а алей з льного и канаплянага насення.
Для апрацоўкі прадуктаў живёлагадоўлі билі адкрити дві невялікіх Гарбарня заводу и майстерня сальних свечак. Працаваў таксамо невялікі милаварни завод, Які збиваў палю прадукцию на мясцовим ринку. Некалькі невялікіх прадприемстваў па апрацоўци ільновалакна и пянькі Падаван працю взяти некалькім дзясяткам робітників, пераважна жанчинам. Працавала и вяровачная майстерня, а таксамо и фарберня.
У вёсках Падгай и Арехавае билі арганізавани невялікія цагляния заводи, а ў Арехава, Акрам таго, и вапнави. У маёнтку Азярци вираблялася чарапіца.
На Канціо кожнай вуліци, якаючи виходзіла на вялікія дарогі, працавалі кавалі, а ў Горадзе - дзве бляшания майстерні и майстерня меднікаў и «гадзіннікавих спраў майстра». Для виробок меблі працавала некалькі сталярних майстернях и такарних майстерня, якаючи, между іншим, вирабляла трубкі для курення титуню и муштукі. У Глибокім було шмат кравецкіх и шавецкая майстерня, у якіхпрацавала па некалькі працоўних. Значная колькасць жихароў Займаюсь разьбянимі и іншимі рамёствамі.
У 90-х гадах 19 стагоддзя ўрад арганізаваў ў Глибокім «склад и разліў» віна-гарелкі, пабудаваўши для гетага некалькі кам'яних памяшканняў - «манаполію», як називалі яе глибачане (цяпер памяшканне раённай бальніци). На складзе па разліве віна и на інших Працюю було зайнята вище названих двухсоцень чалавек, пераважна жанчин. Для продаж гарелкі ў Глибокім билі адкрити дзве вінния крами- «манаполькі».
Бацька беларускаага театра
Ігнат Цяренцьевіч Буйніцкі, Беларускі акцёр, режисёр, театральни дзеяч, стваральнік нациянальнага прафесійнага театра, нарадзіўся 10.08.1861 р ў в. Палевачи Глибоцкага Раена ў сям'і дробнага арандатара. [Гл. дадатак ІІ, малюнак 21]. Скончиў Рижскае землямернае вучилішча, вучиўся ў приватнай драматичнай студиі ў Вільні. Працаваў каморнікам у Беларусі. Вивучаў жиццё народу, Народния песні и танці, примаў удзел у вечаринках. Збіраў Беларускія танці, візерунки народнага адзення, арнамент, размалёўкі. У 1907 ў Палевачах ствариў Беларускі театр, Які даваў канцерти и спектаклі ў Палевачах, Празароках и навакольних вёсках. 12 лютаго 1910 ў Вільні приняў удзел у прадстаўленні, якое ўвайшло у гісторию білоруського театра пад назвав Першів беларуская вечаринка ў Вільні. Виступ танцавальнай трупи Буйніцкага крейди на гета вечарине велізарни Поспех. У 1910 театр стаў прафесійним и атримаў Назву Першів беларуская трупа Ігната Буйніцкага. І.Ц. Буйніцкі падтримліваў яго ўласнимі сродкамі. У репертуари театра билі песні, танці, невялікія сценкі, пастаноўкі Па ревізіі, Пашиліся ў дурні М. Крапіўніцкага, У зімови вечар паводле Е. Ажешкі, модні шляхцюк К. Каганця, Міхалка Далецкіх, Сватання А. Чехава. У 1910-1911 рр. театр гастраліраваў па Беларусі, двойчи виступаў у Пецярбургу: на Вечар білоруський моладзі ў 1911 и етнаграфічним, падрихтаваним редакцияй часопіса Вісник знання ў 1912, а таксамо на Вечар студентаў-беларусаў у Варшаві ў 1913 Ігнат Буйніцкі як пастаноўшчик большасці спектакляў Широкий апіраўся на Беларускія Народния традициі. Прастаўленні трупи ўяўлялі сабой сапраўдни сінтез різни відаў мастацтва: драматичния спектаклі, хор, декламация и танці. Ігнат Буйніцкі ўпершиню вивеў мужицкі танець на сцену, як виканаўца и пастаноўшчик паказаў невичарпальния магчимасці и пригожасць білоруських народних танцаў.Як драматични акцёр виступаў пераважна ў хараткарних ролях, вміла вияўляў Гумар и тонку іронію. Сярод роляў: Аляксєй (У зімови вечар), Ігнась (модне шляхцюк), Антон (Пашиліся ў дурні), Мірановіч (Па ревізіі).
Спектаклі трупи каристаліся вялікім Поспеха у гледачоў, якія з поўнай падставай успрималі яе дзейнасць як праяўленне нациянальнай свядомасці, уздиму культури народу. Творчасць І. Буйніцкага падтримлівалі Я. Купала, Я. Колас, Е. Ажешка, З. Бядуля, Цётка (сама ўдзельнічала ў спектаклях трупи як актриса) i многія іншия.
умів, у якіх даводзілася працаваць калективу Буйніцкага, билі надзвичай цяжкімі. Усе палі невялікія материяльния сродкі стваральнік театра бескарисліва аддаў трупі.
Сям я Ігната Буйніцкага падзяліла з ім усьо материяльния цяжкасці, звязания з дзейнасцю театра. Ажаніўся І.Буйніцкі зусім Малад на Вандзю Бржазоўскай, пекло гетага шлюбу ў яго було 3 дачкі. Старейшая Ванда и Альона, прималі сами актиўни ўдзел у дзейнасці театра. Ванда виступала як драматичная актриса, читальнік-декламатар и танцоўшчица, Альона - у танцавальнай групе. У 1 899 жонка І. Буйніцкага памерла, и ен ажаніўся зноў. Пекло гетага шлюбу ен меў дачку Яўгенію.
Театру ўвесь годину даводзілася пераадольваць придзіркі цензури и ўсялякія перашкоди мясцових залагодить, якія бачилі ў дзейнасці трупи (і не без падстаў) пагрозу вялікадзяржаўнай палітици царизму. З-за материяльних ця...
