],
з дзеясловамі (можа, мусіць, бувала и інш.):
Биў у яго цели мяшок сребних динарияў, ну, можа, криху Менш [1, с.176],
Можа, ужо заўтра ўдараць у Катли и ў сурми, абвяшчаючи бій, и пальецца кроў на халодную Зямля [1, с.236]
Можа, Яраславічи хочуць випусціць нас з поруба? - з надзеяй глянуў на бацьку Барис [2, с.309], з прислоўямі (пеўна, нарешце, сапраўди, па-нашаму и інш.):
Яшче з адним добрим Чалавек розлучити яго жицце, І, пеўна ж, назаўседи [2, с.460]
Пеўна, зусім нядаўна Памер пекло старих гадоў або напароўся ў сечи на варожую Страл палавецкі хан [2, с.546].
Слова сапраўди травні значенне сцвярдження, пеўнасці, падмацавання думкі и можа виступаць у оповіді ў роли прислоўя-акалічнасці, пабочнага слова и ўзмацняльна-сцвярджальнай часціци. Виступаючи ў роли пабочнага, слова сапраўди (па праўдзе) видзяляецца інтанацийна, адносіцца да ўсяго оповіді, паказвае, што змест оповіді адпавядае сапраўднасці:
Сапраўди, невипадкова апинуўся манах на Цемнай гари [1, c.262].
У большасці випадкаў яно стаіць у пачатку оповіді и Радзіх - у сяредзіне [28, с.128].
Пабочнае слова праўда можа стаяць у пачатку, у сяредзіне и ў канц оповіді:
Князь аж плюнуў, праўда, асцярожна. Каб, крий боже, віча НЕ ўбачила [2, с.134]
Праўда, гета яшче НЕ чистае жалеза, гета Криця, у якой вельмі шмат шлаку [2, с.145].
Слова напеўна (пеўна) звичайна ўживаецца як пабочнае и видзяляецца коскамі, калі висловлюємо
? меркаванне
Дзяўчина, пеўна, даўно ўжо бачила княжичаў, бачила, як шукалі яни ягади, альо вось яни зірнулі на яе, и яна сарамліва апусціла вочи з доўгімі светлаватимі вейкамі [1, с.23]
А пекло баяришні єретиків, напеўна, збег [2, с.593]
? сумненія
Ти, пеўна, звар яцеў, - сціснуў кулакі Міндоўг [1, с.247]
Пеўна, адразу ж падумаў, што Сіверта падсадзілі сюди, каб яшче Нешта виведаць [1, с.225]
? няўпеўненасц'
Ди, пеўна, не за тую нітку пацягнуў у клубку новагародскі княжич, бо сам Міндоўг, хаваючи раздражненасць, сказаў яму ... [1, с.84]
Пеўна, іх ужо даўно шукалі ў Новагародку и ў Міндоўгавим таборі [1, с.142]
? мажлівасць:
Ен падобни на муху, што садзіцца на Гарач пекло сонца Вважаючи шатра, поўзае па ім, І, пеўна, уяўляецца їй гети Вважаючи бясконцим сусветам [2, с.486]
Міндоўг, як баяви сокал, пеўна, бачиў на сваім жицці няма світлих саколак [1, с.61]
Гугнеў, соп носам и чвякаў губамі Ніхто, пеўна, спаў [1, с.171] у такім випадкі яно сінанімічнае словами відаць, мусіць, магчима [28, с.130]. ??
Альо Някрас, пеўна ж, падвучани Бацька, князем Ізяславам Васількавічам, що не слухаў, кричаў ... [1, с.275]
Хлусіш ти, напеўна, стрий, - недаверліва сказаў Мірошка [2, с.78]
Пеўна, яни з ізгояў, з тих людзей, што ад сваіх абшчин, пекло сваіх радоў адкалоліся [2, с.372]
За вуши Чалавек тримаў тлустага зайця,...
