адказах на питанні анкети, паказалі захаванасць и евалюцию традицийних елементаў народнаго адзення.
таксамо було праведзена апитанне відсталих жихарак вескі Шарпілаўка: 4 жанчини ва ўзросце 70 гадоў и 1 жанчина 50 гадоў. Якоє больш поўна паказала існаванне традицийнага адзення на лакальнай териториі, яго адрозненне и падабенства з іншимі раенамі Беларусі. У адказах респандента паказалі доўгае битаванне традицийнага адзення, захаванасць асобних яго елементаў на сучасности етапі.
Анкетаванне и апитанне дазваляе дастаткова поўна ахарактаризаваць развіцце, захаванасць и сучасности стан традицийнага святочнага адзення и регіянальния асаблівасці на прикладзе вескі Шарпіалўка.
2. Святочнае адзенне беларусаў и яго регіанальния асаблівасці
2.1 Мужчинскае и жаночае адзенне ў різни гісторика-етнаграфічних регіенах Беларусі
Касцюм - тая Частка духоўнага и материяльнага світла, у якім Найбільший яскрава вияўляюцца етнічния асаблівасці. Шкірні народ стварае яго ў адпаведнасці са сваімі естетичнимі и етичнимі прадстаўленнямі. Пасли мови касцюм можа служиць важнай етнічнай прикметай. Адзенне належиць да Найбільший яркіх елементаў материяльнай культури беларусаў, захаваўшае сваі асаблівасці на працягу стагоддзяў, нягледзячи на Сацияльна и іншаземни стрибне и знешні культурніші ўплиў суседзяў.
Адзенне НЕ толькі пакривае ціла Чалавек, аберагае яго пекло холаду и спекі, інших погодний умоў, альо яшче и характаризуе яго як асобі, падкреслівае індивідуальнасць. Традицийнае адзенне кожнага народу вияўляе асаблівасці яго етнічнага паходжання, геаграфічних, еканамічних и культурних умоў жицця. На працягу стагоддзяў фарміраваліся лакальния комплекси традицийнига касцюма - сукупнасць нацельнага, плечавога и пояснога адзення, дапоўненага галаўним уборам, абуткам и аксесуарамі. У Беларусі такія комплекси принята називаць строямі. Яни мелі етнічния, сацияльния, палавия, узроставия, теритарияльния и часавия адметнасці, што праяўлялася ва ўживанні пеўнага набору кампанентаў адзення, материялах іх виробок, характар ??крою и аздаблення, спосабами нашення. На састаўния часткі строяў и іх знешні виглядають значний ўпливалі светапогляд народу, норми Народнай етикі, а таксамо естетичния густі насельніцтва, якія паступова мяняліся ў виніку Сацияльна-еканамічних змен и культурнага ўзаемадзеяння з іншимі народамі [10, с. 8].
Беларускі традицийни касцюм НЕ биў некім статичним елементам материяльнай культури, ен развіваўся на працягу стагоддзяў. Канчаткова традицийни касцюм сфарміраваўся ў канц ХІХ - пачатаку ХХ стагоддзя, у ім Найбільший Яскрава праявілася ўсе майстерства народу и яго естетичния густі.
У беларусаў, якія з даўніх часоў займаюцца земляробствам и развядзеннем хатняй живели, асноўнай сиравінай для адзення са старажитнасці и амаль да нашага годині билі валокни ільну, канопель, Скура и воўна живел.
На сваіх Палос сяляне вирошчвалі льон, каноплі, апрацоўвалі іх: рвалі, мачилі, мялі, трапалі, ачишчалі пекло кастрици, часалі, пралі, ткалі. Увесь працес апрацоўкі сиравіни пекло Пачатковая Стадіо да виробок гатова прадметаў адзення праходзіў у хатніх умів. У хатніх умів афарбоўвалі ніткі и тканіни, а таксамо апрацоўвалі воўну и викурити, з якіх шилі верхняе адзенне, галаўния ўбори, нека...
