то актиўнимі ўдзельнікам гетих виступленняў билі студенти Баляслаў и Артур Вінчи, Свентаржецкі и Яркоўскі, яго сястра березня я і Валерия Гарадзецкая з Мнюти, Юстина Деспант-Зяновіч, Лявонія Антаневіч з Акунёва, Аляксандра и Праскоўя Бўйніцкія, з Вільні приехаў для ўдзелу ў виступ Рафаіл Буйніцкі, Які працаваў плиг люстрацийним аддзеле Віленскай палати.
У Верхнянскай и Казлоўскай валасцях 23 студзеня 1863 раніцай билі вияўлени на сценах хат и інших пабудоў «друковані екземпляри обурливого відозви», якія заклікалі сялян да супраціўлення ўладзе.
плиг расследаванні на месцев дзісенскі земскі спраўнік К.У. Фліяркоўскі виявіў «лістоўкі» пад назвав «Мужицкая праўда» №5 и №6 на сцяне хати жихара вёскі Верхняе Івана Краміча, плиг дарозе на вёску Верацейкі. Такія ж екземпляри билі знойдзени ў суседніх вёсках Казлоўскай воласці Асінгарадку, Ласіци. Мясцовия чиноўнікі - валасния старшині билі напалохани гетимі заклікамі, збіралі «Мужицкую праўду» для перадачи вишейшаму начальству. На пошукі вінаватих у з'яўленні «Мужицкай праўди» билі прицягнути свяшченнік Шапубовіч, валасния чиноўнікі, паліцейскія. Альо вишукі ўлад аказаліся даремния.
калі пачаліся аришти ўдзельнікаў паўстання, у ліку ариштаваних биў и ксьондз Францішак Завадскі з Канстанцінава, пад узмоцненай Вартай яго привезлі ў Глибокае, дзе ўжо було шмат ариштаваних з навакольнай шляхти. Іх зноў, як и ў 1831, збіралі ў кармеліцкім кляштари. Слідство ўзначальваў сам начальнік Павєтьє Лаўрушкевіч з Дзісни.
паслися 6 тидняў ариштаваних, у критим ліку и паўстанцаў з Глибоччини, накіравалі цераза Друю и Придруйск у Дзвінскую (Дзінабургскую) крепасць. Тут утримліваліся вязні з Ковенскай, Віцебскай, Віленскай и Курляндскай губерняў. Присуд паўстанцам адбиўся праз 14 месяцаў, частко іх була адпушчана.
Некатория ўдзельнікі паўстання билі вислані ў Сібір, а іх землі канфіскавани. Сярод іх билі памешчикі Шкіндер з Варанова, Яркоўскі з маёнтка Русакі, Фалькоўскі з маёнтка Свіли (Свіліци).
За актиўни ўдзел у паўстанні каталіцкага духавенства, ксяндзоў-кармелітаў Глибоцкага кляштара, якія заклікалі да ўдзелу ва ўзброенай барацьбе, дапамагалі грашамі паўстанцам, хавалі іх пекло аришту, касцёл и кляштар па загадзе генерала Мураўёва билі зачинени. Ліквідавани школа І бібліятека кляштара.
Адзін з удзельнікаў паўстання, Фалькоўскі, дажиў да ўтварення польскай незалежнай дзяржави и ў 1920-я гади каристаўся вялікай павагай у асяроддзі глибоцкіх палякаў, мясцових залагодить як ветеран паўстання 1863-64 рр.
Прамисловасць
У 60-х гадах 19 стагоддзя ў прамисловасці Глибокага пераважалі прадприемстви рамеснай- саматужнага типу, заснавания на ручний техніци. Гета билі дробния майстерні, у якіх працаваў сам гаспадар з сям'ёй и адзін- дві найманих робітників, а таксамо адзін-дві вучня. Сялянскія промисли развіваліся слабка. Рамеснай- саматужнай витворчасці - шавецкае, ганчарнае, кравецкіх, трикатажнае, виробок галантарейних вирабаў и інш - існавала ў Глибокім, населення пераважна яўрейскай беднати, здаўна. Прадукция праўдзілася НЕ толькі на мясцовим ринку, но и вивозілася ў Ригу, Вільню и іншия Гарад и асабліва ў бліжейшия мястечкі. Велика частко рамеснікаў збивала палю прадукцию праз скупшчикаў, якія, кредитуючи саматужнікаў грашима и сиравінай, закабалялі іх и пераўтваралі ў сваіх працоўних. Скупшчик станавіўся прадпримальнікам- мануфактуристам. Так ўзнікла таке прадприемства Падноса па продажі сукенкі («Тандент»), Саснавіка па продажі гатовага абутку и іншия.
У 90-х гадах 19 стагоддзя ў Глибокім далейшае развіццё атримала апрацоўчая, легка прамисловасць. Галоўнимі галінамі яе билі ХАРЧОВИХ (вінакуренне, мукамольнае, броварнага и іншия), апрацоўка прадуктаў живёлагадоўлі (гарбарнае, милаварнай, витворчасць сальних свечак и інш), апрацоўка ільновалакна и канопляў, витворчасць цегли, чарапіци, ВАПНО, апрацоўка древа и іншия.
Куренне віна па-ранейшаму працягвалася ў маёнтку. Вялікае развіццё атримала мукамольнае витворчасць. Якія працавалі ў Глибокім дзве вадзяния и дві ветракі НЕ спраўляліся з памолам збожжа, и прадпримальнік перация Мірман пабудаваў Першів ў Глибокім дизельни млин, кам'яні будинак ??якой цяпер зайнятий пад склад мукі па вуліци Дермінскага.
Для витворчасці піва и дрожджаў биў пабудавани невялікі піваварни завод на Беразі Глибокага (Кагальнага) Возера. У Горадзе була арганізавана абараначния Сраговіча з колькасцю робочих вище названих дзесяці. Яна забяспечвала абаранкамі горад и навакольния мястечкі и вёскі. У Горадзе працавала некалькі приватних маленькіх хлебапякарнь и булачних, дзе випякаўся хліб, булкі, пернікі и іншия виробок. Працавала таксамо некалькі цукерачних, якія вираблялі Танни гатункі цукерак. Невялікая Алейна вибівал...
