p align="justify"> У кнізе, у споведзях яе герояСћ дзяржава виглядае як вялікі падманшчик. Альо аСћтар НЕ примае просталінейнай антитези: злачинная дзяржава-святі народ, бо и Сћрад з яго чиноСћнікамі, и народ з яСћляюцца Сћ канчатковим виніку ахвярамі Чарнобиля и заложнікамі савецкай сістеми, у якой чалавечае жицце абясценена, а страх за сябе и блізкіх заглушаецца праславутим калективізмам.
У гетим Сенсит паводзіни людзей, заспетих чарнобильскай катастрофай, часта напамінаюць ваенни годину з яго безаглядним уздимам и самасвядомасцю: закриць амбразуру грудзямі , хоць гета була зусім не тая сітуация, калі треба паміраць за Радзіму. Альо гераізм и пачуцце абавязку сапраСћди штурхалі СћдзельнікаСћ Падзу у сама пекла, на дах реактара, без спецадзення и без усялякай думкі пра материяльния вигади, якія звичайна Сћ гетим випадкі абяцала дзяржава и аб якіх яна потим забувають. На реактари, як у Акопов на пяреднім краі ... - успамінае адзін з герояСћ.
Аналогіі з Вайн праходзяць праз усю кнігу: нязгасная кривавая памяць ... Альо тое, што адбилося Сћ Чарнобилі, разумеюць удзельнікі Падзу, страшеннай за Вайн, больш чим вайну , над войнамі вайну . Аказваецца, што меркі Вайни тут не падиходзяць, бо тое, што здаров, непараСћнальна ні з чим, що не паддаецца розумінню.
Адзін з найважнейших момантаСћ, на якіх канцентруе Сћвагу аСћтар, - гета Сћзаемаадносіни Чалавек и маці-природи, якія змяніСћ, ускладніСћ Чарнобиль. З аднаго боці, природа стала нязвична вирожай, небяспечнай, адчужанай: усьо живое, ранєй таке блізкае-древи, кветкі, трави, рекі и Азері, лугі и Ніви, птушкі и звяри,-перасталі Биць сваімі, бо так іх Нельга дакрануцца, Надав Водар кветак приносіць шкоду. Ти ведаеш, признаецца маці дачце, - я ненавіджу кветкі и древи, бо пекло усяго гетага ідзе атрута . [5, с. 62]
Яна сама пужаецца Сћзнікшага свойого пачуцця. З другог боці, природа наблізілася да Чалавек, бо яна стала такою жа ахвярай, Які ен и сам, и таксамо виклікае спачуванне и біль. Я наблізіСћся да живел ... Та дреСћ и птушак ... Яни мені цяпер бліжей, чим ранєй, - гавориць Чалавек з мастацкім Бача світла, кінааператар.
Таке Сћсприманне речаіснасці, як вядома, блізкае дзецям з іх асаблівасцямі светабачання и вобразнасцю подумки. Трагедия живой природи, з якой яни знаходзяцца Сћ незвичайна арганічнай гармоніі здаецца ім сусветнай. p align="justify"> Такім чинам, пасли Чарнобиля ми живем у іншим Свеце. Альо саСћпалі дзве катастрофи: касмічная-Чарнобиль, и Сацияльна-пайш...
