нациі, якаючи, адпаведна для жанру, заканчваецца резкім и нечаканим фіналам. ПриціснуСћши рукою на Сћласним цільових перевірок мяркуемую Скочко, пісар будзіць Жонка и просіць яе запаліць свічку и паглядзець на злоСћленага В«злодзеяВ». Розв'язка атримліваецца нечаканая, непрадказальная и камічная. ЛоСћля скочкі зайняла шмат годині и СІЛ, а винікам такогого актиСћнага и інтригуючага дзеяння стала паведамленне жонкі: В«Цьфу, Дураном, гета ж бародаСћка!В» Такім чинам атримліваецца, што у дадзенай навели з класічна пабудаванай кампазіцияй криху зацягнутая кульмінация (В«злавіСћшиВ» Скочко, герой будзіць Жонка и тлумачиць їй, што адбиваецца) кампенсуецца и СћраСћнаважваецца за кошт виключна хуткай и лаканічнай развязкі. Адним оповідей аСћтар видатна заканчвае анекдатични аповед. Камічнасць сітуациі Якуб Колас падкреслівае дастаткова падрабязним апісаннем В«ловаСћВ» пісара, з адпаведнимі каментарамі героя: В«Бадай вас агонь висмаліСћ, як ви смаліце!В», В«А, гад! А пашпарт у цябе есць? В»И інш. [7, с. 111] критим больш Ярка виступає на кантрасце з падрабязна апісаним дзеянне и зацягненай кульмінацияй Такі Яскрава нечакани и кароткі фінал. Адна фраза видатна виконвае падвойную ролю - імклівай навелістичнай развязкі и яскравага камічнага елемента, што сведчиць пра значную таленавітасць аСћтара и яго майстерства як празаіка-навеліста.
Вельмі падобнай да папяредняй па ужитим мастацкім приемам и жанравим асаблівасцям з яСћляецца навела В«АдгукнуСћсяВ». Яна таксамо Цалко гумаристичная, маленька па аб еме, з традицийнай навелістичнай кампазіцияй и нечаканай камічнай канцоСћкай, якаючи укладати Сћ адним апошнім оповіді. Пачинаецца аповед з експазіциі-апісання перадсвяточнай ночи. Якуб Колас видатна перадае Атмасфера чакання свята Сћ сяле, падрихтоСћкі да яго: мужчини ціха и дружна спяваюць велікодния песні, усьо вакол сведчиць пра трапяткое чаканне свята людзьмі. А селянін Лукаш, стаміСћшися, приснуСћ у царкве. І снілася яму, В«што плисти ягони крута заламали Сћ берагВ». І Сћ кульмінацийни момант, калі Сћсе Сћ храмі христосуюцца, суседі Янка заСћважае, што Лукаш спіць, и будзіць яго: В«Прачніся, адгукніся! Христос уваскрос! - Лукаш, чи не прийшоСћши Сћ памяць, липнуСћ вачима І, думаючи, што ен яшче на плице, гукнуСћ на Сћсю царкву: - Піліп! Кідай ширигу! .. В»[7, с. 120]. Відавочна, што Сћ гетих дзвюх навів шмат паралелей: вельмі невялікі аб ем, амаль аднолькавая кампазіция, лаканічная фраза - розв'язка, камічнасць падкресліваецца кантраснасць апісанняСћ и сітуаций, у загалоСћку абедзвюх навів адно слова ( дзеяслоСћ). Альо безумоСћна маюць гетия розчини и важния адрозненні, індивідуальния асаблівасці. Так, апошняя навела НЕ травні зацягнутай кульмінациі, як папяредні аповед В«ЗлавіСћ!В». Плиг адназначнай гумаристичнасці и забаСћляльнасці абодвух твораСћ, навела В«АдгукнуСћсяВ» травні Риси псіхалагічнасці. АСћтар ...
