ний больш Моцним.
Наприклад, плем'я жило на Беразі Возера, лавіла рибу, и пекло гетага покладів ягонае існаванне. Возера маглів'' Даць'' альбо В«не Даць" риби, и треба було неяк паСћпливаць на яго, каб атримаць ласкаві СћлоСћ: звярнуцца з прсьбай, правесці абрад, принесці ахвяру и Г.Д.
Такім чинам, анімістичния СћяСћленні Сћзнікаюць са штодзеннай жиццядеейнасці людзей, пераважна працоСћнай. Материялам жа для іх фарміравання паслужилі такія аптичния и акустичния з'яву як цені, луни, адлюстраванні Сћ Вадза и Г.Д. У ходзе іх Сћспримання и асенсавання першабитни Чалавек зрабіСћ виснову, што Сћ Свеце побачим з бачнимі прадметамі есць яшче шераг з'яСћ, якія маюць якасць Биць няСћлоСћнимі Сћ палею цялеснасці. На гета падставе сфарміраваліся СћяСћленнх аб парфумах. Треба адзначиць, што для першабитнага чалавака духі НЕ билі чимсьці звишнатуральним, бо ен няогул НЕ адрозніваСћ натуральнага пекло звишнатуральнага, яни належилі да таго ж заканамернага ва СћяСћленні першабитних людзей парадку природи, як и іншия прадмети и з'яв. Характернай іх адзнакай лічилася тое, што яни могуць Биць няСћлоСћнимі и примаць виглядають інших прадметаСћ: дреСћ, камянеСћ и Г.Д. У ходзе гістаричнага развцця духі робяцца Сћсе больш антрапаморфнимі, набиваюць чалавечия Риси и якасці.
Больш позняй и вишейшай Форман анімізму лічицца віра Сћ адносна самастойнае існаванне души, уяСћленне аб якой cфарміравалася Сћ виніку Сћвасаблення жиццевих працесаСћ чалавечага арганізма, такіх як сон, непритомнасць, кривацекі, дихання. Перад першабитнимі людзьмі паСћставала вань, што забяспечвае жиццядзейнасць Чалавек, чаму Чалавек з'яСћляецца живим, и што адбиваецца, калі ен памірае. Значиць, у цільових перевірок Чалавек есць Нешта, што робіць яго живьм. Гета "Нешта" спачатку трактавалася чиста материяльна и атаясамлівалася з Крива. ЗаСћважилі, што калі Чалавек альбо живела губляюць шмат криві, дик паміраюць, таму Сћ многіх релігіях забаронена Сћживаюць у їжаку кроСћ живел, каб НЕ праглинуць разам з їй іх душу. Душу таксамо атаясамлівалі з дихало. Бачилі, што мертві Чалавек адрозніваецца ад живога Перш за Сћсе критим, што НЕ дихало. Многія народи лічилі, што душа пакідае ціла паміраючага Чалавек разам з яго апошнім видахам. На атаясамліванне души и Дихання Сћказвае Надав сугучнасць гетих слоСћ. Душа СћяСћлялася большасцю народаСћ у виглядзе нейкай паветранай материяльнай субстанциі, накшталт диму ал'бо пару.
Вельмі істотни СћплиСћ на фарміраванне СћяСћленняСћ першабитних людзей аб души аказалі назіранні за працесам сну. Сон знешне вельмі падобни на смерць: Чалавек НЕ рухаецца, нічога НЕ чує, ягонае диханням, е робіцца павольним, а калі яго раптоСћна разбудзіць, нейкі годину приходзіць у сябе . Апроч таго, людзі бачаць сни: чи не рухаючися з месца, як биццам б пераносяцца на сотні кіламетраСћ, пераживаюць мінулия, а годинах и зусім незвичайния, падзеі, сустракаюцца са знаемимі, з памерлимі и Г.Д. В...
