ізме периядична Сћзнікаюць чуткі аб критим, што В«схаває імамВ» ужо прийшоСћ и СћвасобіСћся Сћ канкретнага Чалавек. РаспаСћсюджванне такіх Чутак у 60-80-я рр.. XX ст. садзейнічалі падзеі ісламскай ревалюциі Сћ Іране, якую СћзначаліСћ аятана Хамейні. Ен биСћ абвешчани сваімі прихільнікамі імамам. p> Шиіти, як и суніти, лічаць Суну свяшченнай кнігай, альо признаюць толькі тия хадзіси, у якіх альбо гаворицца пра Алі, альбо іх аСћтарства припісваецца Алі и ягоним прихільнікам. Шиіти примаюць агульнамусульманскі текст Карана (бо іншага проста няма), альо НЕ задаволени ім, бо лічаць, што ен недастаткова адлюстроСћвае ролю Алі. Існуе шиіцкая версия Карана з дабаСћленнем сури В«Два свяцілиВ», у якой Мухамед и Алі пастаСћлени побачим. Шиіти Верація, што сапраСћдни текст Карана, вядоми святим імамам, з'явіцца разам з Махдзі, пасли чаго праСћда и справядлівасць перамогуць.
Шиіти поза складаюць прикладна І0% пекло агульнай колькасці мусульман. Живуць яни пераважна Сћ Іране, Ираке, Ємені, некатора РАПН Дагестану, Туркменістана и Таджикістана. p> У ісламе есць рух, Які називаецца суфізм. ЄП не з'яСћляецца асобним кірункам, ягонимі прихільнікамі могуць Биць як суніти, так и шиіти, якія імкнуцца наблізіцца да Алаха плиг дапамозе метадаСћ духоСћнага ачишчення.
Суфізм узнік прикладна Сћ сяредзіне VШ - пачатку IX стст, як винік аскетична-містичних тенденций у ісламе. Сярод причин яго Сћзнікнення даследчикі називаюць агульнае Сћскладненне релігійнага жицця Сћ ісламе, якое суправаджалася паглибленимі духоСћнимі пошукамі, а таксамо СћплиСћ інших релігій, у дерло Чарга - хрисціянства. Само слова В«суфізмВ» паходзіць пекло арабскаго В«тасавуфВ» - В«самаачишченнеВ». В«СуфіВ» (жаночи рід - В«суфійіяВ») абазначае Чалавек, чие серца ачишчана пекло мірскога бруду.
Прарок Мухамед шануецца як суфі. Лічицца, што яшче Сћ маленстве яго серца було ачишчана анеламі. Сярод дерло мусульман вилучаліся так звания В«людзі на лаСћциВ» (ал аль Суфа). Яни вельмі редка пакідалі мячець у Медині, таму што бесперапинна маліліся. Насілі яни Простан адзенне з шерсці (суф), чим сімвалічна притримліваліся прикладу прарокаСћ, асабліва Ісуса.
Сутнасць суфізму Складанний віра Сћ любоСћ Алаха, якаючи грунтуецца на словах Карана аб критим, што В«сапраСћди, Алах любіць богабаязнених!В» (3,76). Прихільнікі суфізму разважаюць над текстамі Карана и Суни и імкнуцца тримацца іх прадпісанняСћ. Яни адмаСћляюцца пекло усяго мірскога, шануць беднасць, аддаюць сябе Волі Алаха и лічаць неабходньм праяСћляць стойкасць у перанясенні няшчасцяСћ и пакут.
У суфізме лічицца, што есць вельмі шмат спосабаСћ ачишчення. Приводзяцца СЛОВА Мухамеда аб критим, што колькасць шляхоСћ да Алаха роСћнае колькасці сапраСћдних веруючих. Чалавек у палею духоСћнай практици павінен притримлівацца Сћказання настаСћніка, каб НЕ пайсці за Сатаною. З Мета арганізациі сумеснай духоСћнай дзейнасці Сћ сяредзіне ХП - пачатку ХШ стст. у суфізме Сћзніклі ордени. Шлях ачишч...
