сінскі и яго паплечнікі Сћ ВКЛ больш виразна змаглі засведчиць и Сацияльна імператиСћ у паСћстанні. Гасло паСћстання - В«вольнасць, целасць, незалежнасцьВ» - стаСћ таксамо гаслам касцюшкаСћцаСћ и на Беларусі, ва Сћсім Вялікім княстве ЛітоСћскім [2, ст.237]. p align="justify"> ПаСћстанне 1794 на Беларусі пратрималася криху болів пяці месяцаСћ. Адной з причин параження паСћстання на териториі Беларусі з'яСћлялася адсутнасць адзінага камандавання, належнага Сћзаемадзеяння Сћ паСћстанцкім війську, няздольнасць вайсковага кіраСћніцтва. Альо галоСћнай причинай бачицца палавінчатасць аб'яСћлених реформаСћ, пастаянная аглядка на шляхецтва, якое НЕ хацела дапускаць ревалюцийнага виступах сялянства и мяшчанства. Гета НЕ дазволіла перарасці паСћстанню ва Сћсенародни рух, а таксамо спарадзіла розкол у лагери паСћстанцаСћ [2, ст.241]. p align="justify"> Ліс Речи Паспалітай биСћ вирашани. У 1795г. адбиСћся треці, апошні падзел Речи Паспалітай. Реч Паспалітая була знішчана, а польскі народ на доСћгія гади аказаСћся пад Сацияльна и нациянальним стрибне [1, ст.232]. p align="justify"> У заняпадзе Речи Паспалітай можна бачиць гістаричную заканамернасць спинення функциянавання практична замарожаних, незмяняльних палітичних структур. Менавіта тая акалічнасць, што демакратичния інститути Речи Пасп-літай НЕ здолелі випрацаваць, развіць централізатарскіх пачаткаСћ, що не дазволіла кіруючим колам Речи Паспалітай, якія критим больш адчувалі неймаверни знешні Сћціск, адарвацца пекло старої сістеми и вийсці на нови віток палітичних и витворчих адносін, а критим самим и прадухіліць дзяржаСћную катастрофу [2, ст.241].
АсноСћная маса насельніцтва - сяляне и мяшчане Беларусі - індеферентна Сћспринялі розпад Речи Паспалітай. Жицце Сћ гета няшчаснай, запрададзенай дзяржаве не давала спадзяванняСћ на нейкія змена. Нови ж гаспадари, Нови парадкі заСћседи неслі Сћ сабе надзеі на Лепша будучиню. Іншая праворуч, што надзеі тия НЕ спраСћджваліся [2, ст.242]. p align="justify"> Такім чинам, прароцтва Караль-езуіта Яна-Казіміра збилося. Палітични лад Речи Паспалітай, неабмежавания шляхецкія вольнасці, релігійни фанатизм, неверагоднае падзенне нораваСћ шляхецкага саслоСћя з'явіліся галоСћнимі причинамі гібелі дзяржави [1, ст.232]. Аднако, нягледзячи на тое, што паСћстанне пацярпела параженне, яго значенне Сћ гісториі ЕСћропи велізарнае. Ідеі визваленчага демакратичнага руху НЕ загінулі, а Широкий распаСћсюдзіліся Сћ АСћстриі, Прусіі, Расіі. Для Беларусі паСћстанне 1794р. стала дерти етапам паступовага фарміравання Сћласнага нациянальна-визваленчага руху, Які развіваСћся Сћ наступния годинник [3, ст.257].
Спіс викаристанай літаратури
1. Гістория Беларусі: Падруч. У 2 ч. Ч. 1. Ад старажитних часоСћ - па люті 1917/Я.К. Новік, Г.С. Марцуля, І.Л. КачалаСћ и інш.; Пад Ред. Я.К. Новіка, Г.С. Марцуля. - Мн.: Виш. шк., 2003. - 416 с. p>. Нариси гісториі Беларусі. У 2-х ч. Ч.1 ...
