тае супраціСћленне. ПриняСћши хришченне, у тієї пані рік Уладзімір прислаСћ у ІзяслаСћ, дзе жила адна з яго жонак колишня полацкая княгіня Рагнеда, сваіх пасланцоСћ, якія перадалі їй такія СЛОВА князя: "Цяпер, ахришчани, я мушу мець адну Жонка, якую СћзяСћ, хрисціянку, а ти виберемо сабе чоловіка з маіх Баяр, каго пажадаеш ". Рагнеда адказала, што яна хочай Биць нявестай Христя и приняць анельскі вобразе пад імем Анастасіі. Для княгіні биСћ пабудавани монастир, у якім яна праж да палею смерці Сћ 1000 Годзе. p align="justify"> Лічицца, што дерло Сћ Беларусі епархія була Сћтворана Сћ Полацку каля 992 році плиг Князі Ізяславе, сина Рагнеди. Дерло вядомим з летапісаСћ полацкім уладикам биСћ епіскап Міна, призначани на кафедру Сћ 1105 Годзе. Інший на териториі Беларусі була ТураСћская епархія, заснаваная Сћ 1005 Годзе. Яе дерло уладикам биСћ епіскап Фама. p align="justify"> Хрисціянізация першапачаткова ахапіла вишейшия слаі гарадскога насельніцтва, тади як вясковае насельніцтва заставали язичніцкім. Альо Сћжо Сћ першия дзесяцігоддзі пасли афіцийнай хрисціянізациі нова віра дасягнула значних поспехаСћ. ДаСћжей за іншия вобласці цягнулася хрисціянізация білоруського Панямоння. Толькі Сћ ХІІ стагоддзі хрисціянізация гетага регіену паскорилася. Такім чинам, працес теритарияльнага ахопу білоруських зямель хрисціянствам працягваСћся да канца ХІІ стагоддзя. Землі сучаснай Беларусі Сћрешце билі падзелени паміж трима епархіямі - Полацкай, ТураСћскай и Смаленскай. p align="justify"> Так канца Х стагоддзя на Сћсходнеславянскіх землях не було каменна-цаглянага будаСћніцтва. З приняццем хрисціянства бяре пачатак узвядзенне манументальних культавих пабудоСћ. У Х - ХПІ стагоддзях у архітектури ЕСћропи дамінаваСћ раманскі Стила. Грамадзянскія и культавия раманскія пабудови визначаліся масіСћнасцю, манументальнасцю и крапаснимі рисамі. У муроСћци СћживаСћся природни камінь, годинах разам з цеглай. Риси раманскага Стила есць у многіх помніках білоруського дойлідства. На Пачатковая етапі Беларускія дойліди пераймалі и візантийскія архітектурния форми, потим іх пераасенсавалі Сћ адпаведнасці са сваімі мастацкімі густамі, традициямі. Вишейш узорам старажитнарускай культури з'яСћляецца манументальная архітектура. p align="justify"> У сяредзіне XI стагоддзі Сћ Полацку, пасли Кіева и НоСћгарада, биСћ пабудавани муравай Сафійскі Сабор. Ен меСћ шмат агульнага з наСћгародскай Сафіяй. БудаСћнічим материялам билі плітачная цегла и брукавани камінь. План храму адрозніваецца стружи сіметрияй. Унутраная прастора падзялялася 16 слупамі на 5 уздоСћжних нефаСћ. Пасяредзіне будинка змяшчаСћся галоСћни купав, вакол якога групавалася яшче Чатир Меншем. Сцени Сћнутри сабора билі распісани фрескамі и Сћпригожани мазаікай. p align="justify"> Хуткі зростання гарадоСћ, раместваСћ и Гандль, распаСћсюджанне хрисціянства стварилі Сћмови для далейшага развіцця мураванай архітектури. У XII стагоддзі Сћ Віцебску була пабудавана Благавешчанская царква. Яе характерния Риси (незвичайная вицягнутасць плану, 6 калон) нагадваюць заходнееСћрапейскія раманскія базілікі. Пазней базілікі билі паСћторани Сћ пабудовах Полацка, Гродна, Смаленска. У XII - XIII стагоддзях у Полацку з'явіліся некалькі мураваних сабораСћ. Сярод іх - Спаскі, пабудавани Сћ сяредзіне XII ст. Непадалек пекло Полацка, у Бельчицах, у XII ст. биСћ заснавани яшче адзін монастир. У ім існавала не менше за 4 муравания Сабор. Адзін з іх меСћ двосхилим дах, на гребені якога була вистаСћлена драСћляная Головата, што сведчиць пра викаристанне Сћ мураванай архітектури традицийнага драСћлянага дойлідства. p align="justify"> На білоруських землях вишейшага СћзроСћню дасягнуСћ фрескави живапіс, Які атримаСћ самастойнае развіцце, увабраСћши багатия Народния традициі, лепшия здабиткі візантийскіх мастацкіх шкіл. Ен биСћ Широкий викаристани Сћ полацкіх Сафійскім и Спасскім Сабор, у храмах Бельчицкага монастир, віцебскай Благавешчанскай и гродзенскай церквах. Яго сюжети - фігури святих, ілюстрациі да евангельскіх и біблейскіх сказанняСћ. p align="justify"> Культура старажитних білоруських зямель бяре свій пачатак пекло вуснай Народнай творчасці: пісень, билін, легенд, примавак, козак, плачаСћ-галашенняСћ, загадак. Асобнае месца Сћ вуснай творчасці належиць билінам. Іх гістаричния сюжети часта ідуць пекло реальних Падзу. Правобразам биліннага героя Вольгі Святаславіча стаСћ полацкі князь УсяслаСћ. p align="justify"> У билінах пра Усяслава народ даСћ тлумаченне падзеям 1068, звязане з паСћстаннем кіеСћскіх нізоСћ, якія визвалілі з няволі Усяслава и абвясцілі яго вялікім князем КіеСћскай Русі. Билінная аценка Усяслава перагукаецца з тієї, якую яму дае аСћтар "Слова пра паходу Ігарави". Ліс Гордан Рагнеди, дачкі полацкага князя Рагвалода, таксамо стаСћ сюжетам для шерага паданняСћ, билін. p align="justify"> Новим етапам у старажитнарускай культури стала з'яСћленне пісьменства. Кніжная асвета на Сћсходнеславянскіх землях крейди хрисціянскую накіраванасць. Сталия зн...
