ернутасцю да яго пластикі, фарбаў и гукаў. На нашу мнение, М. Танк больш, чим хто інши з сучасним білоруських паетаў, наблізіўся да розумінню раўнавагі паміж прадметна-природним и духоўним, паміж Культурал и цивілізацияй. Гета, думаецца, адна з граняў яго гуманізму, розумінню багацця штодзеннага," звичайнага жицця.
Гераізм чалавечнасці, льно чуйнасць и пачуцце пригажосці складаюць духоўную сутнасць яго паезіі, адзначанай яснасцю думкі, багаццем и шматстайнасцю карцін ідей и вобразаў.
Такім чинам, М. Танк ствариў рамантична-ідеалізавани вобразе ліричнага героя, Цалко звернутага да високага духоўна-естетичнага ідеалу, скіраванага ў будучиню роднага краю. Гета вобразе Маладога падпольшчика-ревалюциянера, пригожага палею ахвярнасцю змагара за інтареси народу, широкай працоўнай Грамада. Ен падвяргаў сумненія льно-прававую практику, Сацияльна-еканамічния Аснова заходнебеларускай речаіснасці, ставіў на меце пераўзнавіць іх у адпаведнасці з сациялістичнимі ідейнимі принципамі и каштоўнасцямі.
Лірични герой Паета? асобі падкреслена метаімкненая и пошукавая, справядлівая и принциповая, смілива и рашучая и ў тій жа годину? сціплая, чулая, даверлівая, висакародная. Гета Чалавек духоўна багатая, узвишани, летуценни, Які адмаўляў світло стрибне и насілля, намагаўся вийсці за межи сістеми ўсталяваних акалічнасцей, каардинат и критерияў, працаваў на далекасяжную перспективу. Ен спалучаў «перадавия палітичния подивиться и тонку ўражлівасць,? падкресліваў У. Калеснік,? редкасную льно чисціню и Широкий натуру. Сувязь яго з жиццем шматгранная, а самавияўленне інтенсіўнае, змястоўнае и пригожае [12, с.134-135]. Маючий дастаткова ўмоўни, абагульнени характар, лірични герой М. Танка ў тій жа годину биў Цесна звязана з асаблівасцямі жицця Паета, широкім спектрами Падзу и фактаў заходнебеларускай речаіснасці. Абставіни знешняга світлу неслі яму шмат нягод и випрабаванняў, яго неаднойчи »адривалі пекло сасонак и ціхіх бяроз, пекло вазерних успеняних хваляў, пекло сялянскіх дарога и Палос; «Каласа травні град няраз вибіў, и на помач прийсьці я ня міг.». Аднако, паспяхова пераадольваючи іх, ен няўхільна рухаўся наперад, імкнуўся «аб чорния скіби» народнаго жицця адвастриць «нових песьняў нарог» [13, с.6].
1.2 льно-філасофская евалюция
Існуе думка, што філасофія, атожилак паезіі, витворная пекло яе. Калі ўслухацца ў наступния фрагменти з античних філасофскіх текстаў: «Усім кіруе маланка; »Людзям не стала б Лепша, калі б усе іх жаданні збиліся; «Час складаецца з асобних» цяпер; " Ва ўсім есць Частка ўсяго, то можна пачуць радкі М. Танка. Пает вирас з зямлі и ўзняўся да самих високіх вяршинь духом, немає адарваўшися пекло яе. ЄП не вибіраў паміж материяльним и духоўним, а як стихійни дуаліст (пекло філасофскага паняцця дуалізм) натуральна и нязмушана сцвярджаў гетия два пачаткі ў іх гарманічнай згодзе и спалучанасці. У палю сталі, позна пару Танк пісаў, звяртаючися да старажитнай міфалагізациі, гуманістичнай и філасофскай па палею сутнасці:
Зямля тримаецца на Трох СЛАН,
Слани - на велізарнай чарапасе,
Чарапаха - на голубе,
Голуб - на хлібним Коласа,
Колас - на калисци,
А калиска - на песні матчинай.пакуль пісня будз гучаць, <...
