/p>
Калиска будз калихацца,
зернами прарастаць,
Голуб - віць гняздо пад страх,
Чарапаха - ісці Чумацьким Шлях,
Слани - пераступаць з нагі на НАДУ, -
Зямля будз століття
Зелянець, зелянець, зелянець. [14, с.216].
У яго вельмі часта сустракаюцца приеми містифікациі, викаристанне дзіцячай непасреднасці, наіву, казачнай парадаксальнасці, фальклору. Пашираюцца асациятиўния паетичния сувязі. Альо далеко не адразу ен звярнуўся да геткага типу філасофскага подумки, Які биў ў многім яму ўласціви ў сталлю пару. Такий розкошу ен ранєй проста не міг сабе дазволіць, бо тагачасная речаіснаць 30-х гадоў у Заходняй Беларусі вимагала іншага подивившись на світло - більш рацияналістичнага, канкретнага, категаричнага, а галоўнае, больш навуковага - Такі погляд даваў марксізм.
I. Кант лічиў сутнасцю паезіі «незацікаўленае сузіранне. М. Танка, вядома, що не задавальняла таке розуміння паезіі. Своеасаблівасць яго сгеdo була абумоўлена критим, што з самаго пачатку ем адчуў надзенную неабходнасць у слові, якоє б знаходзіла реальни водгук у читача, було патребним усім. Такім словами було слова праўди, якое адлюстроўвала сацияльния супяречнасці свойого годині. Ужо ў кнізе »На етапах Пает сцвярджае типову канцепцию Чалавек, як намагаецца вийсці за межи свойого грамадскага становішча и свойого характар, як у значнай Ступені фарміруецца знешнімі абставінамі. Пает намагаецца адваяваць Свабоду. У ліричним героі М. Танка ў адной асобі спалучиліся ревалюциянер и адрадженец. Яни пазнавалі и признавалі адну ісціну, ісціну змагання, якое павінна було зрабіць іх свабодним.М. Танк належаў да актиўнай часткі змагароў за Свабоду супроць сацияльнага и нациянальнага ўціску, и яго паезія ў многім крейди палітични характар. Паняцце Паета-філосафа на гетим етапі да яго аблічча аніяк НЕ стасавалася, гераізм и напружанасць билі адзнакамі и льно-етичнай Норман паезіі ранняга М. Танка.
Па годині ў творчасці Паета заўважни прикмети большай лірика-філасофскай суб ектиўнасці, узмацняюцца патриятичния мативи. Гета ўласціва кнігам «Журавінави колір,» Нарач, «Пад мачтай,» Праз вогненним небасхіл. У 1943 Годзе, падчас Вайни, напісани верш" Рідна мова - лірични роздум пра спаконвечния духоўния каштоўнасці, што, як и жицце людзей, и материяльния каштоўнасці, апинуліся пад пагрозай вогненнага знішчення. Філасофскае адзінства светаўспримання Паета - у асациятиўнай метафаричнасці пераліченняў: з чаго ж яна складаецца, рідна мова, з чаго винікае и чим з яўляецца? 3 усіх першависноў народнаго гістаричнага жицця, з яго святиняў, ПРАЦІ, барваў природи:
З легендаў и козак колишніх пакаленняў,
З Калос цяжкога житоў и пшаніц,
З сузор яў и Сонечна чіпляючись праменняў,
З гримучага ззяння бурлівих криніц,
З птушинага шчебету, шуму діброви,
І з гора, и з радасці, и з усяго
Таго, што лягли пазаўседи ў Аснова
Святині народу, бяссмерця яго, -
Ти виткана, дзіўная рідна мова. [4, с.59].
Тут сама вияўленчасць, живапіс, паказ жицця, реальния назіранні з яўляюцца філа...
