но адзінае пачуцце, закладзенае Сћ нас самою природай: інстинкт самазахавання. У дзяржавах еСћрапейскай цивілізациі гети інстинкт називаецца асабістимі інтаресамі. Вось паживе столькі, колькі я, тади даведаецеся, што з усіх живих вигод толькі адно дастаткова надзейнае, каб було Чалавек варта гнацца за ім. Гета золата. У золаце сканцентравани Сћсе сіли чалавецтва В». (1, з.32) Як бачим, золата для Гобсека НŠ​​толькі сродак и Мета Сћзбагачення як лічаць навакольния тия, хто яго атачае. Бо сам ен Живе для сціплага. Праворуч Сћ критим, што для циніка Гобсека золата з'яСћляецца сродкам здабицця незалежнасці, бо Сћ ім В«усьо знаходзіцца візуальна усьо гета дае реальнаВ» Стари працягвае: В«... А Хіба Сћлада и асалода НЕ з'яСћляецца сутнасцю вашага новаго грамадскага ладу? Што такое жицце, як НЕ Машинние, якую приводзяць у рух Грош? Золата - вось духоСћная сутнасць Сћсяго гетага грамадства В». [1, c.33] Вось такі старі Скнара! А як тонка сам Бальзак адчуваСћ глибінную сутнасць новаго грамадскага ладу, нездарма ен сам називаСћ сябе В«доктарам Сацияльна навука". p align="justify"> Сам Гобсека званий сябе помстай, доктарам Сумленний. Ен любіць пецкаць В«чаравікамі дивает Сћ багатіїв людзей - не праз дробнае самалюбства, а каб Даць адчуць кіпцюри на лапі няСћхільнасціВ». [1, с.34] На запальному абвінаваСћчую гаворка падобни Сћнутрани маналог Гобсека Сћ будинку Анастезія Де Реста: В«Для ахів палею маемасці багацеі придумалі трибунали, суддзяСћ, гільяціну, та якой, як матилькі на смяротни агонь, Самі ляцяць дурния. Альо для вас, для людзей, якія на шаСћковия спяць и шоСћкам хаваюцца, існуе некалькі іншае: Дакор Сумленний, скригат зубоСћ, Які хаваецца за Сћсмешку, хімери з ільвіния пашчамі, якія Сћпіваюцца кіпцюрамі вам у серца В». p align="justify"> Гобсека и яго калегі, як яни лічаць, и виконваюць функциі вишейшай справядлівасці, Правасуддзя. Невипадкова кафе, дзе яни збіраюцца и дзеляцца планамі и сакретамі, називаецца В«ФемідаВ» (у елінаСћ - багіня правасуддзя). Гобсека параСћноСћвае сябе з ВярхоСћним Суддзей - Богам: В«У мяне погляд, як у госпаді Бога: я читаю Сћ серцах. Ад мяне нічога НЕ схаваецца ". p align="justify"> Альо Сћ критим-то Сіла и сакрет Аповесці, Гобсека, Які видатна разбіраСћся ва Сћладзе грошай над людзьмі, сам не міг супрацьстаяць іх Згубна СћплиСћ: у канц розчини ми бачим ужо НЕ філосафа, а бездапаможнае істота, аганізуюць Сћ порожнім будинку, поСћним золата и прадуктаСћ, гніюць.
Можа здацца, што ніякія чалавечия пачуцці чужия ліхвяроСћ. Альо ці так гета? Ен сам распавядае, як спадабалася яму Анастезія Де Реста, як з алюбаваСћся ен Фані Мальви.
Чи не випадкова аСћтар дае НЕ біяграфію героя, а, так би мовіць, штрихі да яе. Маці Гобсека - габрейка, бацька - галандзец. Палею нациянальнасці ЄП не адчуваСћ, адправіСћшися з радзіми Юнгай на караблі Сћ дзесяцігадовим узросце. Потим доСћга падарожнічаСћ, Пакуль канчаткова НЕ спиніСћся Сћ сталіци світлу - Пари...
