чаў, што спадарожнічаюць Чалавек ў жицці. Гетия речи могуць здацца на дерло погляд Вельм звичайним, Будзень. Аднако тое, што з яўляецца звичайним и привичним для кожнага з нас, у Паета можа виклікаць асаблівую душеўную реакцию: ен здзіўляе нас нечаканасцю мастацкага адкрицця. Учитаемся ў «Надпіс Зроблено Пает» на яблику:
Добрим и сардечним словами
Чи не забудзь ніколі ўспомніць
свойого друга-садавода,
Што привіў лясную дзічку,
Жаўрука, Які Вясна
Разбудзіў яе пупишкі,
Дождж, Які гнуў каренні,
Вецер, што гайдаў галіни,
Пчол, якія апиляў
Колір Ружова и Духмяний,
Рукі смуглия дзяўчини,
Што плади збіралі ўвосень,
Кал будзеш гети яблик
На палею тримаць далоні. [14, с.38].
Як бачим, аказваецца, як вялікі чалавечи змест тоіць у сабе проста реч - звичайни яблик, колькі ПРАЦІ сканденсавана ў ім. Шмат пекло чаго и ад каго залежиць чалавечае шчасце, - хочай сказаць Пает - не можа Биць винікам намаганняў аднаго індивідуума, а складаецца з саўдзелу калі НЕ ўсіх, то многіх людзей.
I паезія, и філасофія, на мнение М. Танка, заклікани змагацца з абсурднасцю бицця, азараць яго святлом розуму. Гетим ен и займаўся на працягу ўсяго свойого мастакоўскага шляху. Думку ен няредка ставіў вишей за емоцию, вишей за гармонію, імкнучися ўласним інтелектуальним намаганнем на Нова, сучаснай Аснова спасцігнуць тое, што спрабавалі зразумець многія пакаленні да яго. Плиг гетим амаль заўседи прапанаваў нейкае аригінальнае, займальнае, часта забаўнае, а годинах и парадаксальнае рашенне.
На прикладзе лірикі М. Танка заўважаем скраванасць паезіі да реалістичнай прадметнасці, да паглиблення ідейна-емациянальнай емістасці мастацкага вобразе, да глибокага пазнання гуманістичнай сутнасці простих речаў - першапачатковай Аснова чалавечага існавання.
Светаадчуванне Паета, яго светапогляд, што грунтуецца на тривалай еднасці з жиццем, абумоўлівае и яго естетику - естетику здаровага и менавіта танкаўскага реалізму.М. Танк - рамантик и адначасова реаліст па складзе свойого Талент. Ен Глибока закахани ў материяльнае, живое жицце, якое для яго привабней за ўсе казкі. Тут усе проста: плуг, хліб, пісня, дружба - для Чалавек речи Першай неабходнасці. У яго паезіі яни набиваюць асаблівую вартасць и слушнасць, бо Пает прийшоў да такогого розумінню праз доўгі, вялікі и пераканаўчи жиццеви вопит.
Адзнака демакратичнасці светапогляду, набитага ў нястомнай ПРАЦІ, у багатим жиццевим вопице, ляжиць на ўсей вобразнай сістеме паезіі Танка, як виключна проста адчуваў палю приналежнасць да працоўнага люду:
Я пісаў зямлі многа лістоў
Пяром, якім пішуць ліричния песні,
Гімни розния,
маніфести;
Пісаў я Смика усіх Скрипак,
Якія смяюцца и плачуць;
Пісаў спіцамі дрогкіх калес,
Якарамі и мачтамі караблеў,
Багнетом и
сапернай лапатай:...
