і пачинала складвацца. p> Нациянальнае вань на Беларусі абмяркоСћвалася на Трецяй надзвичайнай абласной канференциі РСДРП (б) (Сніжану 1917 р.). Альо текст даклада В.Кнорина, материяли яго абмеркавання и рзеалюция канференциі па гетаму вань Сћ архівах Пакуль што НЕ знойдзени. Па шерагу Сћскосних дадзених есць падстави меркаваць, што канференция приняла рашенне аб правядзенні Сћ лютим 1918 Беларускага з'езда. есць звесткі пра тое, што падрихтоСћка да такогого з'езда була распачата. У пратаколе № 11 пасядження РНК Заходняй вобласці и фронту пекло 26 студзеня 1918 адзначана, што на пасядженні РНК абмяркоСћваСћся даклад камісара па нациянапьних справах для аб скліканні Беларускага з'езда. У виніку абмеркавання була принята пастанова: "Скликання сьезда НЕ дозволяти ". Ніякіх інших запісаСћ па гетаму вань Сћ пратаколе няма [13]. p> У навуковай літаратури есць меркаванні, што Сћ сувязі з пачаткам германскай інтервенциі склікаць з'езд у абазначани годину не було магчимасці. 3 гети м можна пагадзіцца, бо інтервенция германскіх войскаСћ праз вки тидні стала реальнасцю, ди и Сћ сувязі з набліженнем яе Сћсе займаліся іншимі справамі.
У 1918-1920 рр.. територия Беларусі була або акупіраванай, або театрам ваенних дзеянняСћ, або прифрантавой зона. Займацца еканомікай, арганіеацияй дзяржаСћнага и культурнага будаСћніцтва не було каму. А менавіта толькі развіцце еканомікі и культури маглів замацаваць перамогу ревапюциі и забяспечиць пабудову новаго ладу.
Ревалюция Зламал старі парадак, Які існаваСћ у краіне, альо яе кіраСћнікі НЕ ведалі, якім Будз нови парадак І як яго будаваць. ПерадумоСћ, пра якія пісаСћ К.Маркс, для гетага Сћ краіне не було. Як адзначаСћ англійскі гісторик Е. Карр, у Расіі биСћ вельмі малалікі, амаль НЕ адукавани пралетарият, Які істотна адрозніваСћся пекло пралетарияту, якому Маркс адводзіСћ ролю сцяганосца ревалюциі. Гета Сћ поСћнай заходи адносіцца и да Беларусі таго годині. Падкресліваючи, што робітників на Захадзе НЕ хочай ревалюциі, Е. Карр [14] укаеваСћ на "Страх", Які часткова виклікани прикладам 1917 Рускаму рабочаму, Які фактична нічога НЕ меСћ у 1917 р., не було чаго губляць. Заходні робітників, калі ен працуе, травні палю маемасць, Дабрабит, и ЄП не хочай гета губляць. Разлік еСћрапейскіх сациялістаСћ и камуністаСћ на канчаткови крах капіталізму адразу пасли Першай сусветнай Вайни и на бліекую сусветную пралетарскую ревалюцию биСћ памилкови. Асабліва Сћпарта праводзілі таку лінію бальшавікі на чале з У.Леніним. А.Бапабанава (супрацоСћніца сакратарията Камінтерна) у сваіх мемуарах пісала, што Ленін, нягледзячи на пяречанні большасці ЦК, настаяСћ на наступленні Чирвонай Арміі Сћ годину савецкапольскай Вайни літах 1920 р. Варшаву, каб пасли пайсці далей на Берлін. "Ленін сподівався, - адзначала яна, - що ця військова акція викличе революційний підйом у Польщі та Німеччині [15]. Вядома, што гетая Надзея НЕ спраСћдзілася. У 1921-1923 рр.. У.Ленін "в глубмне душно усвідомив цей прорахунок ". Яго словами "звичайно, ми провалилися ... "[16], якія привеСћ у сваіх мемуарах БажанаСћ з слоСћ асабістага сакратара Леніна Гляссер, що не билі випадковия. I критим не менше, калі Брацило пад УВАГА Сћспаміни М.Бухарина, Які наведваСћ У.Леніна Сћ Горках у апошнія місяці яго хвароби, Ленін так канца жицця вериСћ у непазбежни приход сусветнай ревалюциі, альо Сћжо НЕ прае два тидні и НЕ праз два місяці, а Сћ гістаричнай перспективе. Надав апошні даклад У. Леніна на IV кангресе Камінтерна (Лістапад 1922 р.) биСћ названі "П'ять років російської революції і перспективи світової революції "[17]. 6 Лістапада 1920 у сувязі з трецяй гадавінай пачатку "пралетарскай ревалюциі" Ленін признаСћ: "ми и пачалі нашу Справу виключна Сћ разліку на сусветную ревалюцию ... "," у адной краіне ажиццявіць таку праворуч, як сациялістичная ревалюция, Нельга ". Гетия виказванні билі апублікавани Сћ 1-м, 2-м и 3-му виданні збораСћ твораСћ Леніна, альо Сћ двох апошніх (4-м й 5-м) яни билі апушчани.
Заходнія гісторикі и палітолагі, асабліва сациялдемакратичнага накірунку, як пісаСћ пра гета Ж.Мок у рабоце "СРСР откритимм глазамм", даСћно адзначалі, што Сћсталявани пасли 1917 у СРСР бальшавіцкі режим вирашаСћ зусім НЕ сациялістичния (па Марксом), а буржуазнадемакратичния завдань. I менавіта яни забяспечвалі и У.Леніну, и І.Сталіну падтримку асноСћнай маси насельніцтва, якаючи вийшла з сялян [18]. p> Многа питанняСћ звязана з грамадеянскай Вайн и ваеннай інтервенцияй.
Якія ж причини абумовілі таку сітуацию? Ми пераканани Сћ критим, што віни ревалюциі Сћ гетим няма. Завдання ревалюциі - разбураць старі, аджиСћши грамадскі лад и адкриць магчимасць будаваць Нова жицце. А якое жицце І як будаваць - гета вирашае НЕ ревалюция, а тия грамадскапалітичния сіли, якія дзейнічаюць падчас и пасла ревалюциі. Грамадзянская вайну и замежная Сћзброеная інтервенция - не арганічния часткі ревалюциі, як сцвярджаюць некатория гісторикі, а винік памилковай дзейнасці тих класаСћ, С...
