епса. Ранейши склад преторіанською гвардиі биСћ распушчани, а нови склад з вернікаСћ інших биСћ павялічани так 16 кагорти (16 тис.) i стаСћ дакладнай апорай новаго імператара В»[4; C184]. Аднако Вітелі неСћзабаве прийшлося змагацца з нови претендентам. Ім стаСћ Вепансіана Флавій, камандуючи римскімі військам у Палестине, дзе ен душиСћ паСћстанне іудзейскага насельніцтва. Провозгласавшеніе Веспасіана Флавія патрималі сірийскія и егіпедскіе легіени, г.зн. уся Сћсходняя палового Імпериі. Встежити за Сћсходнімі правінциямі Сћлада Веспаніана призналі дунайскіх легіени, што стварала яму значний перавага Сћ сілах над Вітелі. Нови імператар дзейнічаСћ рашуча. Блтже за Сћсе размешчания да Італіі дунайскіх легіени пачалі першимі наступ на Італію, у тієї годину як сірийскія войскі павінни билі падиходзіць 2. Ешалонам. Вітелій виступіСћ насустрач. ПраціСћнікі сишліся на раСћніне каля Кремона, дзе вітелліанци пацярпелі паразит и звярнуліся ва Сћцекі. СПРОБА Вітелі затримаць надиходзячия на Рим дунайскіх легіени Сћ Апенінскі гарах НЕ Сћвянчаліся Поспеха. Рим биСћ захоплени, а Вітелі забіти. p align="justify"> В«Веспасіана святкаваСћ перамогу. Аднако становішча Сћ Імпериі працягвала остваться напружаним. Як на Захадзе, так и на Усходзе Імпериі яшче працягваліся ваенния дзеянні. У паСћночна - восточнолй часткі Галіі Сћспихнула паСћстанне германскага плем'я батавов, на чале якога СћстаСћ Юлій Цівіліса, Які служиСћ ць допоміжних військах у якасці префекта и добра ведаСћ римскія парадкі. Цівіліса усталяваСћ сувязі з правадирамі гальскіх пляменаСћ треверов и лингонов и паспрабаваСћ аб'яднаць супраць римлян сіли германцаСћ и галаСћ. ПаСћстанне стала примаць грізні для римлян абарот. Добра арганізавания Атрада паСћстанцаСћ напалі на римскі лагер у Горадзе Веттера и захапілі яго. На бік батавов перайшоСћ римскі горнізон Сћ Горадзе Новезій. Аднако гета билі лакальния поспехі паСћстання. У асяроддзі паСћстанцаСћ, як гета часто буває, пачаліся сваркі. Велика Частка гальскай аристакратиі НЕ падтримала восатаніе и застали Вернан Імпериі, Сћзмацніліся рознагалоссі паміж галамі и германцамі Сћ самим ТАБАРІ паСћстанцаСћ. Так таго ж у пачатку 70г. Веспасіана Сћжо разграміСћ сваіх супернікаСћ на імператарскі пуропур и авалодаСћ сітуацияй. У бітве каля горада Трир паСћсталия пацярпелі паразит, и паСћстанне було Жорсткий падаСћлена. В»[8; C211]
Больш за працяглим було паСћстанне іудзейскага насельніцтва Сћ Палестине, якое атримала Назву Юдейскай Вайни (66 - 73гг.). Причинамі паСћстання Сталі як злоСћживання римскай адміністрациі, так и Сацияльна барацьба Сћнутри самогу іудзейскага грамадства. В«У 1 ст. н. е.. у Юдеі видзелілася некалькі релігійна - палітичних груповак, якія вядуць паміж сабой разлютаваную барацьбу. Адним з центральних пунктаСћ іх барацьби було стаСћленне да риму. ПрадстаСћнікі вишейшай іудзейскай аристакратиі и духавенства - садукеі - падтримлівалі Сћладу Рима и служилі Вернан апорай імперскай адмі...
