вердзіСћшися Сћ Свеце, агароджанай сцяной, маральния норми пазней на другім етапі развіцця феадальнага грамадства Сћ канц ХV арт. вдохновляля трубадураСћ. У іх піснях апявалася лицарства и любоСћ, а па сутнасці, у іх праслаСћляліся 2 Сацияльна дасягненні - стабілізация и асваенне новаго прастори. Многія знакамітия рицараСћ билі спачатку простимі ваярамі, альо за праяСћленую адвагу Сћ бітвах доблесць атрималі високі ранг. p align="justify"> У тієї пані годину воін не міг дамагчися ушанаванняСћ, калі ЄП не веСћ сябе, як сапраСћдни лицарів.
Са зменай пакаленняСћ паступова СћсталеСћвалася сацияльнае раСћнавагу, Нови адносіни замацавалі пеСћную агульнасць сеньераСћ. Якаючи аслабіла пачуцце пастаяннай тривогі. Замкі адкапалі вароти сябрів и суседзям, Вайни саступілі турніраСћ, на рицарскіх шчитах красаваліся цяпер фамільния герби. Дзе ранєй Панаван хітрасць и жорсткасць, цяпер квітнелі доблесць и шчодрасць. Так, з іншого палового развіцця феадалізму закладваюцца асноСћния надзел, Які пакінула гетая епоха и па праву заслужили Назву В«замкавая культураВ». p align="justify"> Усе працеси, якія адбиваліся Сћ реальним Свеце накладвала адбітак на іншую реальнасць, якаючи Складанний міфічную Аснова рицарскіх Рамані Сћ и балад. Калі Сћ кнізе Гальфрида Монмутского распавядаецца пра жицце. Дзеі и подзвігі самогу Артура, то класічная АртураСћна узносіць братерства рицараСћ Круглага Стала, іх пригоди, практична НЕ мавши стаСћленне да ваенних дасягненняСћ, якія билі апісани Сћ "Гісториі бритаСћВ». Гета адзінкавия сутичкі паміж двума ці некалькімі рицарамі, альбо спаборніцтва на турнірах (характерния для перияду феадальнай раздробненасці). p align="justify"> Альо разам з ідеаламі куртуазнасць Сћзнікае и фармуецца повий міф - міф пра святі Грааль, Які патрабаваСћ пекло лицарем духоСћнай чисціні и цнатлівасць (якое далеко не заСћседи було Сћласціва лицарі).
Тема Святога Грааля атримала найбольшае развіцце Сћ перияд позняга сяреднявечча, калі завяршилася фарміраванне міфаСћ аб Круглим стале Караль Артура. Па заходи таго, як сяреднія вякі саступаюць месца епосі. Адрадженне, працес фарміравання гетих міфаСћ, падиходзіць да завяршення. br/>
КіраСћнік 4
На працягу XIII-XIV стст. легенди пра Караль Артура и яго лицарем працягваюць натхняць паетаСћ. В«Вершавания рама, перакладзения або стилізавания на французскі Стила присвечания таму ці іншаму фрагменце широкай чароСћнай гісториі билі папулярния и сярод висакародних, сярод простих людзейВ». p align="justify"> І вось у канц ХV ст. з'явілася сачиненне. Які аб'яднаСћ у сабе Сћсе гетия міфи. У 1485 Вест міністерская друкарня Кекстона випусціла раман ангельського празаіка Томаса Менлорі В«Смерць АртураВ». Гета твор завяршае артуровский цикл або падобних твораСћ. Пяцьдзесят шесць разоСћ у тексце палею кнігі Мелорі паСћтарае читачам, што криніцай для яго служилі В«французскія кнігі, альо ен, відав...
