аСћ пра скасаванне шлюбу як форму яго спинення. У артикуле 22 раздзела V трецяга Статуту змяшчалася НЕ адна, а мноства нормаСћ аб скасаванні шлюбу. Гети артикул, заснавани на нормах кананічнага (царкоСћнага) права, па сутнасці паСћтарае іх у частци гіпотези и диспазіциі, альо дапаСћняе Сћ частци санкциі .. Плиг гетим асноСћная ідея царкви пра тое, што шлюб непариСћни, свят і вічні, пацвярджалася причинамі скасавання шлюбу - толькі Сћ критим випадкі, калі шлюб узяти з парушеннем божих и царкоСћних законаСћ, узнаСћленне справядлівасці патрабуе скасавання яго як незаконнага. Таму паводле свецкага заканадаСћства скасаванне шлюбу як несапраСћднага прадугледжвалася найперш у критим разі, калі бралі шлюб асобі, што знаходзіліся Сћ блізкіх щаблях роднасці, гета значиць билі кроСћнимі .. Калі суженци ведалі пра гетую роднасць, то дзеці пекло такогого шлюбу лічиліся бенкартамі .. Акрам таго, уживаліся суровия маемасния санкциі. p> Калі ж наСћмиснасць бакоСћ НЕ була даказаная, гета значиць калі чоловік и Жонка ажаніліся, що не ведаючи пра роднасць, шлюб скасоСћваСћся, альо іншия санкциі НЕ викаристоСћваліся. Гетия асобі маглі Сћступаць у Нови ШЛЮБ з дазволу духоСћнага суду.
НесапраСћдним признаваСћся шлюб плиг існаванні ранейшага шлюбу. Мужчина, Які СћступіСћ у нови шлюб плиг наяСћнасці законнай (венчанай) жонкі, караСћся смерцю. У випадкі, калі яго інший Жонца було вядома пра існаванне першага шлюбу, яе Чака таке ж пакарану. Відавочна, што гетия палаженні Статуту запазичани з кананічнага права, прааналізаванага ранєй, а таксамо з германскіх сістемаСћ ("Караліни").
Статут 1588 адлюстраваСћ прияритет свецкага суду, удакладніСћши кампетенцию духоСћнага и свецкага судоСћ плиг визначенні наступстваСћ скасавання шлюбу. ДухоСћни суд виносіСћ толькі пастанову аб скасаванні шлюбу и тлумачиСћ причини яго Сћ паведамленні свецкаму суду. Свецкія суди (земскі або гродскі) таго Павєтьє, дзе знаходзілася вяноСћная маемасць жонкі, визначалі маемасния винікі скасавання шлюбу [63].
Треба адзначиць, што плиг скасаванні шлюбу, як и плиг Сћступленні Сћ яго, Широкий каристаліся Звичаєве прав. Таму Найбільший распаСћсюджаним у Беларусі було скасаванне шлюбу без падставаСћ, паводле Сћзаемнай Згоди, абумоСћленай Подивившись на шлюб як на свабодную дамов. Гетая з'ява Згадаю Сћ Статуце Яраслава як непажаданая, бо абкладалася штрафам (арт. 18). Альо яна існавала и Сћ XVI ст., пра што сведчаць шматлікія судовия впорався, а таксамо сцверджанні даследчикаСћ. Плиг скасаванні шлюбу паводле Згоди вияСћлялася незалежнае становішча чоловіка и жонкі, права на нови шлюб: "... як ми па палею Дістатися Волі сишліся, так и разишліся, за што адзін да аднаго на вічної годинник не Будз мець претензій "[64]. Гетия палаженні атримани Сћ літературна спадщина пекло звичаевага права и признаваліся афіцийнай уладай.
ЦаркоСћнае права Сћсходняй и кананічнае права заходняй царкви прадугледжвалі розния наступстви скасавання шлюбу. ПраваслаСћним дазвалялася Сћступаць у нови шлюб, калі не було СћстаноСћленай судом віни чоловіка (Жонкі) або специяльнай царкоСћнай пастанови. Заходная царква НЕ дапускала такий магчимасці .. Відступлених Сћ шлюб дазвалялася Сћ пеСћних випадкі плиг Сћмове признання папяредняга шлюбу несапраСћдним. Альо адзінага дастасавання гетих правілаСћ не було. Так, наприклад, нягледзячи на тое што шлюб князя Курбскага и княгіні Гальшанскай биСћ признани скасаваним, духоСћни суд забараніСћ ім уступаць у Наступний шлюб [65].
плиг скасаванні шлюбу паводле Сћзаемнай Згоди бакоСћ падкреслівалася Сћ пісьмовай згодзе менавіта тая акалічнасць, што яни могуць па палею Волі Сћступаць у Наступний шлюб ("дазвалялі" адзін аднаму).
Апрача таго, існавала праблєми СћзнаСћлення скасаванага шлюбу, Цесна звязане з причинай скасавання: калі шлюб скасавани па віне аднаго з суженцаСћ, то Сћ залежнасці ад віни развязвалася вань пра СћзнаСћленне шлюбу.
ПраваслаСћная царква дазваляла СћзнаСћленне шлюбу, калі яго скасаванне НЕ крейди винікам царкоСћнае пакарану (плиг няздольнасці да суженцкага жицця, вяртанні без вестак адсутнага). Альо НЕ дапускалася СћзнаСћленне шлюбу плиг скасаванні яго з причини пастриження чоловіка або жонкі Сћ манахі ці приняцця мужам хіратаніі. Маемасния винікі скасавання шлюбу таксамо билі звязания з вінаватасцю або невінаватасцю бакоСћ плиг скасаванні шлюбу и регуляваліся свецкім прав. Калі биСћ вінавати чоловік, ен страчваСћ палю маемасць, запісаную Сћ вена Жонца. Альо калі пекло шлюбу билі дзеці, то гетая маемасць пераходзіла Сћ іх уласнасць, а Жонка валодала и каристалася нею да паСћналецця дзяцей [66].
Калі Сћ скасаванні шлюбу вінаватая Жонка, дик яна страчвала права на свій пасаг и на маемаснае забеспяченне чоловіка - вена. Плиг наяСћнасці пекло шлюбу дзяцей права Сћласнасці на гетую маемасць пераходзіла да іх, а чоловік толькі валодаСћ и каристаСћся нею да іх паСћналецця. У випадкі адсутнасці Сћ вінаватай жонкі пасагу або вена яна страчвала чверць у...
