце атримала кніжная графіка. Рукапісния кнігі аздабляліся мініяцюрамі, друкавания - гравюрамі. Заснавальнікам кніжнай гравюри на Беларусі стаСћ Франциск Скарина. Яго виданні (Біблія, Псалтир, Мала падарожная кніжица) билі багата ілюстравани сюжетнимі кампазіциямі и ілюстрациямі прикладнога характар, арнамент.
Зх паширеннем на Беларусі каталіцтва звязана паяСћленне скульптури. Сами Ранні помнік драСћлянай скульптури, што захаваСћся да нашага годині - "Распяцце" з в.Галубічи Глибоцкага раена (XIV ст.). У XV-XVI стст. у касцелах з'яСћляюцца гатичния вівтар-ретаблі, з якіх захаваліся толькі асобния скульптури. Вялікі СћплиСћ Ренесансу наглядаецца Сћ скульптури полацкіх майстроСћ "Святі Гжегаж" - яе виразнасць набліжаецца да партретнай. Наогул, та скульптури XVI ст. характерна дасканалая апрацоСћка форм чалавечай фігури, увага да побитавих деталяСћ. З'явіСћся нови тип скульптури - надмагіллі (Віленскі Кафедральному Сабор, надмагіллі канцлера А.Гаштольда и біскупа П.Гальшанскага, абодва - сяредзіна XVI ст.).
У декаратиСћна-прикладним Мастацтва вядучимі галінамі заставали Мастацкая апрацоСћка металаСћ и витворчасць ювелірних вирабаСћ. У гатичнай традициі Зроблено пацір з Ружан (канец XV ст.), Абклад ЛаСћришаСћскага евангелля (пачатак XV ст.). УплиСћ Ренесансу тютюнового Сћ паціру з Наваградка (XVI ст.). Мясцовия майстр арганічна спалучалі традициі ранейших часоСћ и асаблівасці заходнееСћрапейскага Мастацтва.
2.3 Царква и релігія
Гістарична склалось, што Білорусь знаходзіцца на памежжи дзвух хрисціянскіх канфесій - праваслаСћя и каталіцтва, гета адбілася на релігійнай гісториі краіни, культури и менталітеце народу.
На працягу XIXIII стст. територия сучаснай Беларусі була виключна праваслаСћнай, дзейнасць біскупа Рейнберга Сћ Турава Сћ 1015 и заснаванне монастир ордена дамініканцаСћ у Любчо (Поза Навагрудскі раен) - хутчей виключенне, як и приняцце каталіцтва МіндоСћгам у 1251 (у 1261 ен адрокся пекло хрисціянства). Манаполію праваслаСћя парушиСћ Ягайла, калі здзейсніСћ унію з Польскім каралеСћствам. Паширенню каталіцтва сприяла падзенне Канстантинопаля Сћ 1453 и зростання канфрантациі з Масква. Вялікае княства Сћсе болів ариентавалася на каталіцкі Захадите. Тою не менше, на працягу XVI - сяредзіни XVI стст. праваслаСће заставали галоСћнай релігіяй княства, яно задавала тон у жицці, культури, ідеалогіі. Адначасова каталіцтва абапіралася на падтримку кіруючих колаСћ дзяржави. Абедзве релігіі СћраСћнаважвалі адна адну. У княстве працягвалася традиция релігійнага дуалізму (та хришчення Сћ каталіцтва літоСћская и жмудській Частка дзяржави була язичніцкай).
ПраваслаСћная царква на білоруських землях була прадстаСћленна Полацкай и ТураСћскай (з 1241 р. Пінскай) епархіямі, часткова Смаленскай и РЋладзіміра-Бресцкай епархіямі. Яни Сћваходзілі Сћ склад КіеСћскай мітраполіі и падпарадкоСћваліся Канстантинопальскаму патриярху. Калі мітрапаліти з Кіева виехалі Сћ Масква, вялікія Князі пачалі дамагацца асобнага мітрапаліта для князівства Литовського. У ...
