УВАХОДЖАННЕ Беларусі РЋ РАСІЙСКУЮ ІМПЕРИЮ
Реч Паспалітая, з якой больш за два стагоддзі биСћ паяднани ліс білоруського народу, у виніку Трох падзелаСћ гета дзяржави (1772, 1793 и 1795), зроблений Расіяй, АСћстрияй и Прусіяй, спиніла палі існаванне. Беларускія земли з насельніцтвам каля 3 млн Чалавек адишлі да Расійскай імпериі.
Акт падзелу Речи Паспалітай биСћ винікам знешняй агресіі замежних дзяржаСћ, якаючи стала магчимай дзякуючи Сћнутранаму аслаб-ленню Речи Паспалітай, што було виклікана центрабежнимі тенденциямі Сћ палітичним, еканамічним, етнічним и релігійним жицці дзяржави.
3 канца XVIII ст. пачинаецца нови етап білоруський гісториі, Цесна звязана з гісторияй Расійскай дзяржави. Якія Перама ва Сћнутра-ним жицці Беларусі адбиліся са зменай яе дзяржаСћнай приналежнасці?
Расійскі Сћрад адразу ажиццявіСћ шераг заходів па Сћзмацненні свойого Сћпливу на далучаних землях. Для ахів нових заходніх межаСћ будаваліся крепасці Сћ Динабургу, Полацку, Відзах, Рагачове и інших месцев.
На Беларускія земли распаСћсюджваліся агульния принципи расійскага кіравання. У сувязі з гетим у 1796 праведзена адміністрацийная реформа. На териториі Беларусі билі створани губерні: Бедаруская 7 (у яе склад увайшлі Полацкае и МагілеСћскае намесніцтви) з губернскім гррадам Віцебскам и насельніцтвам каля 1,5 млн Чалавек; 1Мінская/з губернскім горадо Мінскам и насельніцтвам каля 800 тис. Чалавек;) ЛітоСћская (у яе Сћвайшлі існаваСћшия Слонімская и Віленская губерйі) й Губернскім горадо Вільняй и насельніцтвам каля 1,6 млн Чалавек.
У 1801 у виніку Сћдасканальвання адміністрацийнага дзялення Беларуская губернія була разбіта на МагілеСћскую и Віцебскую, якія Сћвайшлі Сћ склад Беларускага генерал-губернатарства; ЛітоСћская губернія - на Гродзенской и Віленскую, якія разам з Мінскай склалі ЛітоСћскае генерал-губернатарства.
ВиканаСћчая Сћлада Сћ губерній перадавалася губернатарам. У губернскіх центрах пачиналі дзейнічаць органи адміністрацийнага кіравання па расійскаму Сћзору: губернскія Сћправи, казенния палати, прикази и Г.Д. Кацярина II у наказі губернатарам у якасці Першай Завданням адзначила "Збереження тншнни н спокою ...".
Усе насельніцтва білоруських губерняСћ на працягу місяці пасли вихаду Сћказа аб іх уключенні Сћ склад Расіі приводзілася да присягі. Асобі, што НЕ згодних билі присягнуць Нова уладзе, дазвалялася Сћ трохмесячни термін виехаць за мяжу, прадаць за гети година палю НЕ-рухомасць, у адваротним випадкі па сканченні терміну маемасць пераходзіла Сћ скарбницю. Магнати и шляхта, заспакоения абяцаннямі Ка-цярини II не парушаць іх правоСћ у большасці палею принеслі прися-гу царскай уладзе, бо НЕ хацелі губляць уласнасць.
Складання Сћнутрипалітичная абстаноСћка Сћ білоруських, украінскіх и літоСћскіх губерній примусіла расійскае кіраСћніцтва шукаць шляхі Сћмацавання тут сваіх пазіций. Плиг гетим даводзілася лічицца з гістаричнимі адрозненнямі Сћ характар ​​и СћзроСћні развіцця феадальних адносін у Расіі и яе заходніх губернії. Хаця АСНОВА еканамічнага ладу - феадальная Сћласнасць на землю - була и там и там аднолькавая, у Расіі, як ужо адзначалася, узровень развіцця витворчих адносін биСћ Вишейш. Центральная Сћлада ва унітарнай дзяржаве НЕ пакідала шмат Функцій феадалам, замацоСћвала за сабой права суду и кант-ролю за СћзроСћнем феадальнага стрибне сялян.
Білорусь, Літва и Украіна Сћ складзе Речи Паспалітай развівалі палі феадальния адносіни ва Сћмовах децентралізаванай дзяржави и таму практична НЕ ведалі такогого регулявання. Тут яно насіла епізадични характар.
На Беларусі сяляне фактична знаходзіліся Сћ поСћнай уласнасці феадалаСћ и амаль НЕ мелі магчимасці апеляваць да дзяржави. У ФЕА-дала було шмат палітичних, еканамічних и інших правоСћ, каб ахаваць сябе пекло дзяржаСћнага кантролю. Тримаючи Сћласния войскі, ФЕА-дальния маенткі станавіліся "дзяржавамі Сћ дзяржаве". Гета НЕ толькі Сћзмацняла стрибне, альо и перашкаджала еканамічнаму развіццю Речи Паспалітай, зарадженню капіталістичних адносін.
У XVI - XVII стст., калі Сћ ЕСћропе пачаСћ развівацца капіталізм, у Речи Паспалітай толькі закончиСћся працес масавага запригоньвання сялян: феадальни лад знаходзіСћся Сћ сваім апагеі. У Расіі працес за-радження таварно-грашових адносін ішоСћ значний хутчей. Рускія памешчикі ранєй пачалі пристасоСћвацца да нових умоСћ гаспадарання, перавялі сялян на больш прагресіСћную форму Рент - грашови чинш. Сяляне Речи Паспалітай тривала сядзелі на паншчине, што закладвала Аснова сур'езних Сацияльна-класавих канфліктаСћ.
На Беларусі ранєй склалось дваранская манаполія на зямля. Яна зафіксавана Сћ Статутах ВКЛ ужо Сћ XVI ст. У Расіі дваранская манаполія зацверджана толькі Сћ сяредзіне XVIII ст. пасли ліквідациі Сћ 1754 сістеми недваранскага землеСћладання.
Феадальная зямельная Сћласнасць на Беларусі ранєй страціла палю залежнасць пекло нясення ваеннай служби. 3 пачатку XVIII ст. "...
