характаризуюць духоСћнае и материяльнае жицце селяніна, яго працю взяти, заняткі. Тут падрабязна апісани вонкави и Сћнутрани виглядають сялянскай хати, традицийния страви и адзенне беларусаСћ, свійська живела и гаспадарчия пабудови, вясковия Прилад ПРАЦІ. АСћтар знаходзіць удалия Слово і висловитися, каб перадаць закони Народнай маралі, паказаць живучасць старадаСћніх народних прикмет, адметнасць сялянскай псіхалогіі, таямнічасць природи. Енциклапедичнасць у паказе жицця білоруського сялянства Аповесці Знак бяди нагадвае паему Якуба Коласа Нова зямля [8, с. 43].
Пра тое, якія Завданням ставіСћ Перад сабой аСћтар плиг напісанні гета Аповесці, Ніхто НЕ можа Лепша расказаць, чим сам БикаСћ. Зверни да Сћжо згаданай у папяредняй частци Курсави кнігі ДоСћгая дарога дадому :
Караткевіч шмат у чим суцяшаСћ мяне Сћ маіх даСћніх и цяперашніх клопатах и ​​казаСћ, што нашая літаратура будз жиць у Народзе. Пакуль будз жиць народ. p align="justify"> Альо ж народ можа и ня жиць, калі таго не схочу, б спахапіСћшися, дадаваСћ ен. Я ня пяречиСћ. У маей падкорци Сћжо колькі годині фармаваСћся сюжет новаго твору. Праз колькі дзен, седзячи Сћ зацішнай лоджиі нашага корпусу, напісаСћ дерло фразу:
Карова Скубаєв траву [2, c. 420].
Мабиць, праСћда, што Сћжо на генетичним узроСћні жанчина Мацнев за мужчину и далей у працесе нялегкага існавання найменша паддаецца Сћзьдзеяньню асяродзьдзя, захоСћвае палю самасьць. Асабліва тое праяСћляецца Сћ канфліктния моманти, калі треба абараніць сябе, сям ю, дзяцей. А то и чоловіка. Мужчина ня травні такий пеСћнасьці, бо Дужа шмат Магутни акалічнасьцяСћ упливаюць на яго - залагодить, партиі, війська, дзе зь ім толькі и робяць, што ламаюць, ставяць на калені. Мусіць, усьо тое и сфармавала сучасности, ня НАДТО зайздросни архетип білоруського мужик Сћ жицьці и літаратури, - беднай, рахманай, баязьлівай істоти. Таго, пра каго кажа вислоСће: красьці баіцца, працаваць лянуецца, прасіць саромеецца. Тое ми спрес назіралі пасьля Вайни, калі адважния цягам чатирох рік партизани Сћ мірни годину страцілі Сћсю палю адвагу и даюць памикаць сабой кожнаму, хто таго захочу. У критим ліку І з жаночага боці, Які, аднако жа, мала Сћ Вайн згубіСћ. А можа, яшче и набиСћ - розуму и рашучасьці.
Некатория питаюцца, чаму Сћ Вайн Беларускія партизани апинуліся геткімі храбримі, адкуль яни набраліся тає храбрасьці Сћ абязбожанай, калгаснай, паСћгалоднай краіне? А Сћсе адтуль жа - з 30-х гадоСћ, у виніку савецкай дресіроСћкі голадам, винішченьнем и страхам, калі сялянству Сћжо мала што застали губляць. Хіба жицьце як апошнюю Сћласнасьць. Альо и жицьця шмат каму бул...
