века. Юного паліграфіста Міхася Лазунка у вучнёўскай групе називаюць Бабашкам (бабашка - металічни брусочак, ніжейши за складальну літару, Які ўстаўляўся ў набір, каб зрабіць прабел). Таку прафесійную мянушку хлопець атримаў и таму, што биў ніжей за ўсіх ростам. Рамана Чачотку ("Мариля) празвалі Свістком, бо ен у мінулим служиў царскім гарадавим и не змог звикнуцца да сялянскай ПРАЦІ, аднако негатиўная якасць - цяга да вислужвання - у яго захавал.
Алесь Руневіч и яго сяброўка Ліда Чамірка називалі адзін аднаго світлячків и Свіцязянкай, імёнамі, якія нагадвалі ім пра іх роли ў шкільним театри. Здольнага да малявання вучня Шурку ( Сірочи хліб) настаўніца пані березня я назвала будучи Янам Матейкам (вядоми польскі мастак); Хутка хлопчик стаў Матейкам для ўсяго класа.
Часта мянушкі ўтвараюцца на базі ўласнага имени чалавека. Наприклад, персанажа з Рамана Птушкі и гнёзди назвалі трайн Марцінам па тій Простану причине, што називаўся ен Марцін Марцінавіч Марціновіч [37, C.178]. Мазалёк - гета Андре мазоль, raquo, не па-сялянску елегантні и гнуткі, lt; ... gt; з широкай, перасалоджанай усмешкай, таму и Мазалёк, бо Такі приемни и міли [7, C.168]. Шуру з Аповесці" Золак, убачани здалёк биў НЕ толькі Сцягачом, но и Аляксандр Сяргеевічам, бо яго бацька, Сяргей, назваў свойого сина ў гонар любімага Паета Пушкіна.
Мянушка можа ўтварицца ў виніку няўдалага вимаўлення имени. Так, хлопчик Юрка плиг нарадженні биў названі ў гонар святога Ігара, аднако кумам гета імя НЕ спадабалася:" Іга-га нейкае! [7, C.382].
Інша імя можа ўказваць и на паходжанне чалавека. Наприклад, Козак, Німець, латишкоє - так клікалі пазашлюбних дзяцей пекло аренбурскага козака, нямецкага салдата и латиша. Басалаєв називаўся - Альони Конашавай байстручок," галадранец и злайдзючок на ўсё мястечка [7, C.272].
Невялікая колькасць мянушак звязана и са звичкамі чалавека: Балалей - так називаўся вельмі гаварліви селянін Ігнат Сякач, Які" любіў падсеч, придумаць жарт, а таксамо залішне пагавариць; удавец Ляпножка атримаў свае імя за звичку стукаць нагой падчас танцаў.
У Аснова мянушкі можа присутнічаць адразу некалькі якасцяў. Так, скрипача Петрик ( Ніжнія Байдуни) стаў Страдиварусам НЕ толькі таму, што биў музикам, а і таму, што меў трафейную скрипку, привезеную з Вайни, якую горда називаў мій страдиварус. Пані Рузя, зла настаўніца, за вочи стала" Дзеўкай у Розума; гета мянушка адначасова абигривала яе імя и залішнюю патрабавальнасць, причину чаго вучні бачилі, магчима, у незамужнясці настаўніци.
Такім чинам, мянушка з яўляецца адметним онімам, Які дапамагае трапних раскриць пеўни вобразе, вучаць читача аригінальна падиходзіць да прачитання твора. Мянушкі ў творах Янкі Бриля ствараюць яскраву карціну народнага побиту, сведчаць пра дасціпнасць и знаходлівасць пісьменніка.
Заключенне
У ПРАЦІ биў разгледжани широкі пласт літаратурнай антрапанімікі Янкі Бриля, якаючи адигривае ў яго творчасці значную ролю, виступаючи пеўним літаратурним метадам. Анамастикон пісьменніка сведчиць пра реалістичнасць яго прози, розкриває багацце білоруських и замежних імён, стварае асабліви нациянальни Калар, паказвае непаўторнасць мови.
· Янка Бриль у сваіх творах викаристоўвае імёни, характерния для свойого регіёну и годині. Анамастикон Янкі Бриля стварае реалістичную карціну жицця заходнебеларускай вёскі 20 - 40-х рр., Дае звесткі пра тагачасни імянаслоў, нациянальни, канфесійни склад білоруського паселішча, пра традициі ў вибари імёнаў.
· Літаратурни онім служиць сродкам сацияльнай ідентифікациі героя ў творити, паказвае на адносіни да яго інших персанажаў. Форми имени дазваляюць прасачиць адметнасці народна-гутарковага маўлення, специфіку звароту да чалавека.
· плиг вибари имени для героя пісьменнік улічвае пеўную семантичную навантаження оніма, яго етималагічнае и фонасімвалічнае значенне, замацавания ўяўленні пра тое ЦІ іншае імя. Гета дапамагае Янку Бриля ўвасобіць Мастацкая задумом, пакресліць пеўния Риси ў характар ??героя, настроіць читача на ўсприняцце таго ЦІ іншага вобразе.
· Прозвішчи ў прозі Янкі Бриля Найбільший поўна и ўсебакова раскриваюць вобразе героя, ідею твора. Зразумела, таму пісьменнік падбірае ў якасці іх асноў яркія, трапния апелятиви.
· Прозвішча служиць сродкам сацияльнай типізациі, сведчаць пра годину дзеяння твора, таму Янка Бриль викаристоўвае характерния для реальнага анамастикону семантичния и структураўтваральния форми прозвішчаў, улічваючи нациянальную специфіку.
· Адметним онімам, Які трапних розкриває вобразе героя, падкресліваючи асаблівасці знешнасці, характар, звичак, з яўляецца мянушка. У п...
