блівасці балтаСћ, Сћнаследавалі елементи іх материяльнай культури.
Характернимі рисамі апрання кривічаСћ була шматлікасць упригожванняСћ (бранзалетападобния драцяния обручки з завязанимі канцамі, падковападобния спражкі, зааморфния бранзалети, вітия шийния гриСћні з петлепадобнимі канцамі, пазалочания шкляния пацеркі, мноства бразготак, падвескі-конікі).
Характернай рисай жаночага касцюма кривічоСћ билі маністи, у якіх пацеркі спалучаліся з металічнимя бразготкамі, а мужчинскага падковападобния, лірападобния спражкі, пярсценкі, абшиванне адзення и галаСћних убораСћ металічнимі пранізкамі.
У летапісе кривічи названі пад 859 р. Паводле летапіснага паведамлення, яни плацілі даніну Варага. У 862 р. кривічи разам з пляменамі прагналі варагаСћ за мору, адкуль яни прийшлі. Аднако потим, як паведамляе летапіс, чудзь, наСћгародскія слов'яни, кривічи заклікалі да сябе нарманскіх князеСћ. p align="justify"> Вялізнае аб яданне кривічоСћ у канц 1-га тисячагоддзя розпався на групи - смаленскую, полацкую, пскоСћскую.
Кривічи прималі Сћдзел у паходу князя Алега и Ігара супраць грекаСћ. На Аснова племяннога княжання кривічоСћ-палачан склалось буйнае Полацкае княства - самастойная Моцний сяреднявечная дзяржава на териториі Беларусі. p align="justify"> У старажитних летапісах насельніцтва Полацкай зямлі називаецца таксамо палачанамі. Летапісци лічилі, што гета назва паходзіць пекло Назв ракі Палата, лявусця якой заснавани першапачаткови Полацк. Палачане - група Пляма, што вилучаліся з кривіцкага аб яднання з центрам у Полацку, пекло якога атримала першапачатковую Назв.
Дригавічи: адно з летапісних усзоднеславянскіх аб яднанняСћ, што Сћ ІХ-ХІІІстст Займаюсь вялікую територию сучаснай Беларусі и Сћ пазнейшим годині разам з кривічамі з явілася асновай для фарміравання білоруський народнасці.
Дригавічи редка згадваюцца Сћ старажитних пісьмових криніцах. На падставе летапісних паведамленняСћ старажитнейшим насельніцтвам ПаСћдневай, Центральнай и Заходняй Беларусі з яСћляліся дригавічи, якія паходзілі пекло старажитних слов'ян, што пришлі з ПадунаСћя, належалі да Сћсходнеславянскай моСћнай групи, займалі значную територию сучаснай Беларусі и билі Сћ ліку Найбільший развітих усходнеславянскіх Пляма.
На териториі рассялення дригавічоСћ засталіся шматлікія археалагічния помнікі - курганния могільнікі, селішчи, гарадзішчи.
Найбільший Ранні пахавальни абрад дригавічоСћ - трупаспаленне. Зверху вогнішча и решткаСћ Спалення наспалі курган. З приняццем хрисціянства язичніцкі (паганскі) Звичай кремациі змяняецца трупапалаженням. Звичайна нябожчика клалі Головата на ЗАХІД на дзеннаю паверхню зямлі, ачишч...
