МА РБ
В В В В В В
РЕФЕРАТ НА ТЕМУ :
В
Філасофія сяредн явечча
Виканау:
студент _________
В В В В В В В В В В В В
Брест, 2009 р .
В
Змест
В
1. Храрактаристика філасофіі сяредніх вякоу
2. Адметнасць філасофіі сяреднявечча
3. Усталяванне патристикі
4. Апалагетика
5. Распрацоука філасофскай парадигми
6. Фармаванне схаластичнай філасофіі
7. Арабскамоуная філасофія падчас сяреднявечча
8. Росквіт и заняпад схаластикі у Заходняй Еуропейше
Викаристаная літаратура
В
1. Храрактаристика філасофіі сяредніх вякоу
Філасофія сяредніх вякоу Найбільший доСћгі па працягласці перияд у развіцці сустветнай філасофскай думкі. У яго няма дакладна визначаних часавих межаСћ. Справа біля критим, што працес станаСћлення сяреднявечнай філасофіі, а затим и яе пераадолення биСћ даволі паступовим. Найбільш абгрунтаваним падаецца сцвярдженне, якое абмяжоСћвае разглядаеми перияд II XV стагоддзямі. Альо ж адразу кідаецца Сћ вочи тая акалічнасць, што визначания межи НЕ супадаюць са звикл аднясеннем сяредневечча да часоСћ феадалізму. Парадаксальнасць сітуациі Сћ критим, што сяреднявечни спосабами філасофствавання Сћзнік наприканци античнай гісториі, а знік, калі еСћрапейскі феадалізм япгче працягваСћ нейкі годину існаваць. Гетаму НЕ треба здзіСћляцца: храналагічния акалічнасці толькі знешні пліч вельмі своеасаблівай па палею сутнасці тагачаснай філасофіі. Яе карані, безумоСћна, знаходзяцца Сћ іншим месцев. Творити найбуйнейших мисліцеляСћ тих часоСћ пераканаСћча сведчаць, што філасофская думка сяреднявечча визначалася найперш адмисловим спосабам асенсавання речаіснасці, Які СћсталяваСћся Сћ ЕСћропе и на Блізкім Усходзе. У адпаведнасці з гетим варта засяродзіць уваг менавіта на еСћрапейскай и арабскамоСћнай філасофіі.
Нельга зразумець сутнасць сяреднявечнай філасофіі, калі НЕ пригадаць, што яе живілі дзве криніци: ідеі античних мисліцеляСћ и СћстаноСћкі монатеістичнага веравизнання. Менавіта таке дзіСћнае спалученне абумовіла з'яСћленне філасофіі, якаючи сапраСћдния питанні речаіснасці вирашала Сћ теалагічнай формі. Ад античнасці яна захавать скіраванасць думкі на аналіз першапачаткаСћ бицця. Альо пад відпливаючи релігійних дагматаСћ адбиваецца нечаканая метамарфоза: космас Раптена перастае Сћспримацца як сапраСћднае бицце, што було Сћласціва античнасці, и фармуецца СћяСћленне аб наяСћнасці звишприроднага пачатку, Які атаясамляецца з богам и лічицца сапраСћдним биццем. У центри філасофскага аналізу з'яваСћ апинаецца ідея патойбаковага бицця. Праз яе разглядаюцца и асенсоСћваюцца Сћсе праблєми. А гета Карен чинам мяняе випрацавани папяредняй філасофіяй погляд на речаіснасць. Субстанції з материяльнага падмурка бицця перамяшчаецца Сћ звишприродни світло, и Сћжо бог разглядаецца як абс...
