яўленчага мастацтва, што була арганізавана ў 1976 ў рамках Усесаюзнага фестивалю самадзейнай мастацкай творчасці ў Глибокім. Аригінальнасцю, тонкім майстерствам вилучаліся посцілкі Еміліі Філітаринай и Альони Пачопкі. Мари Фярковіч приемна здзівіла ўсіх сваімі ручнікамі. Виткания з кужалю, з беласнежнимі карункамі, някідкімі, но пяшчотнимі ўзорамі, яни прицягвалі ўвагу и радавалі вока наведавальнікаў виставити. Ніна Карбоўская вилепіла з гліни и пластиліну макет мемарияльнага комплексу Прариў, што на Ушаччине. Радавала інструкция Лясни матиў самадзейнага Мастак Мікалая Калакольцава. З вялікім густі падбіраў ен розния пароди драўніни, склейваў кавалачкі, шліфаваў, каб атримаць сапраўдни твор мастацтва. Чаканку виставіў Аляксандр Дубіна.
З році ў рік удасканальвалася майстерства ўжо признаних творцаў, нараджаліся Нови Талент, и шкірного з майстроў вилучаўся свае аригінальнасцю, самабитнасцю, каларитам фарбаў и форм. Каб захаваць набити вопит, перадаваць яго Малад, развіваць Талент, у 1985 биў створани клуб народних умельцаў Криніца. У 1988 яму було присвоена звання народнига. Сёння вакол клубу згуртавалася больш за 300 самадзейних майстроў, яни вистаўлялі палі роботи ў Масквє и Санкт-Пецярбургу, Мінску и Віцебску. Цяжка вилучиць нейкага сярод іх. У кожнага свой Талент, свой Стила и палі адметния, непаўторния Риси творчасці, паля іскринка.
З 1985 клуб узначальваў Аляксандр Дубіна. Ен биў признаним майстр па мастацкай коўци металу. Атримаў прафесійную падрихтоўку ў Мінскім театральна-мастацкім інстітуце. Яшче студентам удзельнічаў у афармленні Будинки кіно ў Мінску. Була перспектива застацца ў сталіци, но ен вярнуўся ў Глибокае. У чаканци майстар увекавечиў гістаричния помнікі Глибоччини. Ен аб ездзіў многія куткі Беларусі, фатаграваў, збіраў па драбніцах звесткі пра виробок мастацкай коўкі, што яшче захаваліся з мінуўшчини.
А. Дубіна неаднаразова ўдзельнічаў у фестивалях майстроў па мастацкай коўци металу, што праходзілі ў Масквє, у шматлікіх вистаўках, на святах Народнай творчасці.Аригінальнасцю вилучаюцца iработи з древа Мікалая Калакольцава. Та ixмайстар прийшоў НЕ адразу. Спачатку биў майстром-афарміцелем у мінскім кінатеатри «Дружба», пасли майстром у Падсвільскай МПМК. Спрабаваў ляпіць з гліни, гіпсу. Адчуваў, што зноў нешта НЕ тое. Дапамог випадак. Kaлi Мікалай Іванавіч працаваў у лясгасе, директар М.М. Худобкін пaпрасіў дапамагчи аформіць музей у Пcyi. Спатребіліся драўляния фігуркі, ix Калакольцаў вирабляў з різни карчоў. Зрабілі музей, давлячи займацца Будинкам пчалавода ў Прошкаве. Так і прикіпеў душею Мікалай да древа. З-пад зразка майстра вийшлі абразив, цікавия пано, такія як Алені, Пагоня, Паядинак ??и іншия. Фантазія яго творчасці непариўна звязана з живой природай. Калі што робіць, то ўжо так, як у жицці, ні кропількі фальшу, падману, таму и героі яго твораў ніби застиваюць на імгненне, и здаецца, вось-вось аживуць и закружацца ў віри зямного жицця. Сёння майстра ведаюць далёка за мяжой. Абразив Калакольцава екзпанаваліся ў ФРН, ІМІ зацікавіліся ў Нарвегіі, Лондане, билі прапанови супрацоўнічаць з замежнимі фірмамі. У Парижи на вистаўци, присвечанай 500-годдзю Ф. Скарини, билі куплені ўсе яго роботи. Першів дарадчица и памочніца ў Мікалая Калакольцава - жонка Ала Сямёнаўна.
Плённа працуюць на Глибоччине майстр живапісу, ткатцтва, вишиваний, вязання, пляцення з лази, силомкі, размалёўкі диваноў, кавалі, резчикі, Ганчар и інш. Сталі дістатися традицияй виставити на Раена святах Квітней, Глибоччина, Талент Глибоччини, святах гарадскіх и вяскових вуліц. У 1991 для аб яднання майстроў традицийних рамёстваў, навучання дзяцей и дарослих биў створани Будинок рамёстваў. Тут працуюць майстерні, гурткі ганчарства, вязання, ткацтва на кроснах, пляцення з лази и саломкі, інкрустациі саломкай, вияўленчага мастацтва и размалёўкі па Палатний, разьби и размалёўкі па древе, па лепци з гліни. У Будинку рамёстваў ёсць виставачная залу, дзе периядична паказваюцца виробок народних умльцаў. Працуе екскурсійнае бюро, члени якога расказваюць наведвальнікам пра рідний край, яго гісторию и таленавітих людзей.
Народния майстр Глибоччини
Андзілеўка Людміла Фёдараўна, нарадзілася 13 лютаго 1958 ў р Глибокае. У одна тисяча дев'ятсот сімдесят сім Сконч Наваполацкае музичнае вучилішча, у 1989 Мінскі інститут культури. У 1977-83 р працавала викладчикам, у 1984-2007 рр.- Директар Падсвільскай дзіцячай музичнай школи.
Мастак аматарскага живапісу, празаік. Удзельнік абласних виставак народнага мастацтва ў межах республіканскіх фестиваляў «Білорусь - травень пісня» (1997-2005). Персанальния вистаўкі твораў адбиліся ў 1995 ўВіцебску, у 1 994 i 2 004 рр. у Глибокім. З 1994 публікуецца ў республіканскім периядичним друку, аўтар апавяданняў, ЕСЕ, зборніка лірикі «Проста ноч на Двар» (19...
