паловай, вки ширині). Биў актиўнай часткай кампазіцийнага рашення лакальних вариянтаў традицийних комплексаў. Захоўваліся розния форми ў адпаведнасці з функциянальнай рол, якую ен меў. У адних регіенах фартух биў у адну полку шчильнай суконнай тканіни, у другіх складаўся з двох Полак ільнянога Палатна, злучаних декаратиўним швом, и лінія злучення частак размяшчалася на фігури пасяредзіне спераду. Для прапарциянальних суадносiн частак касцюма адигриваў ролю модуля ў супастаўленнi вертикальних памераў, якiя вагалiся пекло доўгiх, амаль што закриваючих спаднiцу, да карацу за яе на 15 - 20 см.
Фартух часта рабiся з фальбонай па нiзу, шириня гета деталi магла Биць вузкай (5 см) i широкай (фальбона Займаюсь палавiну ўсей даўжинi). Уверсе Фартух закладвалiся зборкi або трупи складак i пришиваўся пояс, каўнерик. На канц пояса мацавалiся ромбападобния каляровия кавалкi материі. Упригожвалi стужкамi, гаризантальнимi радамi неглибокiх складак, прошвамi, карункамi, аплiкациямi. Вузкiя, з адной полкi тканiни фартухi закривалi спаднiцу толькi спераду. Широкiмi абгортвалася амаль уся фiгура так, што краi сиходзiлiся ззаді.
На Беларусi паширана призначе фартух (хвартух), альо захаваўся ўсходнеславянскi термiн пяреднiк. Яшче адна призначе запону (запiн) звязваецца з iншим кроєм i манерай насiць фартух.
Ен меў виглядають нагруднiка - закриваў грудзi, а па даўжинi даходзiў тол'кi да сяредзiни стегна. Такi крій вилучаецца як регiянальни вариянт.
Зафiксавани яшче адзiн крій - тунiкападобни нагруднiк з кароткiмi рукавамi. Яго битаванне абмяжоваецца вузкiм арзалам (били Суражскi Павєтьє) [15, с. 60 - 65].
Асобнае месцца ў сістеме святочнага адзення беларусаў Займаюсь вясельни касцюм. Ен меў сваі асаблівасці, якія адрознівалі яго пекло проста святочнага адзення.
«Так ачепін Малад приступае апранутая ў шлюбния шати, м. зн. у світлим шарсцяним андараки и чорним каптаніку, а ў Відзейках и Бортніках пад Мсціславам - у суконна гарсеце. Коси расчасания, Головата аздабляе Гірлянда рознакалярових стужак, зав'язаність бантамі. Ад гета гірлянди на плечі спускаецца больш за дзесяць стужак, на галавіт відаць невялічкі вяночак, звіти з мірту або рути »[26, с. 70].
Мужчинская адзенне ў сваім агульним комплекс І ў деталях Меней разнастайная, чим жаночая. Мужчинскі касцюм складаўся з палатнянай кашулі и портак, пашитих з даматканага Палатна або сукна ў залежнасці ад пари року. Гети комплекс дапаўняўся верхняй адзежай, абуткам, галаўним уборам, а таксамо ваўняним або рамен поясам, напрананим и па-над кашуляй, и па-над цеплай адзежай. Дадаткам да гарнітура з'яўлялася яшче скураная сумачки-каліта, якую насілі на папружци праз плячо ЦІ на поясі. У такім гарнітури беларус хадзіў у святочния и працоўния Дні [19, з. 143].
Адметнай яго асаблівасцю було пераважанне Белага колеру ва усіх елементах касцюма: Білої Кашул, нагавiци, хустачкi-ширинкi на шиi, Анучит, Білої i шерия армякi i свiткi.
Білу палатняную Кашул тунiкападобнага цi палiковага крою насiлi навипуск. Яна крейди адкладни ЦІ стаячи каўнер, прамия (калошкі) цi сабрания ля манжет у дробния зборачкi рукави. Святочния кашулi звичайна шилi са стаячим каўняром, якi зашпiльвалi злева на два гузiкi, што давала магчимасць багата аздабляць вишиўкай манiшку. Акрам манiшкi вишиўка...
