супраць хрисціянскай релігіі и царкви; 5) супраць маральнасці; 6) супраць жицця, здароСћя, чесці людзей; 7) маемасния злачинстви; 8) злачинстви слуг и феадальна-перелогових людзей супраць паноСћ. [8]
У Статуце 1588 уживалася некалькі термінаСћ для абазначення пакаранняСћ, яни адлюстроСћвалі розния адценні пакарану. Найбільший блізкімі да сучаснага паняцця билі В«караВ» и В«стратуВ». ІМІ абазначаліся Сћсе віди пакаранняСћ, терміни В«вінаВ» - у асноСћним маемасния пакаранні и туремнае зняволенне. В«ПокутьВ» називаліся цялесния и ганебния пакаранні. p align="justify"> Кримінальния норми Статуту не ахоплівалі Сћсіх відаСћ пакарану, а таму феадал, Які чиніСћ суд над перелогових насельніцтвам, міг примяняць пакаранні, що не прадугледжания законам ці Надав Звичаєве прав. Маглі примяняць розния пакаранні гарадскія (вайтоСћскія) i копния сялянскія суди. Акрам таго, існавала асаблівая сістема пакаранняСћ у царкоСћних судах. p align="justify"> У дзяржаСћних судах Найбільший часта Сћживаліся наступния пакаранні: 1) маемасния спагнанні, канфіскациі и штрафи, 2) пакарану смерцю; 3) цялесния; 4) видача злачинци пацярпеламу (для адпрацоСћкі даСћгоСћ ці для казні); 5 ) туремнае зняволенне, як правіла, що не больш чим на адзін рік и шесць тидняСћ; 6) вигнанне и аб'яСћленне па-за законам; 7) пазбаСћленне чесці; 8) пакаянне; 9) пазбаСћленне Пасадена.
Маемасния пакаранні и штрафи билі самим распаСћсюджаним пакаран. Яни маглі Сћживацца як асноСћни або дадаткови від пакарану. Грашовия спагнанні маглі ісці на карисць як пацярпелага ці яго рідних, так и дзяржави и суддзяСћ. Усе плацяжи мелі адкрити класави напрамак. Так, галоСћшчина за забітага шляхціца спаганялася Сћ 100 коп грошаСћ, за панцирнага слугу - у 60, за бортніка - у 40 коп, за цяглага Чалавек - у 25 коп и за челядзіна - у 20 коп грошаСћ [2]. p align="justify"> пакарану смерцю маглів Биць простим и кваліфікаваним. Простим пакаран лічилася павешанне (Горлов пакараць). Причим у старажитния годинник пригавор аб пакаранні смерцю павінен биСћ виконваць сам асуджани Сћ присутнасці суддзяСћ, якія слухалі яго пакаянне и агавор другіх злачинцаСћ, пасли чаго асуджани сам ліз у пятлю и вешаСћся. У XVI ст. каралі таксамо адсяченнем Головата и расстрелам вайскоСћцамі. Кваліфікаваним пакарану смерцю билі чацвертаванне, спальванне на АГНІ, утапленне, пасадженне на кіл. p align="justify"> Туремнае зняволенне було двох відаСћ: легкае - у верхняй частци замку и цяжкае - у падзямеллі з Ланцуг на шиі. На Сћтриманне зняволенага Грош павінсн биСћ даваць ен сам ці яго блізкія або пацярпелия, па абвінавачванню якога злачинец биСћ пригаворани да турм. p align="justify"> ПазбаСћленне чесці було дадатковай міра пакарану для шляхти. Гета пакарану азначала страту шляхецтва и Сћсяго маентка. ПазбаСћляліся чесці шляхціци, якія Сћцяклі з бітви, вигнаннікі, злачинци, якія билі асуджани да пакарану смерцю, альо потим памілавания. p align="justify"> Адзначаючи жорсткасць кримінальних пакаранняСћ паводле старажитнага кримінальнага права Беларусі, варта звярнуць уваг на тое, што Сћ параСћнанні з прав інших еСћрапейскіх дзяржаСћ таго годині яно було больш гуманним. Ідеі гуманізму виявіліся Сћ непримяненні пакарану смерцю цяжарних жанчин, непримяненні кримінальних пакаранняСћ да дзяцей и падлеткаСћ так 16 гадоСћ, ва СћстанаСћленні кримінальнай адказнасці шляхціца за забойства простагландинів Чалавек, больш високай адказнасці за злачинства супраць жанчин, параСћнаСћча невялікіх термінаСћ туремнага зняволення. p align="justify"> У целим кримінальни закон феадальнай Беларусі характаризаваСћся параСћнальна високай для свойого годині развітасцю, шириней ахопу регулюемих праваадносін, імкненнем да Сћключення Сћсяго таго новаго и прагресіСћнага, што було випрацавана чалавецтвам. Важлива и тое, што апублікаванне Сћ XVI ст. друкаванага Статуту 1588 садзейнічала даступнасці кримінальнага Закон і, як наслідок, фарміраванню грамадскай правасвядомасці Сћ прагресіСћним напрамку.
Заключенне
Такiм чинам, дзяржаСћнае права, якое дзейнічала на Беларусі Сћ XV-XVII стст., було добра распрацаваним у грамат и статутах и ​​забяспечвала грамадскі и дзяржаСћни лад, суверенітет дзяржави, асноСћния рацію и абавязкі грамадзян, замацоСћвала асноСћния принципи Сћсей прававой сістеми, Сћ ім атрималі адлюстраванне ідеі Рефармациі и гуманізму.
аналіз нормаСћ Статуту 1588 р., што визначилі структуру, кампетенцию и характар ​​дзейнасці центральних устаноСћ и найважливіших СЛУЖБОВИХ асобі, приводзіць да виснови, што билі Сћ ім дастаткова поСћна и теаретична добра распрацавани норми дзяржаСћнага права, якія мелі прагресіСћнае значенне для свойого годині.
агляди Найбільший важливих норм цивільнага и Шлюбна-сямейнага права дазваляе сцвярджаць, што до канц XVI ст. на Беларусі склаліся неабходния Сацияльна-еканамічния и прававия Сћмови Сћ...
