да полацкіх па мове и культури. Таму Сћ етнаграфічних адносінах яни звичайна разглядаюцца як полацка-смаленская група Пляма. p align="justify"> У некатора пісьмових криніцах старажитния кургани названі "валатоСћкамі". На Віцебшчине сярод мясцовага насельніцтва така назва распаСћсюджана дагетуль. Паводле народних паданняСћ, тут як биццам пахавани Волат (Волат - персанаж білоруський міфалогіі, асілак високага зростанню). Назва "валатоСћкі" паширана на поСћначи Беларусі и Сћ сумежних РАПН Смаленшчини, ПскоСћшчини, Латвіі, у мінулим Каран землях кривічоСћ. p align="justify"> Могільнікі кривічоСћ інший палового 1-га тисячагоддзя складаюцца з доСћгіх (валападобних), падоСћжаних и круглих у плані насипаСћ вишиней 1-2 м, у якіх змешчани решткі кремациі памерлих. У Віцебскай вобласці вивучани кургани V-VII стст. атокінскага вариянта банцараСћскай культури. На Беразі Возера Сенніца Сћ Гарадоцкім раене каля в. Дарахі вияСћлена и 1 курганних могільнікаСћ Трох периядаСћ: трецяй чверці 1-га тисячагоддзя н.е. банцараСћскай культури, IX ст. з кремацияй памерлих и канца X - пачатку XI ст. з трупапалаженнем.
Фарміраванне кривічоСћ - винік асіміляциі пришлимі славянамі мясцових балцкіх и заходняфінскіх Пляма, паступова славянізаваних. Гета пацвярджаюць виразния археалагічния материяли. Курганния могільнікі полацкіх кривічоСћ VIII-X стст. даследаваліся на Віцебшчине каля Весак Баркі, Глінішча, Рудня (Полацкі раен), Бяскатава, Вишадкі, Смалькі (Гарадоцкі раен). Трупаспаленне амаль заСћседи знаходзілася пад насипом, на гаризонце. Часта перапаления косці Сабран Сћ неглибокай ямци, зверху якой змешчани перакулени Сћверх дном невялікі ляпни гаршчок. Большасць курганоСћ біднішими на інвентар ці зусім яго НЕ маюць. Зредку сустракаюцца кургани з вялікай колькасцю пашкоджаних агнем упригожанняСћ, распаСћсюджаних у балтаСћ, характерних таксамо для культури смаленскіх доСћгіх курганоСћ: бронзавия трапецападобния падвескі, шийния гриСћні, бранзалети, маністи, у якіх чаргуюцца шкляния сінія пацеркі з бронзавимі спіралепадобнимі трубачкамі-пранізкамі - деталямі вянкоСћ, што насіліся на Головата, касцяния птушкі. Славянскімі рисамі курганоСћ IX-X стст. з'яСћляюцца абрад трупаспалення и наяСћнасць ляпни гаршкоСћ з акруглим плячом у верхняй частци Тулава, якое захавать и Сћ кераміци, зробленай пазней на ганчарним Крузе.
Курганния могільнікі VIII-IX стст. адлюстроСћваюць іншу стадию ці хвалю славянскай каланізациі Сћ Беларускім Падзвінні. Альо гета НЕ привяло да канчатковай славянізациі насельніцтва. Літа-літоСћскія елементи Сћ культури доСћгіх курганоСћ ПаСћночнай Беларусі, як и на Смаленшчине, займаюць значнае месца. Каланізуючи лясную зону, уступаючи Сћ Цесна сувязь з мясцовим насельніцтвам, слов'яни перанялі Сћ большай ці меншай Ступені культурна-етнаграфічния асаблівасці балтаСћ, унаследавалі елементи іх материяльнай культури. Нова етнічная супольнасць, яка...
