у Вашим перакладзе могуць Биць ужо падзелени на верші, разумеецца, без рифмаСћ, якія для падобних твораСћ НЕ так ужо и патребния В».
Пажаданні славутага вучонага пазней и сапраСћди здзейсніліся, а на тій годину Я. Купала и сама не цураСћся критичнага слова. ПраСћда, найчасцей яно трапляє на старонкі друку знітаваним са словами публіцистичним. Прикладам такий знітаванасці могуць служиць артикули В«Моладзь ідзе!В» (1919) и В«Праворуч білоруського нация-нальнага гімнаВ» (1920). У дерло з іх гаворицца пра вялікую ролю редакцийнага калективу газети В«Наша НіваВ» Сћ активізациі нациянальна-визваленчага руху. АСћтар падкреслівае, што В«гета Працюю Лепша білоруських людзей над падняццем палі роднаВ куль-тури не була даремнайВ» 34. Маладия сучаснікі Купали падхапілі ідеі папяреднікаСћ и Сћзбагачаюць іх у нових Умова, пра што свед-чиць газета В«Наша КаляінаВ», якую пача видаваць у Слуцьку бе-ларуская нациянальная злучнасць В«Кветка ПапараціВ». I тут Я. Ку-пала виступіСћ як рецензент виданні. Ен падтримаСћ мають намір мо-ладзі. p align="justify"> Виразни літаратурна-кригични почирк Я. Купали можна ба-чиць и Сћ артикуле В«Праворуч білоруського нациянальнага гімнаВ». ПералічиСћши розчини, якія тади виконваліся як Беларускі гімн (В«А хто там ідзе?В» И В«Не загаснуць зоркі Сћ небі ...В» - яго Сћласния вершили; В«Про Божа, спасі нашВ» К. Каганця), Пает стримана аценьвае іх узровень, іх адпаведнасць патрабаванню Биць сімвалам дзяржаСћнай атрибутикі. I робіць вельмі пеСћную виснову, якаючи наочна паказвае маштаб купалаСћскага подумки: В«Ди и шмат яшче есць усялякіх пісень и вершаСћ, якія ахрисцілі гімнамі, що не зважаючи на тое, ці яни заслугоСћваюць таку назву, ці не.вось з гетага вялікага лікуВ« гімнаСћ В» ми Сћсе-Такі не маєм - сказаСћ б я - признанага и Сћсвенчанага білоруського нацияналь-нага гімна В»35.
Причиненасць Я. Купали да дзейнасці критичнага цеха, ня-гледзячи на колькасна нешматлікія виступленні яго Сћ гетим жалри, була моцнай маральнай и творча-прафесійнай падтримкай білоруський критикі.
значний часцей у параСћнанні з літаратурна-критичним ма-териялам на старонках периядичнага друку 1917-1920 гадоСћ змяшчаліся гісторика-літаратурния артикули и даследаванні. Іх аСћтари виразна Сћсведамлялі наспелую неабходнасць зрабіць зда-Битків грамадскасці лепшия мастацкія дасягаенні мінулих ста-годдзяСћ и тою самим паказаць вялікія творчия здольнасці народу. I шкірно са свядомих білоруських адрадженцаСћ рабіСћ практичния Захадите Сћ гетим кірунку. Найболинай актиСћнасцю вилучаліся В. ЛастоСћскі, Я. Лесік, А. Луцкевіч, М. Гарецкі, Я. Карскі. p align="justify"> Яшче Сћ 1916 Годзе Сћ Пачатковая нумарах В«ГоманаВ» билі зме-шчани артикули В. ЛастоСћскага В«1491-1916В», присвечания гі-сториі білоруського друку, В«Памяці СправядлівагаВ» (К. КаліноСћ-Скаген) , В«Причини заняпаду білоруського адрадження Сћ XIX ст.,В« Шлях творчасці В». У апошняй публікациі гаворка ідзе аб роли чуж...
