ћказ. У 1703 Асман завяршилі будаСћніцтва крепасці Єнікале (В«Нова крепасцьВ»), умацавалі Керч, Сћзмацнілі палі пазіциі на ПаСћночна-Заходнім КаСћказе и задумалі заваяваць Грузію. Узмацненне ваенна-палітичнай експансіі Асманскай імпериі на КаСћказе и на поСћдні Расіі асабліва виявілася пасли приходу да Сћлади прадстаСћніка агресіСћних колаСћ феадалаСћ імпериі султана Ахмеда III. Порта запатрабавала, каб Расея зрили крепасць кам'яними затока, знішчиСћ караблі Сћ Азові, припиніла будаСћніцтва караблеСћ на Варонежскі верфях, вирабіла размежавання руська-турецкай мяжи, пагадзілася на будаСћніцтва турецкай крепасці на Дняпри вишей Очаково. І каб прицягнуць на свій бік народи КаСћказа, Порта адправіла Сћ Ширван, Дагестан, Кабарди, Чаркесію и Сћ іншия месцев сваіх емісараСћ. А хан зрабіСћ паСћторни паходу на Кабарди. Аднако и гети раз кримці пацярпелі паразит, сам хан виратаваСћся втечею.1707 р. па патрабаванню султана кримскі хан Каплан-Гірей плиг падтримци імпериі беглербегом Кафи уварваСћся Сћ Кабарди. Ен ультиматиСћна запатрабаваСћ ад уладальнікаСћ Кабарди падпарадкавацца и видаць 3 тис. хлопчикаСћ и дзяСћчинак. Альо кабардзінци, пакінуСћши паселка и атуліСћши живелу и маемасць, занялі вигадния для абарони пазіциі Сћ Цесна гірських цяснінах. У тієї годину, калі Каплап-Гірей рихтаваСћся да штурму, кабардзінци Самі пайшлі Сћ атаку. Адбилася кровапралітная бітва, войскі хана вимушания билі адступіць. НеСћзабаве ханам Криму зацвердзілі ДаСћлет-Гірея. У критим жа, 1707 па Сћказанні султана ен здзейсніСћ напад на майстерні-гребенськіх казакоСћ. Альо и гета напад НЕ меСћ Поспеха. У 1709 кримскі хан ДаСћлет-Гірей СћступіСћ з гетьманам Украіни Мазепаю Сћ таемную сувязь, разлічваючи адарваць Украіну пекло Расеі. Адначасова ен разаслаСћ на ПаСћночни КаСћказ емісараСћ з задачай арганізаваць антирасейскі виступ горцаСћ. Нягледзячи на?? Папяреджанне Расіі, кримскі хан плиг падбухторванні Парти ладзіСћ бесперапинния набегі на ПаСћночни КаСћказ, што приносіла гаспадарчае спусташенне и незлічония біди. p align="justify"> У гетих умів для народаСћ ПаСћночнага КаСћказа адцягнуць агресію кримскіх и асманскіх захопнікаСћ було жиццевай неабходнасцю. Аднако у тієї годину гаристия народи ПаСћночнага КаСћказа НЕ маглі адни супрацьстаяць агресіі султанаСћ Асманскай імпериі и кримскіх ханаСћ. Вось чаму феадальния валадари АДИГСКІХ и інших народаСћ ПаСћночнага КаСћказа "імкнуліся ць висока дзяржаСћнай монаршеськую руку паддацца, и тою сябе и падданих сваіх пекло стрибне султана турецкага и пекло падатак и спусташенне хана кримскага визваліцьВ» [8, с.87].
Расейскі Сћрад, патрабуючи забеспячення бяспекі паСћдневих межаСћ дзяржави, імкнуСћся прицягнуць народи ПаСћночнага КаСћказа на свій бік. Яшче Сћ 1700 Петро I загадаСћ Астраханскім ваяводзе Mусіну-Пушкіну СћмацоСћваць дружалюбния и гандлевия адносіни з горцамі Дагестану, аказваць ім магчимую дапамогу и падтримку улічваючи становішча, Які СћскладніСћся Сћ сувязі з критим, што Асм...
