тория віди скуранога абутку. Жаночае и мужчинскае адзенне шилі Самі сялянкі - вялікія майстрихі ў гета справе [1, с. 7].
Сістему касцюма ствараюць на проста адзіния ЦІ падобния па Стила, а працуючия на Мастацкая вобразнасць елементи, іх структура. У гети лік уваходзяць: сукенкі, упригожанні, абутак, причоскі, ГРИМОВ, аксесуари, прадмети верхняга адзення, галаўния ўбори.
До середини XIX століття склався досить характерний і стійкий комплекс білоруської жіночого одягу. Він складався з сорочки, виготовленої з домотканого полотна, полотняної спідниці - «спадніци» або вовняного андараки, полотняного фартуха й безрукавки. У холодний зимовий час поверх цього одягу надягали суконні свитки і хутряні кожухи. Чепец, намітки, хустка на голові, плетені личаки на ногах доповнювали костюм білоруської селянки [19, с. 126].
Народнай адзенне беларусаў не було паўсюдна аднолькавае. Існавала вялікая колькасць регіянальних асаблівасцей яго афармлення, якія вияўляліся ў декаратиўним, канструктиўним и колеравим вирашенні, прапарциянальних суадносінах частак адзення. Адзенне кожнага з регіенаў Беларусі визначалася сваімі асаблівасцямі крою, декор, вибару материялу, спосабам нашення и захавання архаічних рис [8, с. 47].
Колерн гама білоруського народнаго адзення даволі багатая. Яна спалучае ў сабе сами розния колери: сіні, блакітни, фіялетави, каричневи, білі, Чирвони, Чорней. Аднако дамінаванне апошніх Трох колераў відавочнае. Бела-Чирвони-чорная дамінанта білоруського народнаго касцюма вилучалася НЕ толькі гістарична, яна була виклікана и тієї сиравінай, што ішла на виробок тканіни и паўпливала на яе колер, и тимі фарбавальнікамі, якія викаристоўваліся для афарбоўкі тканін.
Традицийнае Народнай адзенне кожнага з шасці гісторика-етнаграфічних регіенаў Беларусі (заходная и Усходняе Палессе, Падняпроўе, Центральная Білорусь, Панямонне, Паазер е) травні палю каларистичную розкладку (Колерн гаму з дамінантай). Комплекси адзення гетих регіенаў (строі) таксамо маюць шераг разнавіднасцей, якія ўвасабляюць стилевия принципи Народнай творчасці ў пеўних кутках білоруського краю. Яни адрозніваюцца як асобнимі елементамі касцюма, спосабамі іх нашення, технікай виканання, характар ??и сюжетам арнамент, так и агульним каларитам касцюма. Геаграфічния межи народних строяў висловлюємо нярезка, у розния годинник яни мяняліся и залежалі пекло многіх умоў [17, с. 43 - 45].
У шкірним регіене Беларусі и Надав у асобних вагомі да канца ХІХ ст. сфарміраваўся свій візерунок касцюма. Знешні малюнак - сілует касцюма ўжо сам па сабе травні пеўни емациянальни ЗАРАДИ. Вертикальна вицягнутая форма, як, наприклад, у «Паазер і» и на Падняпроўі, Надал фігури витанчанасць. Форма з блізкімі суадносінамі вертикальних и гаризантальних памераў, як на Палессі, успримаецца маналітнай и виклікае адчуванне ўстойлівасці.
Схематична Беларускі народні касцюм виглядае прамавугольнікам з рознимі суадносінамі бакоў и ўнутраним падзелам форми на няроўния састаўния часткі. Ритмом частак закладвае асаблівасці типових комплексаў касцюма.
Гетия ўстойлівия прапорциі билі характерни для жаночага касцюма и праз іх реалізоўвалася Народнай ўяўленне аб естетичним стандарті. Шкірна жанчина напаўняла гетия форми сваім зместам з дапамогай тканага арнамент або вишиванага ДЕКОРИ. Багацце канкретн...
