ра и апісанне яго шляху да трону.
Гавейн як натура проста и грубавата у якой яшче Моцний вияСћляліся Риси, характерния для феадальнай епохі з пунктом гледжання царкви, билі непримальния. Спачатку, напеСћна ен виступаСћ у роли палюбоСћніка каралеви, пазбавіла яе пекло зняволення Сћ замагільним Свеце. Толькі нашмат пазней палюбоСћнікам Гвіневри стаСћ НЕ Гавейн а Лансялот. І, вядома. Менавіта Лансялот атримаСћ у літературна спадщина шматлікія Риси, якія билі характерния для Гавейна. p align="justify"> Між тою Гавейну, Які Сћжо лічиСћся Сћзорним персанажам, було В«дазволенаВ» вярнуць сабе стария Риси. У виніку Гавейн стаСћ досиць неадназначнай асобай. Наприклад, у Т.Мелорі Ламо раку, адкрита НЕ стрим слави. СпакусіСћ петарду пасли таго як пакляСћся адваяваць яе для Пелес. Усе гета Ніяк НЕ клеілася з кодексам рицарскай гонару, и Гавейн застаСћся гетак жорсткім и нячулим, што Надав уласни брат асуджае яго. p align="justify"> З іншага боці Сћ аповядзе пра вайну Артура и імператара Люция Гавейну адведзена гераічная ролю. І Сћ канц кнігі, нягледзячи натое, што нянавісць Гавейна да Лансалота и рашучасць адпомсціць за сваіх рідних цягнуць за сабой трагічния наступстви, яго ладу набивае епічнай велічи. p align="justify"> Канфлікт Гавейну и Лансялот Сћ Г.Мелорі сімвалізуе барацьбу двох різни ідей. Двох міроСћ. Гавейн уяСћляе сабой старі світло, яго Найбільший глибокія пачуцці (наприклад, пачуцце креСћнага юродства). Лансялот Сћвасабляе вернасць Васа свайму сюзерену. У гетим паядинку хісткае раСћнавагу паміж двума светамі, якаючи падтримлівалася круглим сталом, павалілася. p align="justify"> Альо НЕ толькі вобразе Гавейна падвяргаецца Такі трансфармациі Сћ працесе таго, як пад відпливаючи сациякультурних чиннікаСћ трансфармуецца АртураСћна - НОВА значенне набивае и вобразе самогу Артура (у ранніх заходи вялікую цікавасць виклікае ен сам, яго дзеі и Сћзаемаадносіни з навакольнимі, у позніх версіях, як правіла героєм з'яСћляецца адзін з рицараСћ круглага стала. Артуру ж адводзіцца роля знака, ідеали, якія сцвярджалі міфи: ваенния дасягненні, норми куртазноі паводзін.
Разгледзім падрабязней першия пісьмовия криніци фарміравання Артурівни. Згадкі неп аб Артура, якія датуюцца 858 рокам, дзе гаворицца аб знакамітим ваеначальнік бритаСћ. Які атримаСћ 12 перамог над англасаксаСћ и сажи, наСћрад ці можна лічиць міфалагічнимі. ЗаСћважим, што некатория даследчикі разглядаюць яго як Сћказанні на легенду пра Артура, якаючи да гетага моманту Сћжо Моцний заваявала сімпатию людзей. Так, наприклад, М.П. АляксееСћ, аргументуе гета критим, што: «óльдас (VI ст.) Яшче нічога НЕ адгадваСћ аб Артура, хоць падрабязна апісвае аб барацьбе Кальт супраць англасаксонскіх заваеСћнікаСћ, нічога НЕ згадвае пра ягоВ». Так, паглядзім, дзе бяруць пачатак літаратурния версіі артуровского циклу. p align="justify"> ДоСћгі перияд легенди пра Артура існавалі толькі Сћ Вусни народним творчасці, и лацінскія криніци паведамляюц...
