тальскім), збіранне ў пачатку п еси Перад Карчма, наяўнасць и війта Навума и Ціта, арандатара панскае Карчма Янкеля (у В. Дуніна-Марцінкевіча Іцка) , присутнічае епізод з роздвоєним мелам.
Пісаў ен гети твор дзеля таго, каб пазнаёміць расейскае грамадзянства зь Беларусьсю [Луцкевіч 2006, 146], - пісаў А. Луцкевіч. Абодва пісьменнікі належалі да дзвюх різни па культурних відпливаючи груп, и пад тієї годину, як В. Дунін-Марцінкевіч пісаў Ідилію (Сялянку) дзвюма мовамі - польскай и білоруський, присвячаючи яе білоруський інтелігенциі, - Шпілеўскі пісаў па-руську и па-беларуску, разлічваючи на расійскае грамадства, а гета значиць вялікай ризикі, што спісванне можа викрицца не було.
Плагіят виявіўся толькі сяньня, калі мо ўжо НЕ захаваўся и сьлед пекло магіли яго аўтара ... [Луцкевіч 2006, 148], - сцвярджае А. Луцкевіч.
3. Приёми и спосабами дасягнення камічнага ефектом ў Пінскай шляхце
Агульная панарама трагічних Падзу паўстання 1863-1864 рр. дапамагае ўзнавіць доўгі, поўни пакутлівих роздумаў шлях В. Дуніна-Марцінкевіча да стварення свойого лепшага твора - камедиі Пінская шляхта. Яна нараджалася з пачуцця горкага расчаравання ў критим, што праз стагоддзі лічилася каштоўнасцю, вартасцю целага саслоўя, - званні шляхціца.
Яна лічицца Лепші з твораў В. Дуніна-Марцінкевіча. У гета п есе висмейваюцца фанаберия и адначасова страх Перад уладамі дробнай шляхти, несправядліви суд. Сценічнае ўвасабленне Пінская шляхта атримала толькі ў 1917 р пастаноўку ажиццявіла Першае білоруський Тавариства драми и камедиі ў мінскім гарадскім театри. А ў 1918 п єса була ўпершиню апублікавана - у газеце Вільна Білорусь raquo ;.
П єса Пінская шляхта (1866) напісана ў пасляреформенни перияд. Яна сведчиць аб ідейна-мастацкім РОСЦИО Дуніна-Марцінкевіча як пісьменніка. Калі ў дареформенни перияд у яго творчасці Моцний давалі сябе адчуваць елементи сентименталізму, згладжванне антаганістичних супяречнасцей, то зараз у реалізме пісьменніка галоўную ролю адигривае критични елемент, - сцвярджае А. Семяновіч.- Прикметна вияўляецца таксамо и зростання мастацкага майстерства Дуніна-Марцінкевіча як драматурга; тут, бясспречна, адиграў палю станоўчую ролю вопит стварення лібрета камічних опер [Семяновіч 1986, с. 7].
П єса Пінская шляхта - Першів беларуская камедия сатиричнага зместу. Жанр сатиричнай камедиі НЕ биў випадковим у творчай практици В. Дуніна-Марцінкевіча. Ужо ў ранейших творах пісьменніка можна заўважиць елементи сатири. Асабліва Моцний адчуваецца сатирични елемент у Гапон, Вечарніцах, Халімоне на каранациі, Сялянци. А. Семяновіч лічиць, што Дунін-Марцінкевіч праявіў сябе... як майстар разнастайних камічних сітуаций, майстар диялогу, паказаў свае ўмельства па-майстерску викаристоўваць багацце народнога Гумаров [Семяновіч 1986, с. 7]. Усьо гета красамоўна сведчиць аб критим, што ўжо на Першів етапі літаратурнай дзейнасці Дунін-Марцінкевіч праявіў схільнасць да камедийна-сатиричнага жанру.
Камедия Пінская шляхта з Поспеха ставіцца на сценах многіх театраў краіни, каристаецца нязменнай папулярнасцю ў гледачоў.
Жанр п еси Пінская шляхта аўтар визначиў як фарс-вадевіль. Риси гетих жанравих форм (шаржиравани, гратескави паказ персанажаў, адкрития самахарактаристикі, нечаканасці, што падпільноўваюць герояў, устаўния куплети и раманси) у творити присутнічаюць. Аднако битави канфлікт, характерни для вадевілю, у п се В. Дуніна-Марцінкевіча перарастае ў сацияльни.
Наяўнасць афаристична виразнай мови сведчиць НЕ толькі пра майстерства В. Дуніна-Марцінкевіча як пісьменніка, но и пра тое, што ўжо ў Народнай свядомасці ўсталяваліся и замацаваліся пеўния тривалия адносіни и ўсприманне кожнага з саслоўяў грамадства [Адамовіч 2008 , с. 82].
значний ролю ў Сенсит станаўлення Дуніна-Марцінкевіча як камедиёграфа адиграла руская класічная камедия Фанвізіна, Грибаедава, Гогаля. Беларускі пісьменнік вучиўся ў рускіх камедиёграфаў будаваць палі п еси на грамадскіх стимулах, на ідеі праўди и зла (Гогаль), рабіць іх сацияльна завостранимі, вучиўся майстерству драматичнага жанром - самаго складанага літаратурнага жанру, - піша А. Семяновіч [Семяновіч 1986, с. 7].
Як и большасць рускіх камеді канца XVIII - першай палавіни XIX стагоддзя, камедия В. Дуніна-Марцінкевіча носіць викривальни, критични характар. У Пінскай шляхце драматург сувора раскритикаваў суд царскай Расіі, сатирична висмеяў пануючия там безаконья, бюракратизм, невуцтва, підкуп, хабарніцтва, асудзіў усю сістему царської суду и законнасці.
калі ў 1890 Годзе було Зроблено Спроба надрукаваць Пінскую шляхту, віленскі губернатар рашуча запратеставаў, заявіўши, што Такі твор, дзе непристойна паказваецца асобі суддзі...
