туралістичним, Надал вишиню філасофская думка аб нарадженні жицця са смерці. ЦІ многа знойдзем ми ў паезіі твораў, присвечаних цяжарним? Пает на гета НЕ зважае.
Ди слаўней вагітнай частка, -
Ў серци маючих любоў,
За дзіце зазнаці болі,
За дзіце праліці кроў.
Слава критим, хто сілу травні
Смерць, що не дрогнуўши, спаткаць,
Хто ў мученнях памірае.
Каб жицце дзіценку Даць! [3, 109]
вершить з циклу «Кахане и смерць» - не адзіния, що не адасобления ў паезіі Багдановіча. Світлим, високім пачуццем прасякнути розчини як ранейшага, так и пазнейшага периядаў:
Халодная, ясна ноч ...
Дзвінка хрумчиць сняжком,
Ідучи мені насустрач, дзяўчина.
Як Вас завуць?
намагаєтеся я.
(Сягоння ж усьо гадаюць).
І яна няголасна кажа:
Аня. [3, 214]
Вось яшче адзін верш гетага циклу - Цемнае неба почнемо ... - пра таємницю зарадження новаго жицця. Праз яго адбиваецца зняцце аднабаковасці мужчинскага и жаночага пачаткаў, іх плюснасці. Цельнасць Чалавек - у яго траістасці: бацька, маці и дзіця. І тут зусім не менше містикі, чим у траістасці хрисціянскага Бога; І хто зразумеў дере, тієї зразумее и іншу. Вер гета - добра ВЕСТКОМ пра тое, што народзіцца Чалавек:
Вось няпеўна и глуха,
Ледзь раскриўши рум'яні свой рот,
Мені шапнула: Паслухай, -
І кінула, зардзеўшися, ўніз на живот ...
А яно ўжо дрижала
У глибі затаєних жиццем, -
І душа празіяла
Незгасімим ніколі свяшченним агнем. [3, 105]
Пра паўнату самааддачи матчинага серца спеўшаму ў їй Новам жиццю - верш Так вагітнай. У гетим серци ўжо нічога няма, адно толькі рупнае Кахане, салодка-СОННА Бажанов, салодка-сонна дума. А поруч з гетим просценькім вершить - двухрадковік-гекзаметр:
Ціха ідзеш ти, у нетрах дзіценка хадою калишаш,
Цемнай и цеплай яму служиш калискай цяпер. [, 106]
Схільнасць Паета да санатнай кампазіциі виявілася и ў гета пригожа-трагічнай сімфоніі пра Кахане и смерць: у свій цикл ен уводзіць паетичнае скерцо - триялет, дзе параўноўвае цяжарную з дзіцячай ручкаємось - дзераўляним яєчко, у якім прихавала таке ж саману, толькі маленькае.
Дзераўлянае яєчко
Ти ўдаеш сабой зусім.
Адчині яго, - а ў ім
Дзераўлянае яєчко. [3, 107]
Верша У космас схаваліся Квет чирвония ... гета хутчей паетичная прелюдия да циклу Кахане и смерць. Аўтар пазначиў тему сімвалічна, праз кветкі - жаночи пачатак у природзе.
У цикл гети ўвайшлі лепшия, на мнение аўтара, вершили пра Кахане, жанчину, яе самаахвярнасць, вибрания для Вянка. У мастацкім вобразе есць така ж абагульняючая ідея и Сенсит, як и ў льно-філасофскай ідеі. У л...
