Сћлічвае фактичную пліч сваіх суб'ектиСћних патребаСћ. Аднако гета и есць яго слабке месца, паколькі тенденция яго Сћнутранага світла та такий Ступені накіравана на світ знешні, што Надав сами адчувальни дакладни факт, стан уласнага ціла, частина не Сћлічваецца, як недастаткова аб'ектиСћни, недастаткова знешні, так што Сћсе неабходния для фізічнага раСћнавагі задавальнення елементарних патребаСћ НЕ ажиццяСћляецца. Ад гетага ціла пакутуе, що не Кажучи Сћжо пра души. Аднако екстраверт звичайна НЕ заСћважае, альо гета прикметна для яго інтимнага хатняга кола. Страта раСћнавагі ім заСћважаецца тади, калі назіраюцца ненармальния фізічния адчуванні. Ен гета Сћспримае як канкретни и аб'ектиСћни факт, таму што для характаристикі Сћласнай ментальнасці Сћ яго нічога НЕ існуе. p align="justify"> Катастрофа можа Биць и аб'ектиСћнай, калі аб'ектиСћния мети патроху пераходзяць у суб'ектиСћния. Так, наприклад, адзін типограф, пачаСћши кар'еру простим служачи на працягу дваццаці гадоСћ цяжка працаваСћ и працаваСћ и дасягнуСћ становішча Сћладальніка приватнага впоратися. Праворуч паширалася и РАСЛІТ и ен усьо больш І Великому Сћцягвацца Сћ яе, патроху раствараючи Сћ їй усьо палі інтареси. Такім чинам, праворуч паглинула яго и гета привяло да яго трагічнага канца, у виглядзе кампенсациі яго уключаючи дзелавих інтаресаСћ, у ім несвядома аживіліся некатория Сћспаміни з дзяцінства. У тієї годину яму дастаСћляла вялікае задавальненне займацца маляваннем. І вось замести таго, каб приняць гетую здольнасць, як таку, и викаристоСћваць яе Сћ виглядзе СћраСћнаважваючую, пабочнага заняткі, ен увеСћ яе Сћ палі дзелавое речишча и пачаСћ фантазіраваць аб прадастаСћленні сваім Таварі знешняга мастацкага аблічча. На вялікі шкода фантазіі Сталі речаіснасцю: ен фактична пачаСћ випускаць прадукцию Сћ адпаведнасці са сваім уласним примітиСћним и інфантильним гусце, и Сћ виніку праз некалькі гадоСћ збанкрутаваСћ и захвареСћ. Як бачим ен патрапіСћ пад уплиСћ суб'ектиСћних інфантильних дакучлівих думак [31, с. 182]. p align="justify"> З усяго вишейсказанага ми бачим наколькі важнай з'яСћляецца праблєми визначення типаСћ и іх характаристикі для прадухілення и вияСћлення псіхічних захворванняСћ, для розуміння дзеянняСћ наших блізкіх, таму треба правесці деталевую класіфікацию типаСћ. Вядома, што з старажитних часоСћ рабіліся неаднаразовия СПРОБА звесці шматлікія адрозненні паміж чалавечимі індивідамі да асобних категориях, з другог боці прикладваліся намаганні пераадолення аднародних характаристик типавих адрозненняСћ. Відаємо, аб дзейнасці Гіпакрата и яго падзел темпераменту на Чатир субстанциі: кроСћ, флегма, жоСћць и чорная жоСћць. Тия, у каго пераважае кроСћ, адносяцца да типу сангвінікі; перавага флегми ставяцца да флегматичнага типу; жоСћтая жоСћць робіць Чалавек халерикі, а чорная приводзіць да меланхалічнай характар. Як паказвае наша мова, гети від темпераменту витримаСћ випрабаванне годинах, хоць треба було шмат стагоддзяСћ, ...
