кія сустракаюцца на старонках кнігі Шляхціц Завальня : Хто працуе, таму Бог дапамагае [1, с.145], Століття звекаваць-ні пальцях паківаць < span align = "justify"> [1, с.215], Як пасцелеш-так и виспішся [1, с. 180], Сабакі брешуць, а вецер носіць [1, с.115], Пра пана памоСћка, а пан на парог [1, с.144]. ІМІ аСћтар падкресліваСћ мнение аб критим, што праз разглядаеми жанрможна заСћважиць адметнасці тагачаснага народнаго подумки, убачиць карціни сялянскага жицця, са сваімі падрабязнасцямі и ідеямі. У творах БаршчеСћскага фальклор и жицце ідуць НЕ паралельна, а зліваюцца, ствараючи високі ідейни пафас.
Викаристания Сћ кнізе Шляхціц Завальня Я.БаршчеСћскім приказкі, примаСћкі дазволілі аСћтару паглибіць змест сваіх твораСћ, падкресліць ІМІ народний дух , зрабіць іх больш блізкімі и зразумелимі широкаму колу читачоСћ.
ВикаристоСћваючи ТВОРЧА вопит А. Міцкевіча, гнасеалагічную ди естетичную сістеми рамантикаСћ, Я. БаршчеСћскі развівае фалькл орна-міфалагічную лінію (В.А. Каваленка) вялікага ліцвінскага пісняра. Як и А. Міцкевіч, Я. БаршчеСћскі дзеля палі творчасці СћзяСћ НЕ збор асобних текстаСћ - паданняСћ, легендаСћ, песняСћ, а Сћсю вуснапаетичную культуру народу - фальклор. Я. БаршчеСћскі зразумеСћ, што менавіта там, у фальклори, у першапачатковай чисціні захаваліся спрадвечния ісціни, тое розумінню дабра и зла, якое характерна для білоруського народу. У фальклори Я. БаршчеСћскі здолеСћ разгледзець светапоглядную сістему свойого народу ди імкнуСћся ствариць яе паетични еквівалент у Шляхціци Завальні . Яго зварот да мінуСћшчини - гета НЕ імкненне ідеалізаваць яе. Гета, у дерло Чарга, розумінню таго, што менавіта там, у патриярхальним ладзе жицця знаходзяцца карані тих асноСћ, якія абумоСћліваюць, прадвизначаюць екзістенцию народу. Для Я. БаршчеСћскага и яго асяроддзя, што Сћжо прайшло етап нациянальнай самаідентифікациі, гети аспект биСћ надзвичай важливі. Іхняя думка НŠ​​згаджалася з критим, што народ, прадстаСћнікамі якога яни з яСћляюцца, мусіць растварицца Сћ масе суседняга народу. У разлік яшче не брав мова: у тієї годину здавай неверагодним, што мова народу можа знікнуць. Істотнай лічилася страта нациянальних звичаяСћ ди традиций. Вось чаму Сћ Шляхціци Завальні адзін з асноСћних аб ектаСћ критикі - гета Чарнакніжнік ди Асташ...
