отних асаблівасцей «речаўнай паезіі М. Танка заключаецца ў критим што гетая паезія, скіраваная на глибіннае розумінню прадмета, аказваецца емациянальна ў вишейшай Ступені дзейснай и напружанай - што, відаць, и стварае ўмову натуральнага збліження речаў и з яў на дерло погляд далекіх и несумяшчальних (скажімо, »Сонечна гадзіннік" і Зямля). Емациянальнае ўсприняцце настолькі актиўнае, што яму ўдаецца адкриць у гетих різни речах агульния Риси, якія іх аб ядноўваюць.
Некалі, яшче ў 30-я гади, Янка Купала ў размове пра творчасць М. Танка з П. Глебакам зазначиў: «А шириня ў вершить цудоўная. Гету адзначаную Купали шириню знаходзм и ў апошніх зборніках Паета - »Мій каўчег и інш. У іх бачим тую ж здаўна ўласцівую аўтару смеласць мастацкага подумки, нязмушанасць паетичнай думкі, што винікае часцей за ўсе з аб ектиўнай Хади самогу жицця. Пает і Час. У кнігах М. Танка яни адно без другог НЕ існуюць, Пает пільна ўглядаўся ў ліс народу на шляхах вечнасці.3 другог боці, яго не менше пільна цікавіў цяперашні момант и варункі нашага гістаричнага бицця. Праўда, у апошні годину ужо не було таго аптимізму, тієї емациянальнай самадастатковасці, якой раней поўніўся, а годинах и пеніўся ягони Радока. Стражейшим, больш абачлівимі, ??став вобразна-асациятиўния параметри яго паетичнага подумки.
Такім чинам, вялікае месца ў паезіі М. Танка належала такім емістим Сацияльна-льно категориям, як матчина пісня, родния загони, мури и Крат, Вясна-перамога, дзвін кайданаў, чорния скіби, паднебния шляхі, каласістае гора, жалезни Вира, етапния дарогі, світальная зара, полум'я Волі, Стальова Сонечна паходу и інш. Яни ўвасаблялі адметния Риси грамадскага жицця и природна-геаграфічнага ландшафту Заходняй Беларусі, ладу подумки и філасофіі, духоўна-сацияльнай свядомасці яе народу, раскривалі характерния асаблівасці білоруського нациянальнага лісі. Гета билі своеасаблівия каардинати пригнечанага и занядбанага роднага краю Паета, у кантексце якіх и разгортвалася жиццядзейнасць яго ліричнага героя.
Вастриня грамадска-сацияльнага светаадчування, вишиня духоўна-естетичнага ідеалу абумоўлівалі развіцце характерних асаблівасцей паезіі М. Танка, вялі да сканденсаванасці мастацкага подумки, інтенсіўнасці маральнага пераживання, актиўних пошукаў у галіне паетикі. Яго вершить була ўпасціва заангажаванасць у сами вострия праблєми и супяречнасці заходнебеларускай речаіснасці, падкресленая драматичная напружанасць зместу, емациянальна-пачуццевая насичанасць, прамоўніцка-публіцистични пафас, унутраная палемічнасць. Асабістае, уласна перажитае М. Танк вилучати спалучаў з грамадска значним, з Ярка и пераканаўчай сацияльнай фактурай, мінулае и сучаснае ў яго суадносіліся з будучи, мара паядноўвалася з реальнасцю, динамічная, експресіўная думка? з виразнай, пластичнай емоцияй. Несумненна, Якраз гетия якасці забяспечвалі вядомасць и папулярнасць вершаў Паета ў широкім грамадскім асяроддзі.
у асобі М. Танка ми травнем Паета-мисліцеля, «думанніка» (Термін Пятроўскага), причим, як бачим, Вельм аригінальнага и непаўторнага. Яго паезія - приклад філасофскага засваення світлу. Яна ўвасабляе ў сабе Беларускі народні характар, уласцівия гетаму характар ??разважлівасць, високу маральнасць, дабриню, бясконцую триваласць и міласернасць. Добра сказаў пра Паета Уладзімір Калеснік:" Як здарова винослівая Сасна, гоніць паезія МАКСІМА Танка ўсе Нови и Нови яруси галін. Аднако ніжнія вянкі ...
