ельмі натуральна прийсці да виснови, што Сћ Чалавек есць нейкі двайнік, Які пакідае ягонае ціла Сћ годину сну и Сћдзельнічае ва Сћсіх тих падзеях, што Чалавек сніць. Такім двайніком лічилася душа, менавіта яна, па СћяСћленнях першабитних лгодзей, забяспечвала Сћсе жиццевия працеси. Таму Чалавек Нельга було раптоСћна будзіць, каб душа паспела вярнуцца са сваіх падарожжаСћ. Калі яна канчаткова адлятае пекло ціла - надиходзіць смерць. Аді и тут викаристоСћваліся аналогіі са сном. Лічилася, што пасли смерці душа не знікае, а накіроСћваецца Сћ нейкае іншае месца и вядзе там далейшае існаванне. На гета падставе склаліся СћяСћленні аб замагільним Свеце. Існаванне там спачатку лічилася аднолькавим для Сћсіх людзей, незалежна ад іх папяредніх льно учинкаСћ, и трактавалася па-рознаму: як шчаслівае и бесклапотнае, як сумнае и нуднае, альбо як поСћная аналогія жицця Сћ гетим Свеце.
Чалавек рихтавалі да замагільнага існавання. Ужо у самих ранніх пахаваннях, якія адносяцца да перияду палеаліту, археолагі знаходзяць зброю, предмети пабиту, упригожванні. Усе гета павінна було служиць памерлим на тою Свеце. У далейшим на падставе примітиСћних першабитних уяСћленняСћ аб лісі души Чалавек пасли смерці фарміраваліся складания пахавальния культи, як, наприклад, у Старажитним Егіпце. p> Вельмі часта души памерлих продкаСћ ператвараліся Сћ духаСћ и Сћспрималіся як апекуни сваіх нашчадкаСћ. Так іх звярталіся з просьбамі, прасілі аб парадзе. Ім прьпісваліся звишнатуральния якасці: яни лічиліся магутнимі, мудримі, заснавальнікамі роду и творцамі правіл гаспадарчай дзейнасці и льно паводзін. Таму апошнія асвячаліся аСћтаритетам продкаСћ.
УяСћленне аб критим, што души памерлих працягваюць палі існаванне у формі духаСћ и могуць аказваць уплиСћ на ліс живих, з'яСћляецца елементам, Які аб'ядноСћвае анімізм и татемізм. Толькі Сћ дерло Продак уяСћляСћся НЕ Сћ виглядзе расліни альбо живели, а як дух памерлага. Альо Сћ абедзвюх гетих формах елементарнага релігійнага жицця неабходна було распрацаваць спосабами Сћзаемадзеяння са звишнатуральнимі продкамі, каб дабіцца іх дапамогі и апякунства. Гета з'явілася арної з падстаСћ фарміравання магіі.
Магія (пекло греч. mageia - вядзьмарства, чараСћніцтва) - припісванне звишнатуральнага значення чалавечим дзеянням. Першай даследаванне магіі з навукових пазіций було дадзена англійскім етнографам Дж.Дж. Фрезер у ПРАЦІ'' Залатая галіна "(1890). Ен лічиСћ, што магія и релігія з'яСћляюцца супрацьлеглимі культурнимі феноменамі. Магія, на мнение Фрезера, папяреднічае релігіі и Сћзнікае як винік СПРОБА першабитнага Чалавек енайсці рациянальния сродкі для тлумачення світлу и ариентациі Сћ ім. Фрезер разглядаСћ магію як елементарну форму уявного, примітиСћную навука. Релігія Сћзнікае тади, калі магія сябе зживае. У релігіі, и гетим, на мнение Фрезера, яна адрозніваецца ад магіі, Чалавек ужо Шану звишнатуральния сіли и падпарадкоСћваецца ім. У магіі ен гетага НЕ р...
