дбліск у акне, варта кричиць В«ПажарВ» и звоніць у дзвін (дзеянне); на дзвін уздимаецца Сћся значна и бачиць у прицемках Міколу з жончинай спадніцай на плячах и заткалам у руках, яго примаюць за чорта и узнімаецца верхал (дзеянне). Такім чинам, як наростала СћяСћная тривога пекло пералічення аСћтарам у експазіциі причин непакою людзей, як усьо павялічваСћся и павялічваСћся страх Міколи пекло уласних размоСћ и шолахаСћ, так паступова наростають и наростають з дзеяння Сћ дзеянне кульмінация. І толькі традицийна резкая и нечаканая канцоСћка пакідае читача Сћ задуменнасці: В«А назаСћтра яшче велика тривога павісла над сяломВ». p align="justify"> Такі фінал навели треба прааналізаваць асобна. З аднаго боці, треба патлумачиць, у чим жа нечаканасць такий канцоСћкі, непрадказальнасць. АСћтар па-майстерску падводзіць читача да думкі, што раніцай усьо людзі будуць альбо кпіць з пужлівасці Міколи, альбо лаяцца з ім за падняти Сћначи перапалох. Сам Мікола просіць сина Нікому нічога НЕ расказваць, прадчуваючи Такі Павароті Падзу (Цалко лагічни). І тут жа, пасли гета прохання аСћтар паведамляе, што значна яшче больш впав Сћ стан тривогі. І вось тут на роСћних сутикаюцца камізм и псіхалагізм. З аднаго боці, смішна, што Сћсе сяло НЕ зразумела Надав, што адбилося ноччу І хто биСћ причинай верхалу. Падкреслівае гети ефект кантраснасць апісання тривогі сяла и В«самапужанняВ» Міколи. Альо з другог боці, калі зазірнуць криху брили, апусціць камічнасць сітуациі, то становіцца криху Шкадов гетих цемная вяскових людзей, якія пужаюцца зусім придумана В«знакаСћВ», Які у Простан випадковасці бачаць прадвесце бяди, няшчасця и па-сапраСћднаму Сћ гета Верація. Толькі па-сапраСћднаму таленавіти пісьменнік, якім з яСћляецца Якуб Колас, зможите так нечакана, и Сћ то жа годину арганічна, спалучиць псіхалагічния и камічния елементи Сћ навели, захаваСћши практична Сћсе яе жанравизначальния Риси.
Прикладам виключна гумаристичнага твора з яСћляецца навела В«ЗлавіСћ!В». Як и належиць класічнай формі гетага жанру, у Аснова сюжету ляжиць адзін анекдатични випадак, кароткі займальни аповед, асноСћная Мета якога - пазабавіць читача, без псіхалагізму и павучення. ГалоСћни герой - пісар Павал Дурундовіч - заканчвае цяжкі працоСћни дзень и з адчуваннем споСћненага грамадзянскага абавязку и Сћ добрим настроі будинку кладзецца Спацио. В«І сон, салодкі сон, з мінути на мінуту гатоСћ биСћ замкнуць яму вочиВ» [7, ​​с. 110]. І тут адбиваецца зав'язка дзеяння: В«Альо чуць толькі стаСћ ен драмаць, як па спіне борздзенька прасунулася маленька, чорная, Жваво живелка ...В» [7, ​​с. 111]. Сутикненне з дискамфортам вимагае пекло героя дзеяння. Далею аСћтар апісвае як з нарастаючим імпетам пісар рознимі спосабамі спрабуе злавіць Скочко, якаючи перашкаджае яго заслужанаму сну. Усю малу па аб еме навели дзеянне развіваецца и напружанне наростає, падводзячи да кульмі...
