озера Шо з Возер Круглае. У Возера Шо ўпадаюць кринічния речкі Сухамерина i Свіслянка. Сухамерина ў гарачия летнія дні амаль перасихае, яе легка перайсці ў брід. Заўважце, у нас на Псуеўшчине речкі Стісла, Свіслянка, а ў Мінску Cвicлaч. У карані гетих назваў «вісл». Значенне Аснова наступнае: вільгаць, Балота, разліў, затопленае ў годину веснавога разліву месца. 3 Возера Шо вицякае лясная речка Шоша. Растлумачиць паходжанне назваў Возера Шо i paкi Шоша дапамагла Р.I. Аўчиннікава. Вось што яна піша: «Тлумаченне Назв Шоши Простану iяснае -« невялікая речка, лясни ручаёк, ручаёк у ліс на балоце ». Корань «Шош» дайшоў да нас у чистим першапачатковим виглядзе. Паходзіць ен з угорскіх криніц. Назва Возера Шо (СШО) - гета тієї жа Корань «Шош» - «сш», толькі ўiм адбилася аглюцінация, склейванне ». У такім жа плані разглядаецца паходжанне назваў вёсак, запісани легенди, якія спрабуюць растлумачиць паходжанне Назв таго ЦІ іншага населенага пункту.
Чи не Менш цікавай з яуляецца iмiкpaтапаніміка. Паблізу вёскі Калечполле знаходзяцца ўрочишчи Пняўе, Сукаўё, Чапішчи, Пераходи, Гараватка, JIaгi. Шкірна з гетих назваў - сведка цяжкай ПРАЦІ наших продкаў, дакладнае вобразнае визначенне характар ??ўрочишча, спосабами адваявання ворнай зямліiвипасу для живёли ўматухни-природи.
На паўднёва-заходнім плесі Возера Доўгае знаходзіцца ўчастак ворнай зямліiлугу, якіназиваецца Ляшчоўкай. Вянком акружае гета ўрочишча ляшчиннік - арешнік. Адсюль iназва. На поўдзень пекло Ляшчоўкі, на Беразі Возера Доўгае, -Іванау Хутарі. За iмКазлова гара - високі гарбати пагорак, здалёк знешне падобни на хрибет дзікага казла, Які прилёг на Зямля. На ЗАХІД пекло вёскі Драчина знаходзіцца ўрочишча Церабеж - участак хмизняку, Які неаднаразова ў мінулим висякаўся на дровах, вицяребліваўся i зноў зарастаў. На паўднёва-ўсходнiм баку Возера Доўгае знаходзяцца ўрочишчи Дуби i Плашнягі. У Дубах зyciм нядаўна ріс хмизняк, там-сям стаялі векавия дуби. Адсюль iназва ўрочишча. Побачим з Дубаміўрочишча Плашнягі-плоскіў частак ворнай зямлі i лузі.
Больш як сто назваў гайкоў, урочишчаў знайшлі сабе тлумаченне, запісани таксамо каардинати ixзнаходжання. Гетия Назв iсёння служаць добру службу людзям.
У мaix зaпicaxёсць апісанне народних гульняў «пікіта», «штандар», «жаніцьби Цярешкі», абрадаў-радзін, вяселля, пахавання, памінак продкаў. У народних гульнемо i абрадах білоруський слова виступають самабитна, пявуча, свеціцца yciмi гранямі, що не пакідае нiкoгa раўнадушним.
У чолі адлюстравани сами яркія старонкі гісториі Глибоччини: барацьба и Змагання людзей за свае нациянальнае и духоўнае адрадженне, іх руплівая Працюю на заводах и калгасних нівах, самабитни Талент ентузіястаў, якія берагуць и шануюць Народния звичаі и традициі.
5. Сучасности стан Глибоччини
.1 Талент Глибоччини
З далёкіх часоў людзі Глибоччини славіліся сваім майстерствам и самабитнимі рамёствамі. У 1920-30-я гади ў Глибокім працавала некалькі майстерань, дзе вираблялі разнастайную гаспадарчую и декаратиўную кераміку, у т.л. гаршкі, збані, глякі, слоікі, міскі, паўміскі, масленіци, хлебніци, кубкі, вазони, а таксамо цацкі. Визначаліся яни плаўнимі мяккімі абрисамі. Фармавалі виробок на нажних ганчарним Крузе. У фармовачную масу для пячнога посуд дамешвалі жарству. Амаль усьо керамічния речи пакривалі празристай свінцовай палівай, якаючи ў залежнасці ад температури абпальвання заставали бясколернай або примала зеленаватае адценне, посуд каричнева-чирвонага відтінку цаніўся больш висока. Вираблялі таксамо чорназадимлени и гартавани посуд, галоўним чинам для гатавання гарачай Єжи. Глибоцька кераміка крейди традицийни стримани декор, Які складаўся з лінейнага арнамент з 2-3 ПРАМ Палос на верхняй частци посуд. У 1920-я гади була паширана керамікі з падпаліўнай размалёўкай пераважна расліннага характар, викананай пендзлікам або ражком па Чирвоная тлі ў 2-3 колери (білі, зялёни, цёмна-каричневи). У якасці фарбаў викаристоўвалі білі ангоб, парашок перапаленая медзі (зялёнка), вокіс марганцю (бруштин). Промисел па виробок керамікі існаваў да 1970-х гадоў. Калекция глибоцкай керамікі зберагаецца ў Беларускім дзяржаўнм музеі Народнай архітектури и побиту.
На Глибоччине, як и ўсюда ў Беларусі, існавалі хатнія промисли, якія паступова ператвараліся ў дробову таварно витворчасць. Сяляне з-за нізкай пакупной здольнасці працягли перияд карасталіся прадукцияй саматужнай витворчасці, викаристоўваючи и захоўваючи плиг гетим мясцовия традициі.
Некатория промисли з цягам годині билі вицеснени новимі и паступова знікалі, многія ж витрималі випрабаванне годинах, дзякуючи таленавітасці, руплівасці и самаахвярнасці, народних майстроў. Гета паказала Раена вистаўка прикладного и ви...
