Античная теория драми аб адзінстве дзеянні и годині виходзіць Перш за Сћсе з практикі Сафокла. У яго трагедиях значенне хору памяншаецца, а диялогі и маналогі больш розгогрнені, чим у Есхіла. p align="justify"> Пра Сафокла кажуць, што ен СћтаймаваСћ бушуючае мору Есхілово метафар. Стила Сафокла стримани, хоць и не менше велічни. p align="justify"> Трецяе тисячагоддзе гучаць са сцени трагедиі Сафокла. У епоху камп'ютеризациі и роботизації па-Новам Сћспримаецца яго гімн: В«ДзіСћних шмат у Свеце цудаСћ, и дзіСћнае з іх - ЧалавекВ». p align="justify"> Старажитния грекі лічилі, што пригажосць - гета гармонія прапорций, уласцівая Перш Космасом и природзе. Касмічная сіметрия, парадак и міра, па падання елінаСћ, утвараюць скончание гарманічную целаснасць, якаючи и з'яСћляецца асновай пригожага. Мастак імкнуСћся дасягнуць у сваіх творах Такі гармоніі прапорций, а космас и природа билі для яго самимі, неперасягненимі и ідеальнимі Сћзорамі. У Лепша сваіх трагедиях Сафокла дасягае жаданай дасканаласці. Шкірні яго драматични твор уяСћляе сабой завершанае целае. Усе падзеі драматург групуюць вакол галоСћнай з іх, упеСћнена визначаючи міру годині и прастори. p align="justify"> Будова трагедій Сафокла - ясна и виразная: пралог визначае план дзеяння, реалізация якога вядзе да кульмінациі, часта катастрафічнага, затим наступати розв'язка.
Яшче Аристоцель звярнуСћ уваг на асаблівасць кампазіциі трагедією Сафокла - пераход пекло невядомага да вядомага, звязана з нечаканим Павароті дзеянні. Геаметричнаму бездакорная кампазіция трагедією вялікага драматурга стала канонам. Античная теория адзінства дзеянні и годині Сћ драмі зиходзіць Перш за Сћсе з практикі Сафокла. p align="justify"> Вялікага мараліст Сафокла, у адрозненне пекло В«бацькі трагедиіВ» Есхіла, цікавіць больш ліс асобна Сћзятага Чалавек, а не целага роду.
Цельнасць вобразаСћ Сафокла, пластичная завершанасць яго трагедією стварилі яму славу незвичайна яснага и Сћнутрана гарманічнага мастак. Нездарма неогуманісти XVIII-XIX стст. Сћспрималі трагедиі Сафокла як увасабленне античнага ідеалу В«висакароднай прастати и спакойнага велічиВ».
Сафокла завяршиСћ стваренне грецкай трагедиі, у яго творчасці яна дасягае палею вяршині. ПрацягнуСћши праворуч Есхіла, ен СћдасканаліСћ яго як жанр драматичнага Мастацтва и СћзмацніСћ яе ролю як магутнага сродкі Сћздзеяння на Розуми и серци афінскіх грамадзян. br/>
ЕСћрипід
Треці етап развіцця старажитнагрецкай драматичнай паезіі СћяСћляе ЕСћрипід (484 - 406 р. р. да н. е.) - малодшие сучаснік Сафокла, апошні Сћ триядзе вялікіх афінскіх трагікаСћ.
Біяграфія ЕСћрипіда паставіла Перад даследнікамі шмат праблем. Як гета ні парадаксально, альо хоць да нас дайшло няма фактаСћ яго жицця, аднако яно Сћсе ж малавядомае. Тлумачицца гета критим, што ЕСћрипід стаСћ у значнай заходи рефарматарам класічнай т...
