ленне Сћ такіх випадкі аднаго гука ці спалученне зичнага з [j] (Наприклад, жице ці жицье ) - парушенне літаратурнай мови. p> У запазичаних словах вимаСћленне зичних травні палі адметнасці. Яни найперш звязана з перадачай цвердасці - Мяккасці зичних. Так, большасць слоСћ іншамоСћнага паходжання НЕ падпарадкоСћваюцца "Дзекання" і "цекання", м. зн. зичния [д] и [т] НЕ змякчаюцца Перад галоснимі [е], [і] : Дека, апладисменти . Виключенне складаюць СЛОВА з суфіксамі -ін-,-ір-,-ІК-,-ер-, - (їй) ськ-, - (е) ​​ець : каранцін, апладзіраваць .
Іншия зичния Перад галоснимі [е], [і] у запазичанай лексіци, як и Сћ словах спрадвечна білоруських, вимаСћляюцца Сћ асноСћним мякка: вектар . Толькі Сћ некатора даСћніх запазичаннях вимаСћляюцца Сћ гета пазіциі цвердия зичния: белька, БЕЗ .
ВимаСћленне галосних залежиць пекло націску и суседніх гукаСћ.
Пад націскам (у моцнай пазіциі) усьо галосния маюць Найбільший виразнае гучанне: Працюю, ласкаві . Націскни галосни [і] пасли галоснага, апострафа и мяккага знака, а таксамо Сћ пачатку слова вимаСћляецца Сћ спалученні з [ j і] : кра [ j і] на .
У ненаціскних (слабких) пазіциях галосния гучаць карацу за націскния. Некатория з іх змяняюць палю якасць. Альо адметнасць білоруський арфаепіі, у критим, што и ненаціскния галосния вимаСћляюцца даволі виразна: п пекло зяк а . p> Галосния [е], [О], [а] , калі з іх сиходзіць націск, вимаСћляюцца пасли цвердих зичних (ва Сћсіх Перад-і паслянаціскних складах) як виразни гук [а] , толькі криху карацу за націскни (акання на пісьме Абаз начаецца літарай а ): Кана, Дваро . Словами з націскним складамі ро, ло, р е НЕ падпарадкоСћваюцца акання. Чи не пад націскам [о], [е] замяняюцца гукам [и] : гл від ка - гл ит про до .
пасли мяккіх зичних галосния [е], [о], [а] вимаСћляюцца як [а] толькі Сћ дерло складзе Перад націскам (яканья на пісьме абазначаецца літарай я ): вядро, святло . Галосния [а] у гета пазіциі даволі виразни, яго Нельга вимаСћляць як [е] або [і] ("ікаючае" вимаСћленне характерна для рускай мови: [в'і] з н а . Ва Сћсіх іних ненаціскних складах пасли мяккіх зичних у спрадвечна білоруських словах вимаСћляецца гук [е] або [е] , набліжани да [а] : [в'е] Рабей . На месцев спрадвечнага [ а ] и Сћ ненаціскних складах вимаСћляецца виразни гук [а] : су [ в ' а] зь .
У лічебніках дзевяти , дзесяти , семнаццаць , в асемнаццаць у дерло пераднаціскним складзе дапускаецца вариянтнае вимаСћленне - гукаСћ [ е ] або [ е а < i>] : [ дз'е ] вяти и [ дз'е а ] вяти (альо на пісьме - літара е ) .
Часціна НЕ и приназоСћнік без падпарадкоСћваюцца правілу ікання, [а] вимаСћляецца, калі наступнае слова пачинаецца ненаціскним складам: [н'а] ведаСћ , альо [н'е] дазволіСћ (аднако на пісьме - е ).
Галосния [ и ] , [ и ] , [ у ] НЕ пад націскам захоСћваюць савю асноСћную якасць: вань . Альо Сћ моСћнай плині іх вимаСћленне залежиць и пекло становішча Сћ слові. Так, ненаціскни [і] (як и націскни) пасли апострафа и мяккага знака вимаСћляецца Сћ спалученні з [ j ] як [ j і] : у Вира [ j і].
У пачатку слова, калі папяредняе слова канчаецца на галосни, замести [і] можа вимаСћляцца [j] а6о [jі] : да [ j ] вана (та Йвана) . гета датичиць и злучніка и : пасли галоснага ен можа вимаСћляцца як [й] : сястра [j] брат (сястра ї брат) . Аднако плиг запаволеним Темпе маСћлення гук [і] у гета пазіциі звичайна захоСћваецца; да Івана, сястра и брат .
пасли цвердих зичних (Апрача [г], [к], [х] ) на стику слоСћ, частак Складання слоСћ, пристаСћкі и Корані вимаСћляецца гук [и] : пед [и] нститут .
Галосни [у ] пасли галоснага Перад гучним вимаСћляецца як [Сћ] : спеСћ . Заміна [у ] на [Сћ] адбиваецца и ва Сћласних Назв: на РЋкраіне (на пісьме НЕ абазначаецца), а таксамо Сћ словах іншамоСћнага паходжання: ва [Сћ] ніверсітеце .
У запазич...
