Сћленні Сћ Речи Паспалітай вишейшай праваслаСћнай царкоСћнай іерархіі [2, ст.235].
Альо праворуч зацвярдження пададзених сейму прапаноСћ Пінскай кангрегациі зацягнулася. Толькі 21 травня 1792, ужо ва Сћмовах пачатага Сћварвання расійскай арміі Сћ межи Речи Паспалітай сейм приняСћ прапанови Пінскай кангрегациі. 3 травня 1791р. сейм приняСћ канституцию Речи Паспалітай (Першай у ЕСћропе и інший у Свеце пасли ЗША), якаючи павінна була вивесці Реч Паспалітую з палітичнага кризісу и паставіць на шлях буржуазних реформ. Згодна Канституциі абвяшчалася Свабода віри, альо за каталіцтвам пакідаСћся статус дзяржаСћнай релігіі. БезумоСћна, канституция насіла прагресіСћни характар. АдчуваСћся СћплиСћ Вялікай французскай ревалюциі, ствараліся больш сприяльния Сћмови для развіцця прадукцийних СІЛ краіни [1, ст.231]. p align="justify"> Рашенні сейму виклікалі пратести часткі магнатаСћ и шляхти. Реакцийния и клерикальния елементи разглядалі нову Канституцию як здзейсненую ревалюцию. Баючися распаСћсюджвання ідей французскай ревалюциі з яе ідеаламі роСћнасці, Волі и братерства, Кацярина II накіравала палі войскі Сћ Реч Паспалітую 18 травня 1792 Фактична гета була нічим НЕ прикритая агресія. ЗноСћ пача грамадзянская вайну, у якой кароль далучиСћся да канфедератаСћ и виступіСћ супраць канституциі и папяредніх реформ [1, ст.231]. p align="justify"> Даволі значная Частка білоруського шляхецтва падтримала таргавічан альбо пасіСћна аднеслася да інтервенциі. На гета билі палі причини. Рефарматарскія рашенні чатирохгадовага сейму привялі фактична да пераСћтварення В«Речи Паспалітай Абодвух НародаСћВ» ва унітарную дзяржаву. За яе манархам захоСћваСћся толькі адзін титул - В«Караль польскагаВ». ПерастаСћ існаваць гістарични падзел дзяржави на Вялікае княства ЛітоСћскае и Карону. Критим самим билі істотна закранути амбіциі и білоруського магнацтва. Яно фактична страчвала магчимасць больш грунтоСћна Сћпливаць з улікам сваіх інтаресаСћ на Сћнутраную и знешнюю палітику Речи Паспалітай пекло імя Вялікага княства ЛітоСћскага. p align="justify"> Расійскай армадзе спатребілася толькі 2 місяці, каб разбіць ужо Цалко дезарганізаванае війська Речи Паспалітай. Канституция 3 травня була адменена, а затим у студзені 1793 адбиСћся и другі падзел Речи Паспалітай [2, ст.236]. p align="justify"> Стала зразумелим, што пекло канчатковага падзелу Речи Паспалітай паміж Расійскай імперияй, Прусіяй и АСћстрияй можа виратаваць толькі рашучае супрацьстаянне агресарам скансалідаванага грамадства [2, ст.237]. ПрагресіСћная Частка грамадства, скансалідаваная вакол ідеі развіцця и паглиблення реформаСћ, распачатих Чатирохгадовим сеймам, схілялася да ідеі падрихтоСћкі Сћзброенага паСћстання. На териториі Речи Паспалітай дзейнічалі тайния САЮЗ и таваристви прихільнікаСћ паСћстання, якія Сћзначальвалі І. Дзялинскі, Я. Ясінскі и інш. Ва Сћмовах фактичнай акупациі краю и реальнай пагрози ліквідациі дзяржави паСћстанне виступала адзіним сродкам виратавання [3, ст.2...
