зична-театральнай культури канца XVIII - Першай палового XIX ст. вилучаецца палею адметнасцю пригонни прафесійни театр магнатаСћ, у якім адпаведна тагачасним дваранскім Густов вялікае месца адводзілася спектаклів. Гети театр меСћ змешания оперно-драматичния трупи, у якіх адни и тия ж акцери виконвалі роли Сћ опери, драмі, камедиі. Опери ставілі Сћ Нясвіжскім и Слуцкім театрах РадзівілаСћ, Ружанскім и Дзяречинскім (Зельвенскі р-н) театрах СапегаСћ и інш. p> значний частко репертуару Гродзенскага, Слонімскага и ШклоСћскага театраСћ складалі балети. Плиг некатора магнацкіх театрах існавалі балетния школи. Високае прафесійнае майстерства білоруських артистаСћ балету пацвярджаецца критим, што яни папаСћнялі трупи варшаСћскіх и пецярбургскіх театраСћ. У 1785 Гродзенская трупа стала асновай польскага "Тавариства танцораСћ Яго КаралеСћс-кай Вялікасці", а 14 пригонних танцораСћ ШклоСћскага театра графа С.Зорича Сћвайшлі Сћ склад пецярбургскіх театраСћ.
Приватния магнацкія театри дзейнічалі таксамо и Сћ інших Гарад и мястечках Беларусі: В.Тишкевіча - у Свіслачи и Плешчаніцах, Л.Ракіцкага - у Гарадзішчи пад Мінскам, А.Буйніцкага - у Забор'і, А.Галіцина - у Віцебску, З.Чарнишова - у Магілеве. Плиг многіх магнацкіх театрах, у панскіх сядзібах існавалі аркестри, харавия капели и іншия музичния калективи. Наприклад, маентак Гара-дзец у МагілеСћскай губерні, Які належаСћ рускаму аристакрату, кампазітару-аматару У.Р.Кастриету-Скандербеку, сябри М.І. Глінкі и А.С. Даргамижскага, славіСћся адним з Лепша у Расіі пригонним квартетам. p> У Першай палового XIX ст. театр на Беларусі набивае Сћжо камерцийни характар. УсталеСћваецца театральни сезон, з'яСћляюцца пастаянния гарадскія театри. АдлюстроСћваючи моСћную сітуацию Сћ краі, репертуар театра биСћ двухмоСћним - польска-рускім. Ставіліся п'єсою польскіх, рускіх и заходнееСћрапейскіх аСћтараСћ.
Разам з прафесійним театрам развіваСћся аматарскі, Які биСћ папулярни Сћ шляхецкім, чиноСћніцкім и афіцерскім асяроддзі. На аматарскай сцене рабіСћ першия крокі Беларускі нациянальни театр. Ля яго витокаСћ стаялі В.Дунін-Марцінкевіч и тия мінскія акцери и музиканти-аматари, якія гуртаваліся вакол гетага видатнага драматурга, режисера и акцера. 23 верасня 1841 адбилася прем'ера аматарскага вистави - камічнай опери "Рекруцкі яСћрейскі набір", музику для якой напісалі С. Манюшка и К.КжижаноСћскі, а лібрета - В.Дунін-Марцінкевіч. 9 лютаго 1852 мінскія аматари паставілі "Ідилію" Дуніна-Марцінкевіча на музику С.Манюшкі и К.КжижаноСћскага. p> Глибокі слід у білоруський музичнай культури пакінуСћ Класік польскай музикі, урадженец Ігуменскага (цяпер Червеньскі р-н) Павєтьє Мінскай губерні СтаніслаСћ Манюшка. У Мінску Сћ таленавітага музиканта и викладчика Д. Стефановіча ен атримаСћ Пачатковая му-зично Адукация. 3 Мінскам звязана стваренне и пастаноСћка яго дерло вадевіляСћ, Музична камеді и камічних опер. ТВОРЧА дружба С. Манюшкі з В. Дуніним-Марцінкевічам принесла вялікі полон:
на лібрета апошняга билі напісани опери "Спаборніцтва Музиканти-таСћ", "Чарадзейная вада", "Сялянка", пастаСћления Сћ Мінску и інших білоруських Гарад. Беларускія Народния песні и мелодиі арганічна Сћвайшлі Сћ розчини С. Манюшкі. p> Сярод вядомих дзеячаСћ музичнай культури, якія працавалі на Беларусі, Міхал Клеафас Агінскі, аСћтар славутага паланеза "Развітанне з Радзімай "; Флариян МіладоСћскі, аСћтар пастаСћленай у Мінску аперети "Канкуренти"; Міхаіл Ельскі, мінскі скрипача и кампазітар;
І. Глінскі, гродзенскі спявак и кампазітар; Теафіля Юзафовіч, скрипачка; дзеці Дуніна-Марцінкевіча Каміла и МіраслаСћ, бліскучия піяністи; Міхаіл ГузікаСћ, ксілафаніст з еСћрапейскім імем; братчики Дамінік и Вікенцій Стефановічи, дирижори мінскага духавога аркестра, кіраСћнікі фартепіянних класаСћ и інш.
У 30 - 40-я гади XIX ст. у Гарад стала папулярним свецкае музицираванне. Адкриваліся приватния музичния школи, з ліку аматараСћ музикі ствараліся аркестри и хори, праводзіліся літаратурна-музичния Вечар. Пачаліся збіранне и публікация білоруський Народнай песні, рабіліся СПРОБА яе кампазітарскай и канцертнай апрацоСћкі. Важливу ролю Сћ стваренні нациянальнага музичнага репертуару мелі заснавания на білоруських абрадавих піснях и танцях паема Сћрадженца Віцебшчини кампазітара Антона Абрамовіча "білоруський вяселле", а таксамо яго п'єсою для фартепіяна, апрацоСћкі народних пісень.
Неад'емнай часткай развіцця йультури Беларусі Сћ канц XVIII-Першай палового XIX ст. з'яСћлялася вияСћленчае Мастацтва. Афіцийним напрамкам у ім биСћ класіцизм. Аднако сухавати і "правільни" класіцизм, перавага Сћ ім релігійнай тематикі НЕ задавальнялі найболип таленавітих мастакоСћ. Яни шукалі палю тему, якаючи була б болил Цесна звязана з людзьмі, сучаснимі падзеямі, гістаричнимі каранямі білоруського народу. Таму невипадкова Сћ Першай палового XIX ст. гістарични, партретни и пейзажного жанру становяцца галоСћнимі Сћ беларускім жипапісе. ЗацвярджаСћся С...
