непасредния абавязкі, сканцетраваў працю взяти на бюракратичних мераприемствах и становіцца чиноўнікам, Які падають ў Міністерства справаздачи, за што іх празвалі" медицинскімі чинамі.
Асаблівую ўвагу Міністерства надзяляла барацьбе з пажарамі, будаўніцтва и рамонт вясковай інфраструктури. Цесна забудавания драўляния хати з саламяннимі дахамі, у якіх адсутнічалі пажарния інструменти и неабходная колькасць вади, легка станавіліся здабичай полум'я. Міністерства Намагайтеся дапамагчи дзяржаўним сялянам у безвихадним становішчи. На першае месца виходзіла купівля пажарних інструментаў. Для барацьби з пажарамі Міністерствам билі випрацавани Нови правіли забудови вёсак и хат: Нови хати павінни Биць па магчимасці каменнимі або цаглянимі, а дахі - з чарапіци, паміж хатамі павінни Биць інтервали для пасадкі древаў, а раді хатаў треба було аддзяляць широкімі вуліцамі або плошчай. Міністерства, як правіла, видзяляла пагарельцам дапамогу грашима и лісам.
Апрача будаўніцтва, вирашаліся питанні па добраўпарадкаванню вёсак: павінни будавацца ў вёсках церкви, дарогі, магазіни. Альо гетия мераприемстви праводзіліся вельмі туга. Разглядзім Наступний випадак: ревізор Магілёўскай губерні Пташинскі дакладваў аб поўнай адстутнасці дисципліни и парадку на будоўлях, якія билі видатнай падставай для злоўживанняў и карупциі мясцових чиноўнікаў, и адзначаў, што праекти добраўпарадкавання сустракалі перашкоду НЕ толькі ў прадажнасці чиноўнікаў, но и ў цяжкім материяльним становішчи сялянскай маси.
Адним з мераприемстваў апякунскай палітикі ў білоруський дзяржаўнай вёсци була барацьба з п янства. У заходніх губернії існавала вялікая Свабода вінакурення, вельмі вигадная для ўласнікаў казенних и памешчицкіх маёнткаў, дзе змяшчалася вялікая колькасць вінакуренних заводаў и піўних устаноў. Вялікія аб ёми спаживання віна приносілі памешчикам вялізния прибиткі. У такіх условиях, вінакуренне стала іншою галіной сельскай гаспадаркі. У перияд реформи урад пачаў уводзіць шматлікія пошліни на витворчасць віна, но и гета НЕ маглів ўстримаць узрастаючия ТЕМП и аб ёми витворчасці и ўживання алкаголя. Рашучай міра па барацьбе з п янства було ўвядзенне ў маёнтках заходніх губерній акцизнай сістеми ў 1851 Згодна з сістемай урад зацвердзіў цвёрдия Кошти на віно, зберагаючи за сабою права павишення пошлін. Моцним ударам стала увядзенне акциза, што спиніла вольнаю витворчасць вінакурення и яго свабодни продажів. А тия, хто гетим займаўся павінен биў браци патент. Дзяржава, критим самим, що не клапацілася аб дабрабице сялян, уводзячи Нови перашкоди, а пра тое, каб напоўніць палю казну.
Праглядзеўши канкретния форми палітикі" апякунства П. Дз. Кісялёва, можна прийсці да виваду, што якімі б ні клапатлівимі билі яе пачинанні, яна ў целим сябе НЕ апраўдала и не дасягнула пастаўлених Мет па шматлікіх накірунках. Причина гетаму ляжала НЕ толькі ў фармальна-бюракратичнай и кариснай дзейнасці мясцових органаў залагодить, но и ў принятим курсі Міністерства. Дваранства не було зацікаўлена накіроўваць вялікія торби свойого бюджета на забеспяченне гаспадарчих патреб сялянства. Витрати за правядзенне палітикі билі перакладзени на збяднелую вёску, што и визначила яе вузкія межи. Матиў Кісялёва добраўпарадкаваць дзяржаўную вёску апекай пануючага класа на практици виразілася ў дадатковай експлуатациі, якаючи суправаджалася насіллем и вимагальніцтвам.
Ні адно з мераприемстваў палітикі апякунства НЕ стварила кареннага Пераля ў гаспадарчим становішчи вёскі. Харчове дапамога, як адно з самих галоўних мераприемстваў и дзеючих форм дапамогі, магли толькі ў нязначнай Ступені дапамчи падчас голаду. Медицинскія и вецеринарния мераприемстви виглядалі някчемнимі па свайму аб ёму и не маглі спиніць епідеміі Халер, цингі ЦІ тифу. Встановити адукациі НЕ ахапілі сваім відпливаючи усьо насельніцтва вёскі и дренна вучилі дзяцей Надав самай елементарнай граматици. Ня гледзячи на добраўпарадкаванне вёскі, яна так и застає пад старим знешнім битам, а сяляне пакутавалі пекло пажараў.
Такім чинам, палітика апякунства над дзяржаўнимі сялянамі НЕ змагла ліквідаваць гнілую феадальна-пригонніцкую сістему, яна праводзілася ў інтаресах пануючага класа, що не падняла вёску на нови гаспадарчи ўзровень и не аказала ўплиў на магчимасць виплочваць падаткі.
2.3 Люстрация дзяржаўнай маёмасці
Трецяй часткай и Найбільший важливим намагається реформи Кісялёва була люстрация дзяржаўних маёмасцей. Люстрация, якаючи праводзілася ў 1839-1857 рр., Адрознівалася пекло мінулих, якія регулярна праводзіліся з часоў Валочнай Памер Жигімонта II Аўгуста. Па свайму накірунку люстрация заходніх маёнткаў адрознівалася Ярка палітичнай тенденцияй: намагаючися засцерагчи ўдзел сялян у нациянальна-визваленчим руху, урад Мікалая I свядома пайшоў на ліквідацию фальваркаў, рас...
